De kans is heel klein dat Nederland nog eens overstroomt. We zijn wereldwijd het best beschermd tegen het water. Maar toch houdt de Nederlandse overheid altijd rekening net de minuscule kans dat het toch een keer misgaat. Om te weten waar we op voorbereid moeten zijn en plannen te maken wat dan te doen, hebben de ze ergst denkbare overstroming bedacht, in het kort: de EDO, om te testen of Nederland wel goed is voorbereid. Jan Buisman weet alles over het weer in Nederland, hij schreef er dikke boeken over, Hij kent de extreme weesomstandigheden die tot een EDO zouden kunnen leiden.
Het komt zelden mar maar dan zou je eerst een aantal dagen zuidwesten wind moeten hebben, dan wordt het water van de Noordzee naar het noorden gedreven, dan krijg je als het ware daar een waterbult in de Noordzee, dan moet die wind ruimen naar noordwest, dat doet-ie meestal, wind krimpt zelden maar ruimt meestal van zuidwest naar noordwest, dan een grote storm, een groot stormveld, dan krijg je een geweldige ophoping van water tegen de kusten en dan ook nog hoog water in de grote rivieren, dan krijg je een soort botsing tussen die twee, die hebben niets met elkaar te maken, maar toevallig gebeurt dat dan en dan natuurlijk de toestand van het land en als dat allemaal samengaat dan heb je heb je een hel rijtje, en dan gaat het natuurlijk helemaal verkeerd.
Of en wanneer er een ramp komt is onzeker. De kans is in ieder geval klein. Maar stel, er komt een EDO, dan zou vooral de economie daar zwaar onder leiden. Als tijdens een ramp alle elektriciteit uitvalt kun je niemand meer bellen of mailen. Fabrieken liggen stil, vrachtauto’s kunnen niet meer rijden en mensen kunnen niet meer naar hun werk komen. Kortom alles waar Nederland geld mee verdient ligt maandenlang plat. En daarom is er de EDO bedacht; om te oefenen. Er worden rampenoefeningen gehouden die zo echt mogelijk zijn. Zodat organisaties zoals de politie of de brandweer weten wat er moet gebeuren als het misgaat.
Dick Berts bereidt zich liever zelf voor
Jij bent een prepper, en je hebt een boekje geschreven ‘hoe word je zelfredzaam bij rampen’. En nu lees ik, het grootste risico dat wij in Nederland lopen is een doorbraak van onze zeedijken. Ja ik denk, we zijn wat verder gekomen, dat de economische crisis natuurlijk veel dreigender is, maar met stip op nummer twee staat de doorbraak van de primaire zeeweringen. In dit appartement sta je dan tot zover in het water.
Het huis van Dick Berts staat vol met spullen, voedsel en water die bij een ramp niet meer voorhanden zijn. Als er een overstroming komt en het land in een chaos verandert heeft hij zich tenminste voorbereid.
Brood bakken, voor als er nog stroom is, blikvoer dat had ik een beetje verwacht, koffie, honing, shampoo, en dit is een kamer, maar zo gaat het kamer na kamer door dat je dingen hebt, voorbereid op het ergste...
Dick Bert is klaar voor het ergst denkbare. Maar hoe bereidt de regering zich voor? Er wordt elk jaar 1 miljard euro opzij gelegd door de overheid om maatregelen te nemen die zorgen dat we veilig blijven. Dat geld wordt beheerd door de Deltacommissaris.
En wij hebben nu, onze regering heeft in 2010 besloten, als je weet dat je kwetsbaar bent, wel goed beschermd, en je weet dat 60 procent van het land kan overstromen als het fout gaat en je niks doet, en je weet dat de natuur aan het veranderen is: zullen we ons dan niet voorbereiden op die toekomst? Dus er is nu iemand, dat ben ik, die heeft de opdracht, wettelijk, om ervoor te zorgen, dat we dat voor zijn. Dus dat we tot maatregelen komen de komende twintig tot dertig jaar die niet reageren op een ramp maar zorgen dat we robuust worden, dat we de klappen van de natuur op kunnen vangen.
De Deltacommissie moet ervoor zorgen dat alle dijken in Nederland op Deltaniveau zijn. Zodat ze ons beschermen tegen alle soorten en maten hoogwater scenario’s.
