Klas 4/5/6

Geschiedenisdocent van het jaar is een samenwerking van het Rijksmuseum, de NTR en het Nationaal Archief. De winnaars mogen zelf een lesvideo samenstellen voor Schooltv. 

Geschiedenisleraar van het jaar

Wereldoorlogen

Televisie en computer

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Klas 1/2/3

Ik ben docent geschiedenis in Vught, hier in de buurt ligt Kampong Lunetten. Ik ben heel erg benieuwd hoe het is voor de Molukkers om daar te wonen. Geschiedenis is dichterbij dan je denkt. De Molukkers die met Nederland meevochten, moesten na de onafhankelijkheid van Indonesië vertrekken. De Nederlandse regering haalde ze met hun gezinnen hierheen. Tijdelijk. Goedemorgen. Goedemorgen. Ik ben docent geschiedenis en ik vroeg me af wat moet ik mijn leerlingen gaan vertellen over de Molukse wijk en over het Molukse leven? Ik denk dat we veel te vertellen hebben, maar wees welkom. Dit gebouwtje, dit is een barak, de enige barak van 72 jaar geleden. De rest is allemaal verbouwd. Maar ik zou zeggen welkom, kom binnen, dan gaan we verder, laten zien wat we in petto hebben. Wat zie ik hier? Nou, dit zijn de oorspronkelijke hutkoffers. Onze vader is natuurlijk onder dienstbevel hier naartoe gekomen, dus legernummer van hem staat erop. En legerkleding. Wat is dan dienstbevel? Dienstbevel van de Nederlandse regering/ Wij moesten binnen een paar uurtjes instappen en één ding is zeker we zouden maar tijdelijk in Nederland verblijven voor zes maanden. Hopelijk. Door de Nederlandse regering is beloofd dat er een vrije republiek zou komen. Met die belofte zijn ze inderdaad naar Nederland gehaald voor zes maanden en de Nederlandse regering zou dat realiseren en dan zouden we weer terug gaan naar een vrije republiek en dat is nu echt al een decennialange strijd en het is er nog steeds niet. Wij gingen met de Goya, een van de elf schepen. Meestal zijn de vrouwen benedendeks en de mannen bovendeks en het is voor ons vreselijk koud natuurlijk. Ongeveer 4 tot 5 weken zaten we aan boord. Van Semarang naar Rotterdam. Aan boord honderden gezinnen van KNIL-militairen. De 12.000 Ambonezen worden onder meer in leegstaande concentratiekampen ondergebracht. Tijdelijk, want het is een noodoplossing. Hier zijn ze dus in in Vught in een voormalig concentratiekamp geplaatst. Daarna gebeurde het dat dat meteen iedereen werd ontslagen uit militaire dienst. Dat was voor mijn vader heel ingrijpend. Niet emotioneel worden. Mijn vader die heeft in de Tweede Wereldoorlog tegen de Jappen gevochten en daarna met de dekolonisatie. En dan kom je hier en je wordt ontslagen. Dan word je zo in je trots gekrenkt, want je hebt zo lang gediend voor de Nederlandse vlag, voor het koningshuis. En dan kom je hier en het wordt zomaar van je afgepakt en ben je niks. Hoe was het om dan hier te gaan wonen in kamp Vught? Nou, ik zal je vertellen, als kinderen hebben we het hier fantastisch. Onze ouders zorgen heel goed voor ons. Wij konden niet uit het kamp komen, want daar is een prikkeldraad er omheen. Heel erg. Maar het is zo en er is maar één ingang. Voor de 500 bewoners is er één vervallen badhuis. En ondanks alle beloften van de minister van CRM hebben de gezinnen nog steeds geen eigen toilet. Het was vroeger heel vochtig hier en niet iedereen kon ertegen en ik had ook bronchitis daardoor gekregen, dus wij moesten noodgedwongen verhuizen. Ik schrik er in ieder geval van dat men hier heeft gewoond met prikkeldraad eromheen. Toen ik geboren werd in 61 was dat er niet meer. Voor mij was het heel anders in 1961. Ja, dan zijn we inderdaad al tien jaar verder. Een goeie gemeenschap waar onze ouders ook heel goed voor elkaar zorgden. Hoe was de overgang van dat het een woonwijk werd eigenlijk? In 1992, 1993 werd het pas een wijk met gangbare woningen met inderdaad een toilet in huis en een badkamer in huis. Dat hadden we voorheen niet. Zou u het me kunnen laten zien hoe het er allemaal uitziet? Ik zou zeggen kom maar mee, ik kan hem laten zien. En dan gaan we dadelijk verder kijken hoe het kamp er nu uitziet. Kijk, zo zag het er vroeger uit. De oude barakken en op de fundamenten van de oude barakken is de nieuwe wijk ontstaan in de vorm van de barakken. Ze hebben ook inderdaad een wit vierkant wat nog staat voor vroeger de barak-nummers. Ze lijken bijna kopieën als je het zo ziet. Heel erg