Een hele mooie overgang, heel moeilijk. Nederlandse topsporters gaan voor goud. Welk geheim wapen heeft de wetenschap hen meegegeven? Anky van Grunsven met Salinero. The Gold Medal Winner! Heel mooi.
Een ruiter moet goed in vorm zijn, maar natuurlijk een paard ook. Door de intensieve trainingen heeft het paard het soms zwaar te verduren. Blessures die daardoor ontstaan, zijn moeilijk te genezen. En een verkeerde behandeling kan ervoor zorgen, dat het paard nooit meer wedstrijden kan rijden.
Dierenarts Hans van Schie is gespecialiseerd in het behandelen van peesletsel. En ook hier komt innovatie om de hoek kijken. Hij heeft namelijk software ontwikkeld waarmee je de pees driedimensionaal in beeld kan brengen. Hij kan dan goed zien hoe het ervoor staat en de juiste behandelingen toepassen. Hans, dit paard is duidelijk geblesseerd. Hoe ben je dat nou aan het onderzoeken? We beoordelen eerst het paard buiten in de gangen en dan bekijken we eerst zijn onregelmatigheid in de beweging.
Welk van de vier benen is het? Dat was in dit geval duidelijk linksachter. En vervolgens proberen we ook te bepalen in welk onderdeel van het been het dan is. En al vrij snel kwamen we tot de conclusie aan de gangen, dat het in het kogeldraagapparaat van het paard moet zijn. En hoe ga je deze pees nou precies onderzoeken? We gaan hem nu dadelijk in beeld brengen middels echodiagnostiek om te kijken in wat voor stadium de peesblessure is. Dat is een essentiële informatie die we nodig hebben bij het maken van een behandelplan.
We moeten eerst weten: hoe is de pees er nu echt inwendig aan toe? Het bijzondere van deze echo is, dat bij het normale echobeeld een dwarsdoorsnede gemaakt wordt of een lengtedoorsnede. Maar dan hangt het beeld heel erg af van de positie waaruit je de pees scant. Wat wij bedacht hebben is eigenlijk naar analogie van de CT: we maken uit één richting beelden over een lengte van 12 centimeter. En die beelden worden vervolgens direct in de PC opgeslagen en gereconstrueerd in de drie beeldrichtingen. We hebben een dwarsdoorsnede, een lengtedoorsnede en het beeld zoals we ín de pees kijken.
Je wilt echt weten: waar zit de breuk en in wat voor stadium is die breuk? Om het stadium te kunnen beoordelen zijn we een stap verdergegaan, hebben we gekeken waar dus de oude breuken zitten. Die kleuren we in dit beeld blauw aan, dat is een litteken. En waar we hem rood aankleuren, wil zeggen, dat er daar recente verscheurinkjes zitten. Deze beschadiging, dit gebied, is duidelijk verser. Dit is waar de eigenaar mee gekomen is. Dat is de klacht? Dat is de klacht. En wat nóg belangrijker is: hoe belastbaar die pees is.
Revalidatie van een peesblessure, net zo goed bij een mens als bij een paard, is gewoon balanceren op het randje van. Vroeger waren we heel erg op rust. Daar komen we op terug, we willen toch weer vroeger gaan belasten waarbij je echt balanceert op het randje. Doe je het te weinig, dan komt de peesblessure niet goed. Doe je te veel, dan komt hij ook zeker niet goed. Dus deze methode helpt heel goed bij het opbouwen van de revalidatie. Dit is het gebied dat we zojuist met de echo in beeld gebracht hebben. Dus de pees, die gaat aanhechten op het sesambeen. En hier is zeer duidelijk te zien: de bundelstructuur die, dus alle peesbundeltjes, uit het peesje bestaat. En het is eigenlijk ongelooflijk, dat zo’n flinterdunne pees eigenlijk met een frequentie van één, twee per seconde zo belast kan worden tot die ultieme krachten. En je kunt je voorstellen zoals bij elke springveer, dat daar toch een zekere vermoeidheid in kan ontstaan.
