Echt alles is te koop. Wat vroeger beperkt was tot een dorp met de landerijen eromheen, is nu mondiaal bereikbaar. De wereld is een global village geworden. En dat proces van integratie van landen, mensen, informatie en producten, de Globalisering, zet nog steeds door.
Door de lagere kosten van transport en de technologische ontwikkelingen op gebied van communicatie wordt onze wereld steeds kleiner. Maar dat is hartstikke mooi toch. Iedereen profiteert ervan...een win, win situatie bijna.
Ja, maar ja, er zitten ook risico’s aan. Kijk, je kunt het zien als een soort spinnenweb. Het is een systeem waarin iedereen van elkaar afhankelijk is. Met complexe relaties, afhankelijkheden. Er is eigenlijk niemand die alleen maar voor zichzelf produceert en consumeert. Ik bedoel, je hebt geen eilandjes meer. En binnen dat systeem heeft iedereen zo zijn eigen specifieke functie. Jij en ik zijn bijvoorbeeld consumenten. Maar dat betekent ook dat dat hele systeem heel erg kwetsbaar is. Dus als er iets gebeurt in de wereld, een misoogst, een natuurramp of stakingen ergens, dan heeft dat meteen gevolgen voor het hele systeem en direct of indirect merkt men daar de gevolgen van.
Heb je daar een voorbeeld van?
Nou bijvoorbeeld de kiwioogst in Nieuw Zeeland die mislukt helemaal. Mensen in de wereld willen nog steeds kiwi’s blijven eten en kiwi’s zijn schaars. Dus betekent dat ze een hogere prijs moeten betalen. De hele wereldprijs van kiwi’s die stijgt.
Een ander voorbeeld. In 2010 waren er enorme bosbranden en droogte in Rusland, waardoor de hele tarweoogst, nou een groot deel daarvan mislukte. Een land als Egypte importeert alle tarwe uit Rusland en dat stond toen met lege handen, moest op de wereldmarkt heel erg duur gaan inkopen. Daardoor steeg de broodprijs in Egypte, mensen kwamen in opstand. Er waren enorme rijen voor bakkerijen en die voedselrellen zorgde weer voor een hele grote volksopstand. En daardoor konden bijvoorbeeld Egyptische sperzieboontjes niet meer naar Nederland vervoerd worden. Dus alles hangt met elkaar samen.
En wij zijn dus heel erg afhankelijk van de producenten?
Ja, maar zij zijn ook afhankelijk van ons. Als wij een product niet meer eten, dan hebben zijn geen afzetmarkt meer.
Wij bepalen dus wat zij produceren?
Ja, inderdaad……