waarheidsgetrouw nagebouwd. Inderdaad, dat is ook iets wat we wilden behouden. Kijk, dat was barak één en dit dan barak twee. Je moet zien dat de B kant is de achterkant en dat is de voorkant. En hier wonen twaalf gezinnen en daarvoor ook twaalf gezinnen. En was het ook heel fijn dan dat het er ook uitzag als de barakken weer, omdat het ook een stuk identiteit weer gaf? Dat is voor onze ouders heel erg belangrijk, maar het is in de stijl van de nieuwe barakken.Mijn vader zei ook altijd ik ben een ex KNIL militair op weg naar huis. Is het een wijk geworden of is het nog steeds een kamp? Het is nog steeds een kamp en zal het ook altijd blijven. Kamp Vught of Kampong Lunetten. Wat betekent dat dan voor de integratie van Molukkers in de Nederlandse samenleving? Het feit dat ze hier apart wonen, hoeft de integratie zeker niet in de weg te staan. Dat kan gewoon hand in hand, want ze werken natuurlijk ook overal, hebben vrienden. Alleen de plek waar ze wonen, waar ze die saamhorigheid ervaren, dat is het gewoon hier. Maar dat wil niet zeggen dat je niet kunt integreren in de samenleving. En is dit alleen voor Molukkers of zou je hier als niet-Molukker ook mogen wonen? Dat is hele goede vraag. Ik zie iemand heel duidelijk knikken. Wij hebben liever dat de Molukkers hier komen om het te behouden en te weten wat de achtergrond van ons. En als ze Nederlanders hier komen, dan moeten ze weer integreren. Is de Molukse cultuur te behouden zonder zo'n woonoord? Ligt ook aan de opvoeding die je genoten hebt. Wat krijg je mee vanuit huis? En daarvoor hoef je natuurlijk niet in een kamp te wonen, maar ik denk dat het het wel makkelijker maakt. Het ziet eruit als een nieuwe kerk met oude banken. Als je ziet deze banken die zijn zo fantastisch. Het is nog 72 jaar oud. En soms als ik ga zitten, dan ga ik voelen. Of dat stukje kauwgom van mij... verrek. Hier zit er een kauwgom van van vroeger. Het zijn banken van 1951Wat maakt deze kerk dan in het geloof zo speciaal voor de Molukkers. Is de basis van onze cultuur geworden. Het Nederlands christelijk geloof. In het geloof vinden we onze troost. De troost zeker voor onze ouders. Zij konden niet uiten en door de kerk voelen we ons nog één. Wat zijn dingen waar ook de Molukkers nog meer hun cultuur op bouwen? Wat is waar ze trots op zijn? Van dit maakt ons Molukker. Eten verbindt. Er kwamen mensen vanuit het kamp kwamen dan bij mijn opa en oma kaarten en daar stond het eten klaar. Dus ja, eten is zeker heel belangrijk. Er kon altijd iemand extra aanschuiven?Zeker, er is nooit afgepast gekookt, er is altijd voor een heel weeshuis gekookt. 2 december 1975 Na eerdere Zuid Molukse acties, onder meer in Wassenaar, is het Drentse Wijster decor van de eerste treinkaping Een actie opnieuw met politieke achtergrond, direct gevolg van Nederlands koloniale verleden. De de kapingen. Wat hebben jullie daarvan meegemaakt of meegekregen? Ik spreek het niet goed. Ik kan het wel begrijpen en spreek het niet goed. Maar dat is schreeuwen om aandacht. Van de tweede generatie uit was het even een schreeuw van hallo, wij zijn hier ook. Kijk naar ons. Zou je verhuizen als er een vrijere Molukse staat zou komen? Misschien wel, misschien wel, maar op mijn leeftijd niet. Want ik ben hier. Mijn kinderen zijn hier en kleinkinderen zijn hier. Ik denk ook niet dat het er uiteindelijk om gaat om de vraag of dat de Molukkers die in Nederland wonen dan terug zouden gaan. Maar het gaat gewoon om het hele principe. En dat er ooit die belofte is gedaan en dat is die strijd. Wij willen ervoor zorgen dat er nog steeds een vrije republiek komt en vooral ook voor de mensen die daar nog wonen, maar ook vooral voor de eerste generatie die daar zo hard voor gestreden hebben. Dus de vraag of dat je daar dan zo zelf zou gaan wonen of niet. Ik denk dat die minder belangrijk is. En hoe staan nu de jongste generaties t.o.v. het ideaal? Er gebeurt nog genoeg. In Nederland wordt nog genoeg georganiseerd onderling om het ideaal levend te houden. Dat is ook de strijdkreet van de Molukkers Gewoon vooruit gaan. Niet achterom kijken. Noemen we Mena, Moria. Mena Moria. Dat is best mooi! Altijd vooruit, altijd vooruit. Nou, heel erg bedankt ik op bezoek mocht komen. Ik heb enorm veel geleerd van Kampong Lunetten. Zo zie je maar, voor geschiedenis hoef je niet zo ver weg te gaan.

