Dat dames hun lippen graag een kleurtje geven is bepaald niet nieuw. Zelfs Cleopatra gebruikte al lippenstift, gemaakt van verpoederde mieren en kevers, om zichzelf mooi te maken. Tegenwoordig is er handige lippenstift in een stick. Insectenprut komt er niet meer aan te pas! Het handige aan lippenstift is dat je het bewaart in de applicator. Gewoon draaien, opbrengen en je geeft je lippen niet alleen een kleurtje, maar ook een voedende laag. Lippenstift bestaat onder meer uit was, pigment en vochtinbrengers. Een laborant weegt alles af, volgens een vaste formule. De exacte ingrediënten zijn vrijwel altijd een bedrijfsgeheim. De ingrediënten gaan in een verwarmde ketel, waarin ze straks ook gemengd zullen worden. Een van de ingrediënten is de plantaardige gel 'plantolatum', een mengsel van soja, olijfolie en jojoba-olie. Dat is goed voor de huid en maakt het opbrengen makkelijker. Verschillende soorten was – carnuba, candellila en bijenwas – geven het mengsel wat body. Daarnaast laten ze de lippenstift mooi glimmen. Nu het basismengsel klaar is, maakt ze een hoeveelheid pigment, op basis van verschillende soorten ijzeroxide. Deze rollers malen het pigment en maken er een dunne plak van. Dat doen ze drie keer, want het pigment moet echt heel fijn worden. Nu kan het door het basismengsel worden gemengd. Daarvoor zet ze de temperatuur wat lager, zodat het niet verbrandt. Ze voegt pigment toe tot het mengsel indikt tot een romige massa. Nu is het geschikt om lippenstift van te gieten. Hier giet een medewerker de vloeibare lippenstift in een vulmachine. Het mengsel wordt continu geroerd. Dan plaatst ze een mal onder de vulmachine, die onder de vulopeningen wordt getild. Nu wordt het vloeibare mengsel in de mal gepompt. En zo gaan ze door tot de vulmachine leeg is. De mallen gaan op een lopende band, die door een koeltunnel van anderhalve meter loopt. Door dit koude ritje stollen de lippenstiften. Nu zijn de stiften klaar om op het draaimechanisme te worden geplaatst. Ze zet een houder op de mal en doet daar de mechanismes is. Boven ieder gat in de mal staat een draaimechanisme klaar. Het omkeren doet een speciale machine. Met perslucht worden de stiften voorzichtig uit de mal geperst, in de houders. Die worden aan de achterkant natuurlijk tegengehouden. De stiften zijn vlekkeloos overgekomen. Nu kunnen de houders uit de klem. Via een lopende band passeren de stiften een straal hete lucht. Zo smelten ze een klein beetje, waardoor ze mooi gaan glimmen. Daarna draaien deze rollers de lippenstift veilig in de houder. Een laborant test elke lading lippenstiften om het smeltpunt te controleren.
Als dat te laag is, smelt de stift op een warme dag terwijl hij in je handtas zit! Voor het onderzoek wordt een beetje lippenstift op een glazen schijf gesmeerd. Het monster gaat op een verwarmingselement, met een vergrootglas erboven om goed te kunnen zien hoe het in een plasje smelt. Met een thermometer stelt hij vast dat het smeltpunt binnen de juiste waarden ligt. Ook controleren ze of deze partij exact de juiste kleur heeft. En dat klopt ook. Nu moet er nog een dopje op. Dat is doorzichtig, zodat je de kleur kunt zien. Het duurde een dag om deze stiften te maken. Zo mooi had Cleopatra ze niet!