Wat er dinsdag is gebeurd was een shock voor heel Brussel. Ineens horen wij heel veel politiesirenes.
Wij horen ook een helikopter. Akelig en eng. Brussel, een dag na de aanslagen. Een stad vol militairen en politie.
Een stad vol verdriet. Mensen komen samen in het centrum van de stad op het Beursplein. Met een minuut stilte worden de slachtoffers herdacht. Laten zien dat Brussel sterk is. Dat ze niet bang zijn voor de terroristen.
Dat ze niet bang zijn voor de terroristen. Het grote treinstation van Brussel. Daar staan lange rijen door veiligheidsmaatregelen. Iedereen wordt gecontroleerd.
Brussel trekt jaarlijks miljoenen toeristen. Johanne uit Denemarken is een van hen. Ze had zich haar vakantie wel anders voorgesteld. Ook een locatie waar het normaal druk is is het Europees Parlement. Een belangrijke plek van waaruit Europa wordt bestuurd. Normaal staat het hier vol met schoolklassen die op excursie zijn… of politici die hier rondwandelen. Maar nu is hier helemaal niemand.
De paar mensen die er wel zijn mogen niet naar binnen voor een bezoek. Door naar Molenbeek. De afgelopen tijd was deze Brusselse wijk veel, en meestal slecht, in het nieuws. Hier zouden zich terroristen verschuilen. Kort geleden werd er een in dit huis opgepakt. Ima en Noor wonen in Molenbeek. Altijd als wij in het nieuws komen is het een aanslag...iemand die ze hebben gevonden. Altijd negatief. Het is niet alleen maar een stad waar alleen slechte mensen zijn...en alleen maar slechte dingen zijn. Het is juist dat de terroristen willen dat wij bang zijn...
en dat wij gaan vrezen en zo. Nee, we moeten verder gaan met ons leven. Op basisscholen in heel Brussel wordt er veel over de nare gebeurtenissen gepraat. Zoals op de Sint-Jorisschool. Ik vind het goed dat we samen op school zijn...want dat is beter dan alleen op school of alleen te zijn. We spelen in de klas om het een beetje te vergeten.
Want anders worden we nog meer gestrest. Als je bang was waren de andere meisjes er om je te troosten.
Maar waar je ook bent in Brussel. Alle kinderen hopen op een betere toekomst. We zijn hier samen om te laten zien dat we niet bang zijn voor de terroristen. Ik hoop wel dat het gaat verbeteren en dat er geen geweld meer is. Dat het weer leuk wordt zoals vroeger. Ook dat niet iedereen in angst gaat leven...en niet iedereen ziet van: O, nee, Brussel en België dat is alleen maar slecht. Ik wil ook dat mensen die naar België op vakantie willen gaan...dat nog altijd gaan doen.
