Fotografie is een vorm van kunst die dichtbij de werkelijkheid ligt. Op een foto zie je er uit zoals je bent of zoals de fotograaf jou ziet. Koen Hauser is een fotograaf die een stap verder gaat: voor hem is een foto materiaal waarmee hij aan de slag gaat om er iets heel anders mee te bereiken. Eigenlijk is hij een fotografisch schilder.
Ik zou mijn fotografie willen omschrijven: de beelden die ik maak, want ik vind het niet... het is niet zuiver fotograferen vind ik zelf, het is meer een soort digitale fotografisch schilder. Dat noem ik zo, omdat ik eigenlijk fotografisch materiaal, dus stukken, plaatjes verzamel als ik fotografeer en dat daarna pas als verf gebruik om het schilderij te maken. Zeg maar, dat ik met mijn computerpen het uiteindelijk zo schilder zoals ik ze wil hebben.
Koen manipuleert zijn foto's. Het gaat hem helemaal niet om de echtheid van de foto, maar om een beeld dat hij in zijn hoofd heeft. Wat ik eigenlijk doe meestal is: ik zit gewoon lekker een uurtje of 2 lekker een beetje te smeren en te doen, om te kijken of er iets uitkomt wat me bevalt. Ik heb in principe geen grenzen in hoeverre ik wel iemand al of niet kan vervormen of misvormen, of het is maar net wat je met een bepaalde foto beoogt.
Kijk: ik kan iemand zo veranderen dat het net een stripfiguur lijkt, zodat het niet meer echt gelijk is aan de realiteit en dan ga je als kijker ook heel anders naar zo'n foto kijken. Soms kies ik daar wel voor en dan is het heel... dan is eigenlijk de kunst om het wel de foto nog zijn werk te laten doen in wat het met de kijker doet, dus dat iemand een foto heel bijzonder vindt omdat hij er iets bij voelt en niet omdat hij zegt: "wow, dat is kicken, gedaan!".
Wanneer beschouw ik ze zelf als kunst? Ook al vind ik het een raar woord of zo, maar een foto is in ieder geval heel erg gelukt op het moment dat je niet meer aan die computermanipulatie denkt op moment dat je daar naar de foto kijkt, en dat wil niet zeggen, dat het dus altijd realistisch er uit moet zien van dat het in het echt gebeurd kan zijn, maar het moet gewoon niet het verhaal wat die foto kan vertellen in de weg zitten.
Ja, uiteindelijk komen die dingen allemaal bij elkaar en dan zit zo'n beeld in je hoofd, en dat zit er soms weken in en dat krijg ik er dan niet uit, en dan moet ik het maar gaan maken.
