Rubber is al 100 jaar een onmisbaar product in de moderne industrie. Niet alleen banden, maar ook aandrijfriemen, slangen, pakkingen en duizenden andere producten waren voor de Tweede Wereldoorlog van rubber. De modernisering van Europa kwam uit een tropische boom. Het sap werd getapt door mensen die niet eens rubber schoenen dragen. En nog steeds is de moderne mens afhankelijk van rubber. Ondanks de uitvinding van het plastic blijft rubber onontbeerlijk. In de banden van vliegtuigen wordt uitsluitend natuurlijk rubber gebruikt. Er zijn duizenden planten die zelf een rubberachtige stof aanmaken. Het komt er als een soort melkwitachtig sap uit. En dat noemen we latex. De plant maakt dat aan om zich te beschermen tegen beestjes die de plant willen opeten. Maar je moet in de tropen zijn om planten te vinden die grote hoeveelheden latex produceren. Uiteindelijk was het de Braziliaanse heveaboom die ongeveer 150 jaar geleden via Londen uitkwam in Zuidoost-Azië. Daar zorgt hij tot op de dag van vandaag voor het grootste deel van de natuurlijke rubberproductie van de wereld. Reinout van de Hortus Botanicus kan laten zien hoe dat in z'n werk gaat. Het lijkt wel of er houtlijm uit komt. De ontwikkeling van rubber als band maakte de opmars van de auto 100 jaar geleden mogelijk. Planters in alle kolonies begonnen massaal de rubberboom hevea te planten om aan de enorme vraag te voldoen. Terwijl de lokale bevolking het zware werk deed keken we in het westen bewonderend naar de prestaties van het exotische product. Tot op de dag van vandaag zijn de prestaties van het natuurproduct ongeëvenaard.
