O, allemarters ben ik al begonnen? Goedemaandag, goededinsdag, eh ik weet het even niet meer, ik zit namelijk in een boek.
Ik zit niet echt in het boek natuurlijk, maar ik zit er met mijn gedachten in. Ik lees een spannend verhaal over cowboys en wolven. Het gaat over een cowboyjongen die een wolfje heeft gevonden. En die jongen wil het houden, maar dat mag niet van zijn vader.
Die cowboyjongen en die wolf zijn echte vrienden geworden!
Ik kan bijna niet ophouden met lezen. Het lijkt net of het echt is gebeurd, maar dat is niet zo. Het is allemaal verzonnen door een schrijver. Die heeft het verhaal bedacht.
Als je leest vergeet je de wereld om je heen. Je stapt zomaar, hop, in een andere wereld.
Je kunt dus een avontuur beleven zonder dat je ervoor naar buiten hoeft te gaan. Eens kijken, waar was ik gebleven... bladzijde vijftien...
Waar ben ik? Waar ben ik?
O nee, ik ben gewoon thuis, ik dacht even dat ik tussen de ratelslangen in de woestijn zat, haha. Dat krijg je met lezen, dan vergeet je helemaal waar je bent. Ik las een keer een boek over leeuwen, toen dacht ik even dat ik zelf een leeuw was geworden.
Ik ben zelfs een keer bijna gestikt. Ik werd helemaal blauw. Ik las namelijk een boek over onderzeeërs. En omdat je onder water niet kunt ademen, hield ik tijdens het lezen mijn adem in.
Haha, op die manier kan lezen nog gevaarlijk zijn. Of juist handig als je leest hoe een vogel een krokodil te slim af is. Daar kun je van leren. Maar dan moet je niet denken dat je zelf ook een vogel bent, als je een keer achterna wordt gezeten.
O ja, willen jullie nog weten hoe het afliep met die cowboyjongen en zijn wolf?
Die wolf mocht blijven omdat hij een stel rovers had verjaagd. Wat een geweldig boek was dat, zeg. Nou, ik ga eens kijken of die wolf wil eten, want die zal wel honger hebben.
Waaaaah! O nee, het was maar een boek. Ik schrok me wezelloos. Volgende keer maar weer over prinsessen lezen, haha. Tot wezels!!!
