Deze man ken je misschien wel. Dit is de Duitse leider Adolf Hitler. Met zijn nazi-partij zet hij de democratie uit en maakt van het land een dictatuur. En dat had niet iedereen voorzien toen op hem stemden. Hoe verandert Hitler Duitsland van een democratie in een nazidictatuur? Laten we even terugspoelen. Dat Hitler aan de macht komt, gebeurt niet zomaar. In de jaren daarvoor is Duitsland een verslagen land met veel armoede en werkeloosheid. Dit is zo sinds het verliezen van de Eerste Wereldoorlog in 1918. Duitsland krijgt de schuld van het uitbreken van de oorlog en wordt daarvoor zwaar beboet. Tijdens de vrede van Versailles krijgt Duitsland straffen opgelegd: Het land mag geen leger meer hebben, moet een aantal gebieden afstaan en vooral… moet alle schade vergoeden. Veel Duitsers voelen zich vernederd en vinden de straffen oneerlijk. En daarnaast is er ook veel onbegrip. Hoe had het grote en sterke Duitse leger kunnen verliezen? Na de Eerste Wereldoorlog, wordt Duitsland een Republiek, de Weimar Republiek. Door de hoge herstelbetalingen komt de economie van het nieuwe Duitsland meteen in zwaar weer terecht. De Duitse mark neemt in hoog tempo af in waarde. Hyperinflatie heet dit. En omdat Duitsland niet meer kan en niet meer wil betalen, bezetten België en Frankrijk het Ruhrgebied, waar alle industrie van Duitsland zit. Het is teleurstelling op teleurstelling voor Duitsland. De kritiek op de zwakke, democratische regering neemt dan ook toe en de Duitse burgers hebben behoefte aan een nieuwe, sterke leider. Eén van die politici is Adolf Hitler. Hij zegt eenvoudige en begrijpelijke oplossingen te hebben om Duitsland er weer bovenop te helpen. Hitler is aangesloten bij de Nationalsozialistische Arbeiderpartij. Het partijprogramma van deze ‘nazi’s’, kenmerkt zich door extreem nationalisme en antisemitisme. In 1923 pleegt Hitler een staatsgreep in München, maar die mislukt en hij wordt voor vijf jaar gevangengezet. Terwijl hij zijn straf uitzit, schrijft hij zijn ideeën op in dit boek. 'Mein Kampf'. In dit boek is hij kritisch over de huidige democratie en pleit hij voor sterk leiderschap. In de tussentijd krabbelt de economie met behulp van leningen van de Verenigde Staten weer op. Dit helpt, maar in 1929 stort in de Verenigde Staten de aandelenmarkt in: de Beurskrach. Amerika wil nu het uitgeleende geld snel terug hebben. Opnieuw wordt de Duitse economie zwaar getroffen. De werkeloosheid stijgt tot wel 30 procent van de bevolking. En intussen komt Hitler weer op vrije voeten. De aanhang van de NSDAP groeit. De NSDAP organiseert massabijeenkomsten in stadions en zalen. De bijeenkomsten zijn theatraal met marcherende elitegroepen, saluutschoten en marsmuziek. Hitler staat met zijn toespraken in het middelpunt van de belangstelling en veel Duitsers zien hem als de ideale leider. Eindelijk iemand die zegt wat hij doet en het beste voor heeft met Duitsland. Omdat de NSDAP de grootste partij is en er geen andere regering gevormd kan worden, wordt Hitler in januari 1933 benoemd tot Rijkskanselier. Het begin van zijn machtsovername. Twee maanden later organiseert Hitler nieuwe verkiezingen. Hij wil de absolute meerderheid in de Rijksdag, het parlement in Duitsland. Net voor die verkiezingen, breekt er een brand uit in de Rijksdag. De Nazi’s beschuldigen de communisten ervan een opstand te plegen. In deze chaos, krijgt Hitler van de zittende President een vrijbrief om de orde te herstellen. En daar maken de Nazi’s gretig gebruik van. Ze laten tienduizend communisten oppakken. Tijdens de verkiezingen behaalt de NSDAP net te weinig zetels voor een absolute meerderheid. Maar als ze de communistische zetels verbieden, kan de NSDAP in zijn eentje regeren. De nieuwe regering trekt met het invoeren van de zogenaamde ‘machtigingswet’, de meeste rechten naar zich toe. En daarmee wordt het parlement buitenspel gezet. En zo gebeurt het dat het Duitse volk binnen een oogwenk hun land zien veranderen in een totalitaire dictatuur. Een staat waarbij alle macht bij een kleine groep of één persoon ligt. En dat is Adolf