Ingenieur Dirk Frederik Wouda heeft het Woudagemaal ontworpen. Dat gebeurde zo rond 1914. De bouw van het gemaal begon twee jaar later en duurde tot 1920. Toen het gemaal klaar was heette het het Tacozijl-gemaal. Pas in 1947 kreeg het de naam Ir. D.E. Wouda-gemaal, als eerbetoon aan de ontwerper Wouda. Het was toen het grootste, werkende stoomgemaal van Europa, dus het was iets waar heel Nederland trots op was. Vandaar dat ook de Koningin, Koningin Wilhelmina, op 7 oktober 1920 hier in haar open Spijker kwam, onder een erepoort door. Ze mocht hier op een zilveren belletje drukken en toen ging het gemaal in werking. Dat was dus een plechtig en een belangrijk moment voor Nederland en voor Friesland. De stoommachines zijn door de firma Jaffa uit Utrecht gemaakt. Een belangrijke order, want voor de ingebruikname werd een bijzonder boek samen gesteld. Het begint met een geschiedenis over de waterstaat in Friesland. Dit bijvoorbeeld, is een kaartje waar je in lichtblauw en donkerblauw kunt zien wat er in 1910 allemaal overstroomd is. Dit toont eigenlijk op kaart al aan waarom het noodzakelijk was om een groot gemaal te stichten om al dat overtollige water op tijd te kunnen afvoeren naar de Zuiderzee. En als je dan verder bladert, dan zie je hier bijvoorbeeld een foto van land dat onder water kwam te staan voordat het gemaal in werking trad. Hier is nog zo’n foto. Nadat het gemaal eenmaal in werking was getreden, gebeurde dit dus niet meer. Dat was het nut en de zin, en de noodzaak van het Woudagemaal.
