We zijn midden in de Amerikaanse woestijn. Want hier wonen Irene en Helen. In de woestijn staat een enorme vliegbasis... waar honderden afgedankte vliegtuigen naartoe worden gebracht om gesloopt te worden.
Hier ontmoette ik de zussen Irene en Helen en hun vader Harry. Op deze vliegbasis wordt ook keihard gewerkt aan de toekomst van de luchtvaart. Of beter: de ruimtevaart.
En dat gebeurt in deze loodsen. Hier zijn allerlei bedrijven druk bezig om als eerste een toeristisch tripje naar de ruimte te verzorgen. Ze ontwikkelen nieuwe ruimtevliegtuigen...waar passagiers dit soort adembenemende uitzichten kunnen beleven. Een van de bedrijven die in de woestijn... aan zo'n ruimtevliegtuig werkt, is het Nederlands-Amerikaanse XCOR. En dit is het spaceship van XCOR. Hiermee kan een toerist straks de ruimte in. En het wordt bestuurd door een Nederlander: Harry van Hulten, de vader van Irene en Helen. Het hele gezin is er speciaal voor naar Amerika verhuisd. De motor komt hier. Dat grote gat wordt de motor. Dit is de neusvleugel. Soms zie je in films dat er vuur van afkomt...omdat ze zo hard naar beneden gaan. En heel veel, heel veel knopjes. Groot genoeg voor twee personen. Pas jij erin? Ja. Sowieso. Hierin gaat jullie papa vliegen.Ja.
Hoe is dat? Heel vet. Heel erg vet. Om te weten dat je vader in een... een ruimteschip, een raket...Ruimteschip, dat was het. Het is eigenlijk niet echt 'n raket. Het is een sportvliegtuig... want hij gaat ZO de ruimte in in plaats van ZO. Nee, het is echt een raket!Jawel. Alleen... ja.
Ja, maar dan ietsjes anders dus. De meeste ruimtevluchten beginnen altijd zo. Vanaf een lanceerplatform recht omhoog de ruimte in. Bij de toeristische vluchten zal het anders gaan.
Het ruimtevliegtuig dat de vader van Irene en Helen zal besturen, stijgt en landt vanaf een vliegtuigbaan. Met een grote raketmotor klimt het spaceship dan naar ruim 100 kilometer hoogte. En daar ben je dan officieel in de ruimte.
Het bedrijf XCOR hoopt over twee jaar klaar te zijn voor de eerste vlucht. En tot die tijd oefent Harry elke dag urenlang in een vluchtsimulator. Wow.Via de Channel Islands, pacific coast...Dit wordt straks jouw uitzicht.Ja.
Ik vind dit al heel mooi. Dat wilde ik ook al zeggen.
Maar als je dit straks in het echt ziet, in 3D...
Dat is zo overweldigend, dat kun je niet in woorden uitdrukken. Ben je er zenuwachtig voor? Eh... Nee, zenuwachtig niet. Eerder ongeduldig. De ontwikkeling van ruimtevliegtuigen is al een paar jaar bezig. Sommige bedrijven hebben al testvluchten gemaakt met hun toestel. Bij een van die tests ging dat flink mis.
Dat toestel ontplofte. EEN piloot kwam daarbij om het leven. Het mogelijk maken van ruimtetoerisme is dus niet zonder gevaar. Ja, eng... Ik heb ook jaren F-16 gevlogen.
Dat vonden mensen ook eng. Ja... risico is onvermijdelijk voor vooruitgang. We kunnen ook blijven zitten waar we zijn. In de luchtmacht zeiden we: De veiligste manier is om niet te gaan vliegen. Maar dat is geen optie. En het is ook een beetje saai. Ja. Om de kans op een ongeluk zo klein mogelijk te maken, wordt ook op de grond voortdurend getest. De speciale raketmotor is al heel veel keren aan- en uitgezet. En ook aan het ruimtevliegtuig zelf wordt nog volop gesleuteld. De kleine stuurraketjes worden vandaag ook uitgeprobeerd.
Helen mag ze met een druk op de knop aanzetten.
De toeristisch vlucht naar de ruimte duurt zo'n drie kwartier. En het zal de eerste jaren echt alleen maar mogelijk zijn voor mensen met veel geld. In het toestel voor XCOR is naast de piloot maar plek voor EEN passagier- en die moet er 130.000 euro voor betalen.
Maar iedereen verwacht dat er daarna steeds meer spaceships zullen komen. Ook grotere, voor meer passagiers. Dan wordt het goedkoper. En de rakettoestellen kunnen dan ook voor meer dan alleen ruimtetoerisme worden gebruikt. Je kunt er bijvoorbeeld ook sneller van land naar land mee vliegen. Als jij straks in anderhalf uur naar Australie kan... en in dezelfde tijd terug, en ook nog milieuvriendelijker... dat zou fantastisch zijn. Dit is de toekomst? Zonder meer. Er wordt al veel reclame gemaakt om ruimtepassagiers te lokken.
Er wordt al veel reclame gemaakt om ruimtepassagiers te lokken. En met succes: Al honderden rijke mensen hebben al een plekje geserveerd. Die staan te popelen om deze ruimtehelm op te zetten. Hallo?Hallo, hahaha! Hoe is het in de ruimte? Ik versta je niet, doe je klep omhoog.
Ja. Zo. Hallo. Soms zie in films die beroemde astronauten deze pakken dragen. En dat doet mijn vader ook. Dat is best wel cool. Helen en Irene kunnen nu al een beetje het ruimtegevoel krijgen. Met een virtual reality-bril op reizen ze een stukje mee met hun vader. Heel erg cool. Het lijkt net of je echt in de ruimte bent. Oh my gosh. En dat gaat papa ook beleven. Wow. Dat wil ik ook doen. Ja, en dat gaat ook gebeuren. Want er is al beloofd: Als dochters van de ruimtepiloot... mogen de meiden, als ze 18 zijn, een keertje mee met hun vader. Het is zo leuk dat je met je vader in die spaceshuttle zit.Ja. Een soort vader-dochter-uitje. Ja! Alleen, dat is wel heel duur en heel ver. Een bijzonder uitje, zeg maar.Wat zal ik opschrijven? Een leuke boodschap voor als ik mijn eerste reis maak. Dat moet wel goed komen. Ja, haha.
