Het herkennen van gezichten. Mensen zijn er extreem goed in. Als je 5 kale mannen ziet, pik je mij er zo uit. Wetenschappers proberen al jaren te achterhalen hoe we dat precies doen. Maar het blijft een mysterie. Ik ga langs bij de marechaussee op Schiphol. Die bekijken dagelijks honderden gezichten. Waar kijken zij naar? Bepaalde gezichtskenmerken zijn erg belangrijk voor ons. De oren, de vorm van het hoofd, de grootte van de neus. Dat zijn een aantal dingen waar we goed op kunnen kijken. Ik ben kaal, je kan alles zien. Wat zijn nou typische kenmerken aan mijn gezicht? Als ik uw gezicht bekijk, zie ik met name een neus die er goed uitkomt. De stand van de oren is heel duidelijk. De vorm van het gezicht. Het is een makkelijk gezicht om te herkennen. Nou is dat een vaardigheid die jullie hebben, die jullie leren. In hoeverre kunnen machines dit overnemen? De machine maakt een foto. Die wordt vergeleken met de foto op de chip. Aan de hand van een aantal echtheidskenmerken wordt dan een vergelijkingspercentagegemaakt. De passagier wordt doorgelaten als het vergelijkingspercentage voldoet. Waar gaat de reis naartoe? Naar Londen. Oke. Goeie reis. Dank u wel. Bij de marechaussee kijken ze dus naar mijn grote neus, naar de afstand tussen de ogen; De biometrische kenmerken.
Psychologen denken dat dat de gegevens zijn die we opslaan. En bij herkenning in één oogopslag zien. Ik ga langs bij de Londense politie. Hier werkt een bijzonder team, de zogenaamde Super Recognisers.
Tijdens de Londense rellen in 2011 werden veel criminelen met behulp van camerabeelden geïdentificeerd door Super Recognisers. Mensen die extreem goed gezichten kunnen herkennen. Op Scotland Yard, waar ze criminelen proberen op te sporen, ontdekte Mick Neville dat van de 30.000 agenten een heel klein aantal agenten hier heel goed in bleek.