Hitler, die zichzelf trots benoemt tot ‘Führer’, de sterke leider die het Duitse volk wenste. Hitler komt na wat hij het Duitse volk al die tijd beloofd heeft: hij voert werkverschaffingsprojecten uit en dringt zo de werkeloosheid terug. Hij negeert de bepalingen van Versailles en stelt weer een leger in. Het gaat weer beter met Duitsland en de steun van het Duitse volk voor de NSDAP neemt toe. Die naïviteit en die onbevangenheid die we in 1933 hadden. De ommekeer in die tijd was ongelooflijk. Het ‘we zitten weer in de lift’ was het grote idee. Dat had je al in 1934 toen er nog steeds vier of drie miljoen werklozen waren. In 1936 was er geen enkele meer. Dat heb ik heel bewust beleefd: je zag geen werklozen meer op straat. En ‘mijn man heeft weer werk’. …. En je dacht: Deze regering heeft het goed voor met vrouwen en kinderen. Dat was wat de meesten mensen wel dachten. Maar tegelijkertijd zijn er ook mensen die hun twijfels hebben over Hitler en niet geloven dat zijn macht alleen maar goed is voor het land. Mijn opa die zei dan: het gaat verkeerd in Duitsland. Dat gaat niet goed. En dat was al eigenlijk toen Hitler nog niet op zijn volle macht zat. Maar dat had hij ook wel aan zijn kinderen verteld. Dat het verkeerd ging. Niemand wilde hem geloven. Want Nederland zei ach welnee, Hitler doet dat niet. Al begon toen eigenlijk al de jodenhaat. Binnen een mum van tijd wordt de Duitse samenleving ingericht naar het nazi-ideaal. Verenigingen of organisaties die de NSDAP niet steunen, worden verboden. Tegenstanders worden opgepakt en opgesloten in concentratiekampen. En ook op cultureel gebied wordt de samenleving gezuiverd. Boeken van linkse en Joodse schrijvers worden verboden en massaal verbrand. En dat is nog maar het begin… In zijn boek ‘Mein Kampf’ legt Hitler de nadruk op de in zijn ogen ‘superioriteit van het ‘Arische ras’. In zijn Duitse rijk is geen plek voor groepen die dat ras onzuiver zouden maken. Zoals gehandicapten, homo’s jehova’s getuigen en Joden. Hij ziet het Joodse volk als een grote bedreiging voor het voortbestaan van Duitsland. En dit wordt één van zijn belangrijkste actiepunten. Vanaf zijn aantreden als Rijkskanselier begint hij stelselmatig aan de uitsluiting van Joden uit de samenleving. Hij voert rassenwetten in en verbiedt Duitsers om te gaan met Joden. Toen de rassenwetten van Neurenberg invoerden in 1935, veranderde alles. Elke dag op elke muur in elke straat was Der Stürmer te lezen, de antisemitische krant van Julius Streicher met afschuwelijke karikaturen en tekeningen van Joden. Het was gewoon afgrijselijk. In 1938 gaan de nazi’s nog een stap verder en tijdens de ‘Kristallnacht’ slaat de sfeer desastreus om. Joodse winkels en kerken worden vernield. Joden voelen steeds meer dat er voor hen geen plaats is in het Duitse Rijk van Adolf Hitler. En helaas weten we met de kennis van nu hoe dat afloopt…Het Duitse volk gelooft op dat moment de woorden van Hitler en velen van hen doen mee aan de antisemitische maartregelen. En later zelfs met zijn plannen van de uitbereiding van het grote, Duitse rijk…Hitler komt in een onrustige tijd aan de macht. Hij maakt hier sluw gebruik van en nog voordat het Duitse volk het doorheeft is hun land van een democratie in een dictatuur veranderd. Die manier waarop Hitler aan de macht komt en het parlement buitenspel zet, zien we in de geschiedenis vaker gebeuren. Maar ook vandaag worden democratische machten buitenspel gezet en tegenstanders monddood gemaakt. Zoals in bijvoorbeeld Rusland. Democratie is kwetsbaar en we weten waartoe dat kan leiden…’Het is beangstigend. Waarom? Omdat er zoveel doden vallen in Oekraïne. Wat is er nu veranderd? Goedendag. Goedendag. Waarom geeft u een interview? Nou, daarom. Kom nu met ons mee. Hoezo? Ze doet toch helemaal niets? Je ziet het dus, we kunnen mensen niet eens vragen stellen. Kom maar mee, we gaan haar volgen. We kunnen niet eens vragen stellen zonder dat we direct worden opgepakt. De protesten zijn nog niet eens begonnen. Ze zegt alleen dat mensen bang zijn. En ze nemen haar direct mee naar het politiebusje.