Op 5 mei 1945 onderhandelen in hotel De Wereld in Wageningen, de Duitsers en de Canadezen over de overgave van het Duitse leger in Nederland. Ook de baas van het Nederlandse leger, prins Bernard, de opa van Willem Alexander, is daarbij aanwezig. De oorlog is voorbij, het is eindelijk vrede. Het Duitse leger heeft verloren. De Nederlanders vieren feest. Maar de bevrijders zijn nog niet in alle dorpen en steden aangekomen. Het is chaos want een paar dagen lang is niemand de baas in Nederland. En er zijn nog steeds Duitse soldaten in ons land.
ORANJE BOVEN! ORANJE BOVEN! Moet je nou horen. Alsof zij de oorlog hebben gewonnen. Binnen vijf dagen was Holland verslagen. Vijf! Ha-ha-ha. Zelfs de Belgen hielden het langer vol. En toch zingen ze... De hele dag hetzelfde deuntje. Om gek van te worden. Alsof zij ons hebben verjaagd. Zonder maar een schot te lossen. Ze doen maar. Ik ben blij dat we deze hele rotoorlog–PGOEWW! Ben je gek geworden?! Ophouden!
Als een grote menigte op 7 mei de bevrijding viert op de Dam in Amsterdam, wordt er plotseling geschoten door Duitse soldaten die zich nog niet willen overgegeven. Paniek, iedereen probeert te vluchten. Er vallen 22 doden en er raken meer dan 120 mensen gewond. Gelukkig worden de schutters gepakt, voordat ze meer slachtoffers kunnen maken. De doden in Amsterdam zijn de laatste slachtoffers die de Duitsers maken in ons land.
Wie heeft er geschoten?! Wie schoot er?! Wie?! Was jij het?! zeg op! Es tut mir Leid. Wie was het dan wel?! jij?! Heb jij geschoten?! Kijk nou. Hij piest in z'n broek. Die moet maar snel terug naar z'n moeder. Ik heb geschoten! Ik! nee! Mitkommen!
Als de geallieerde troepen alle steden en dorpen hebt bevrijd, worden ze door een dolblije menigte begroet. De bevrijders hebben ook dingen bij zich die lange tijd niet meer in Nederland te krijgen zijn, zoals tandpasta en sigaretten. En ook dingen die wij nog helemaal niet kennen, zoals vlees in blik, cornedbeef. En coca cola. En kauwgum. En wie lust er na vijf jaar oorlog nu niet zo’n heerlijk stuk chocola.
Voor de Duitse soldaten is de oorlog nu ook echt voorbij. Ze moeten hun wapens inleveren. Vijf jaar na hun flitsende overwinningen, sjokken Duitse troepen moedeloos en verslagen over de afsluitdijk terug naar Duitsland. Nu kunnen de Nederlanders echt de bevrijding vieren. En die feesten, die duren de hele zomer door.