Molukkers in kampong Lunetten

Geschiedenisleraar van het jaar Marco van Vemde gaat op bezoek bij woonoord Lunetten in Vught. Vanaf 1951 worden hier Molukkers gehuisvest, in een oord dat niet lang daarvoor nog dienst doet als concentratiekamp. Hoe hebben zij het ervaren om daar op te groeien?

Hoe is het om te leven in een woonoord?

Het is 1956. De spanningen van de Koude Oorlog komen tot een kookpunt. De Koude Oorlog verdeelt Europa in twee kampen. Het kapitalistische West-Europa, met als bondgenoten de Verenigde Staten en het communistische Oost-Europa, dat onder de invloedssfeer van de Sovjet-Unie valt. In het Oostblok heerst onrust. De grote leider van de Sovjet-Unie, Jozef Stalin, die de landen in een ijzeren greep heeft gehouden, is in 1953 overleden. Zijn opvolger Chroesjtsjov belooft meer vrijheid en zette een proces van destalinisatie in. 
In verschillende Oostbloklanden ziet de bevolking dit als een kans om meer vrijheid op te eisen. Ook in Hongarije, dat sinds 1949 een communistische regering heeft, gloort hoop. De bevolking is ontevreden over de werkloosheid en de strenge staatscontrole. Jarenlang hebben ze als een soort van dwangarbeiders voor de Sovjet-Unie moeten werken. Nu de invloed van de Sovjet-Unie af lijkt te nemen en de Hongaren iets meer vrijheid schijnen te krijgen, maken ze daarvan gebruik door te demonstreren. 
In oktober 1956 gaan duizenden inwoners van Boedapest de straat op. Ze eisen dat de Russische troepen vertrekken uit hun land. De massale volksopstand begint als een vreedzame betoging, maar wordt langzaam maar zeker steeds gewelddadiger. Er worden leuzen geroepen als 'Russen naar Rusland' en de gehate Rode Sovjetsterren op de officiële gebouwen worden neergehaald. Ook boeken uit communistische boekhandels worden op straat verbrand. 
Maar dan, op 4 november 1956, rijden Russische tanks Boedapest binnen. Ze slaan de opstand, die 13 dagen heeft geduurd, met harde hand neer. De wanhopige Hongaren proberen de Russen nog tegen te houden en vragen het Westen via de radio om hulp. 

De westerse landen durven het niet aan en houden zich afzijdig. De opstand kost duizenden mensen het leven. En meer dan tweehonderdduizend Hongaren slaan op de vlucht. De gebeurtenissen in Hongarije worden ook in Nederland op de voet gevolgd. Ons land krijgt Marshall-hulp van de Verenigde Staten in de vorm van giften en leningen en is onderdeel van de westerse kapitalistische invloedssfeer. De onderdrukking van het Hongaarse volk past bij het vijandsbeeld dat men heeft van de communistische Sovjet-Unie. De beelden van Hongaarse vluchtelingen zorgen ervoor dat veel Nederlanders heftig en emotioneel reageren op het gewelddadige ingrijpen van de Sovjets in Hongarije. Als Hongaarse vluchtelingen in Nederland komen, worden ze met open armen ontvangen. 
Overal in ons land worden protestbijeenkomsten georganiseerd. Felle toespraken waarin de Sovjet-Unie wordt veroordeeld voor het geweld, worden afgewisseld met oproepen om de vrijheidsstrijders in Hongarije te steunen. 

