Vandaag moeten wij helaas te vroeg afscheid nemen van onze Knorrie. Plotseling werd je uit ons midden weggerukt. Jouw afwezigheid doet ons beseffen hoe intens dierbaar jouw aanwezigheid was, Knorrie. Angela, wat denk jij wat voor dag we gaan beleven vandaag? Een trieste dag. Ja, denk je dat wel? Ja. Want wat is jouw vraag? Hoe worden dieren begraven? Ja, dat is inderdaad niet het meest vrolijke onderwerp. Nee. Maar jij hebt vandaag je knuffel ter beschikking gesteld om te begraven. Ja. Wat vind je daarvan? Dat vind ik wel fijn. Want wat betekent Knorrie voor jou? Veel. En wat vind je fijn daaraan? In plaats van dat we met echte dieren werken gewoon met knuffels. Met echte dieren is het toch een beetje anders dan met dode dieren. Knorrie zal worden begraven op een speciale dierenbegraafplaats. Daar zijn er meer dan twintig van in Nederland. Er zijn veel mensen die hun huisdier een mooie laatste rustplaats willen geven. Zullen we even een beetje doorspreken hoe we dat kunnen doen. Want we hebben een aantal mogelijkheden hoe we Knorretje kunnen begraven. Moet-ie ook zo in dat... Hoe heet het ook alweer? In de grond of zoiets? Uiteindelijk wel. Maar omdat het nu in een kistje gaat... krijgt Knorretje niet gelijk de grond op zich. Als Knorrie in het kistje ligt dan gaat-ie wel de grond in? Ja. Hier heb ik een paar plekjes naast elkaar waar we...Dus ik weet niet of je zegt van: Ik vind dit een mooi plekje zo? We zitten een beetje dicht bij de natuur. Ja.
Ik weet niet of dat je aanspreekt? Ja. ] Die dan. -Toch wel er tussen in?Die. Deze. Dat ziet er heel verzorgd uit dan, he? Ja. Dan gaan we straks hier begraven. Ja. Wat hebt u hier liggen? Wat zegt u? Wat hebt u hier liggen? Ik heb hier twee hondjes. De ene dat is Boris. Die is 14 jaar geworden. Deze is 12 en een half jaar geworden. Ze hebben 10 jaar samen geleefd. En neemt u dan ook elke dag of elke maand bloemen mee? Nee, ik neem geen bloemen mee. Het is hier mooi begroeid. Het wordt altijd bijgehouden. Ja. Wat vond u het moeilijkst aan uw hondjes begraven? Je moet afscheid nemen. Je moet je koesteren in de herinneringen die je hebt. Van de afgelopen jaren dat je ermee geleefd hebt. En dat moet je koesteren. Heb je goede herinneringen aan Knorrie? Ja. Ik moet je er veel sterkte bij wensen want dat heb je nodig. Maar, regelmatig bezoeken geeft steun. Dan heb ik hier al wat neergezet. Dit is een standaardkistje. En ik heb deze. Dat is een gevoerd kistje. Ja. Zie je? Dat is het verschil. Die is echt veel mooier. Ja, he? Ja. Alleen is deze iets te klein voor Knorrie, denk ik. Dan heb ik nog een iets grotere staan. Zal ik gelijk verwisselen. Dan zal ik de iets grotere pakken. Het dekseltje gaat er al een beetje half af. Kijk. Ik denk dat Knorrie hier wel inpast. Ja. Ja, dat denk ik ook wel. En blijft het ook altijd wit? Of is 't wel eens 'n andere kleur? We hebben alleen witte bekleding. Zullen we voor de zekerheid even kijken of Knorrie hier in past? Toch? Even dat we geen fouten maken? Ja. Volgens mij gaat dat echt goed lukken. Zal ik het mandje vasthouden? Dan kan jij Knorrie erin leggen. Goed. Pak ik Knorrie beet. Haha. En, wat denk je zelf? Hij past heel goed. Ja. Ruimte genoeg? Ja! Wat vind je dan het moeilijkste aan dat je 'm nu niet meer gaat zien? Ik kan 'm niet vasthouden en hij is opeens gewoon dood. Ja, haha. Ja. Bij een begrafenis, zeggen ze altijd, hoort een plakje cake. Ik weet niet of jullie er trek in hebben? Ik wil het wel. Ik ook wel. Kijk eens, alsjeblieft. Dank je. Plakje cake. Dank je. Gebeurt het vaker dat dieren zo snel begraven worden? Knorrie is vanochtend overleden. Is het gebruikelijk nu al te begraven? In de meeste gevallen is het wel zo dat het direct gebeurt. Mensen willen 'm meestal niet zo lang in huis hebben. Dat is een beetje een eng idee. Dat je een dier dat overleden is, in dit geval Knorrie, dat je die dan heel lang thuis moet houden. Dan bel je vaak op dat moment en dan kijken we wanneer komt het uit. Dan proberen we het zo snel mogelijk te regelen. Zullen we Knorrie in het kistje leggen? Wil je dat zelf doen? Ja. Zelf. Wil je het zelf doen? Dan zal ik het mandje overpakken, kan jij 'm er netjes inleggen. Ja. Lieve Knorrie, je was roze, lief, grappig en aardig. Je sliep elke avond bij mij in bed. Ik kon jou alles vertellen. Rust zacht. Kus Angela. Ja. Knorrie, je was een enthousiast knorrend maatje voor Angela. Zolang wij over je blijven praten ervaren wij een gemis. Maar zolang wij je missen ben je nog niet dood. Want dood dat ben je pas als iedereen je vergeten is. En vergeten, dat zullen wij je nooit. Toch? Ja. Ben je het er mee eens? Ja. Kan hij nu waardig de grond in? Ja. Het voelt gek dat-ie met aarde wordt begraven. Ja. Er leven ook wormen in en alles. Prachtig. Een mooi eigen plekje. Had ik alleen nog een registratienummer. Dat is belangrijk dat jullie weten waar je naar terug kunt komen. Hier staat het grafnummer DD183. Ja. Die zet ik erbij. Zo. Waarom staan er eigenlijk letters en getallen op? Omdat de dieren die hier komen natuurlijk geen nummer zijn. Doordat je de combinatie van letters en cijfers maakt, dan is het geen nummer. Anders zou het misschien graf 4000-zoveel zijn. Klinkt natuurlijk heel anders dan: DD183. Dat is net iets persoonlijker. Net even wat vriendelijker vinden wij.
