Dit is dit: witlof. Maar dit ziet er helemaal niet uit als dit. Dit is witlofzaad. Het wordt in het voorjaar gezaaid. In het najaar ziet zo'n veld er dan zo uit, helemaal groen. Maar nog geen witlof te zien. Dat klopt, want witlof is een 2-jarig gewas. Waar het nu om draait zijn de witlofpennen. Hier draait het allemaal om: de wortel. Kan wel een meter lang worden. De wortel groeit als het ware naar het grondwater toe, zo de diepte in. Al die wortels worden machinaal geoogst met de machine. Wat de machine doet is, hij snijdt er de bovenkant af en de onderkant totdat hij een pen overhoudt van zo'n 15 cm. De wortels worden eerst op maat geselecteerd. Dan worden ze een beetje voor de gek gehouden. Echt waar, let maar op. Dit is namelijk een vriescel en de wortels worden bevroren tot 2 graden onder nul. Dan krijg je dit soort wortels. Wortels onder een dikke laag ijs verstopt. Het mooie is dat die wortels na 2 weken onder een dikke laag ijs al denken dat ze de hele winter hebben buitengestaan. Zo kun je na 2 weken al beginnen met de volgende stap. Stap 2 is het trekken van de lof stronk. Als je het warm en vochtig genoeg maakt, dan beginnen daar vanzelf uit deze pennen stronkjes te groeien. Wat ik nu aan het doen ben is het zogenaamde intafelen. Als je goed kijkt zie je al waar die witlof gaat ontstaan. Die komt er hier uit. Daar heb je helemaal geen grond voor nodig, alleen water met voedingsstoffen. Een zogenaamde hydrocultuur. Het is hier precies 15 graden. Al de stronkjes staan met hun voeten in het water dat iedere keer weer wordt rondgepompt. Het is hier hartstikke donker, zou dat het niet zijn, dan zouden al die stronkjes groen worden. Groen en bitter. Na precies 3 weken groeit er dan zo'n prachtig wit lofje uit. Mooi hé? Witlof wordt vervoerd in deze donkerblauwe zakken zodat er ook bij de groenteboer geen licht bij kan. Dan komen ze uiteindelijk zo in de groentewinkel te liggen. Witlof is gewoon hartstikke gezond en je kunt het op verschillende manieren klaarmaken. Eet smakelijk!