De emoties tijdens deze protesten lopen hoog op. Er ontstaan rellen die zich richten op de CPN, De Communistische Partij in Nederland en een Russische vertegenwoordiging in ons land. In Amsterdam loopt zo'n protest volledig uit de hand. Symbool van het communisme in de stad is het statige gebouw van Felix Meritis aan de Keizersgracht. Hier is het hoofdkwartier van de CPN gevestigd en wordt de communistische krant De Waarheid gedrukt. 
Op de avond van 4 november kwamen daar groepen demonstranten bijeen. Langzaam maar zeker wordt de sfeer grimmiger. De demonstranten roepen leuzen als 'De waarheid kapot, Felix op slot' en proberen het gebouw binnen te dringen. Straatstenen worden losgerukt en naar het gebouw gegooid, ruiten aan de voor- en achterzijde sneuvelen, maar veel verder komen de demonstranten niet. De CPN-leden slagen erin de menigte buiten de deur te houden. De Amsterdamse politie grijpt nauwelijks in. Terwijl het gebouw wordt belegerd verschensen de leden van de CPN zich binnen. Daar proberen ze de kostbare drukpers van hun krant te beschermen en die blijft gespaard. Om 3 uur 's nachts beginnen de persen van De Waarheid te draaien. De krant van die dag verschijnt. Opvallend is dat ze niet opent met nieuws over de opstand in Hongarije. Vandaag de dag zien we nog steeds een stille getuigenis van de gebeurtenissen in Amsterdam. Twee straatnaamborden van de Stalinlaan zijn de ochtend na de demonstratie door een buurtbewoner vervangen door 4 novemberlaan. Een aantal dagen later besluit het gemeentebestuur dat de straat voortaan de naam Vrijheidslaan zal dragen en zo heet die straat nog steeds.

De Hongaarse opstand

In 1956 verdeelt De Koude Oorlog Europa in twee kampen. Het kapitalistische West-Europa met als bondgenoot de Verenigde Staten en het communistische Oost-Europa dat onder de invloedssfeer van de Sovjet-Unie valt. In het Oostblok heerst onrust. De grote leider van de Sovjet-Unie, Josef Stalin, is in 1953 overleden. Zijn opvolger Chroesjtsjov belooft meer vrijheid en zet een proces van destalinisatie in. In Hongarije ziet de bevolking dit als een kans om meer vrijheid op te eisen en het komt tot een opstand, die ook in Nederland op de voet wordt gevolgd. Gemaakt door de geschiedenisleraar van het jaar 2019: Marike Barendse.

Hoe de opstand wordt beleefd in Nederland

In de nacht van 9 op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. Het is oorlog. 
Hier op de Grebbeberg bij Rhenen moet het Duitse leger worden tegengehouden. 
Het komt tot een zware veldslag. Drie dagen wordt er gevochten met grote gevolgen. 
De Grebbeberg is een strategische plek in de verdediging van Nederland. Het is hier op de heuvel waar met loopgraven, bunkers, water, geschut en een groot aantal troepen het Duitse leger moet worden gestuit. 
Het wordt een ongelijke strijd. Door jaren van bezuinigingen is het Nederlandse leger slecht bewapend. De soldaten zijn onervaren, niet goed getraind en er is gebrek aan gedegen leiding. Het Duitse leger daarentegen beschikt wel over voldoende en modern materiaal. Bovendien hebben de Duitse soldaten meer oorlogservaring en zijn ze beter getraind. 
De Nederlandse soldaten krijgen de opdracht de Grebbeberg tot de laatste man te verdedigen. Maar tegenover ongeveer 10.000 Nederlandse soldaten staan meer dan 20.000 Duitse militairen. Toch duurt de slag nog drie dagen. Drie dagen van wanhoop, moed, angst en chaos op en rond de Duivelsberg.
Chaos is het hier op dit veld, majoor Jacometti, die dit gebied moet verdedigen, spoort zijn soldaten aan de Duitsers van de heuvel te gooien. Met zo'n veertig man zet hij de aanval in, niet wetende dat de Duitsers met veel meer zijn. Deze aanval is niet goed gecoördineerd met andere Nederlandse troepen, waardoor de groep van Jacometti door eigen troepen onder vuur wordt genomen. 
Hij werd onder vuur genomen door zijn eigen troepen, omdat ze hadden gehoord dat er overal Duitsers zaten. Ze dachten dat Jacometti zelf een Duitser was. Midden op het veld ging hij met wapens in de handen richting de Duitsers. 
Op 12 mei sneuvelt Jacometti op dit veld. 
In deze chaos overheerst ook de angst. Jonge, onervaren soldaten weten zich geen raad met de situatie. 
Als verbindingsman moest ik vanuit de loopgraven in onze stelling door het open veld om berichten over te brengen naar andere stellingen. Doodsbang natuurlijk, maar het moest. Een jongen werd er eerst voor aangewezen. Maar die begon te huilen. 'Dit is zelfmoord. Dit is zelfmoord.'
Op 13 mei als de Duitsers de slag bijna gewonnen hebben worden 27 bommenwerpers ingezet. 
Duitse gevechtsvliegtuigen nemen het gebied rond de Grebbeberg onder vuur. Door dit geweld maakt de Nederlandse tegenaanval geen kans. 
'Ik wierp mij met vele anderen op de grond. Zo trok het oordeel over ons heen. Het leek het ergste dat ik tot dusver had meegemaakt en het duurde in mijn verbeelding een eeuwigheid. Zodra mogelijk vluchtte iedereen van deze plaats van verschrikking.' 
Op dat moment hebben de Duitsers de weg over de Grebbeberg al in handen, maar majoor Landzaat geeft zich niet over. Hij bevindt zich met zestien soldaten bij een paviljoen naast de dierentuin. Standhouden achter de puinhopen is zijn bevel. De Duitsers schieten het gebouwtje aan puin. En als munitie op is, geeft de majoor zijn manschappen toestemming te vertrekken. Zelf blijft hij achter en sneuvelt op 13 mei. 
Dat is ook de derde dag van de gevechten. De dag dat de Grebbeberg valt en de slag is verloren. Na drie dagen vol chaos, wanhoop, moed en angst.
Wat rest zijn de overblijfselen van deze strijd, zelfs nu nog duidelijk zichtbaar in het landschap. 
Wat ook rest zijn de honderden graven van Nederlandse militairen die ondanks alles hun leven gaven. 
Pas na vijf jaar oorlog zal de vrijheid waar de soldaten hun leven voor hebben gegeven weer terugkeren naar Nederland.

De slag om de Grebbeberg

Op 10 mei 1940 valt Duitsland Nederland binnen. Op de Grebbeberg bij Rhenen moet het Duitse leger tegengehouden worden. Drie dagen lang wordt er hevig gevochten, maar het Nederlandse leger kan geen stand houden. Duitsland verovert Nederland. Door de geschiedenisleraar van het jaar 2017, Tom de Kruif.

Nederland wordt verslagen door het Duitse leger

In het najaar van 1918 wordt duidelijk dat Duitsland de Eerste Wereldoorlog gaat verliezen. Meer dan 2 miljoen soldaten zijn gesneuveld in de loopgraven en het leger staat op instorten. In Duitsland roepen de sociaal-democraten in november 1918 de republiek uit en maken een einde aan het keizerrijk. Duitsland wordt een democratie, de Republiek van Weimar. Vijftien jaar later komt er al een einde aan deze democratie in Duitsland. Adolf Hitler komt aan de macht en hij zal Duitsland opnieuw naar een oorlog leiden. Hoe is dit mogelijk geweest? En hoe kunnen we die opkomst van Hitler verklaren?
In 1919 moet een nieuwe democratische regering in Duitsland de bepalingen van de Vrede van Versailles accepteren. In dit verdrag wordt Duitsland aangewezen als de hoofdschuldige van de Eerste Wereldoorlog. Duitsland krijgt hoge herstelbetalingen opgelegd. Belangrijke gebieden met veel grondstoffen, zoals Elzas Lotharingen en Sudeten Duitsland, moeten worden afgestaan. 
De Duitse bevolking voelt zich diep vernederd door de strenge voorwaarden van de Vrede van Versailles. In rechtse kringen ontstaat de zogenaamde dolkstootlegende. Het Duitse leger is niet verslagen aan het front, maar in de steek gelaten door de toenmalige sociaal-democratische regering. 
Een groot deel van de bevolking heeft geen vertrouwen in de regering. Vooral de uitvoerders van het bestuur: rechters, politici en ambtenaren geloven niet in de democratie. Zowel communisten als extreemrechtse groepen proberen een staatsgreep te plegen. Maar deze worden hard neergeslagen. 
Dit gebeurt in een tijd waarin veel Duitsers in grote armoede leven. De onverbiddelijke herstelbetalingen zijn hiervan een belangrijke oorzaak. De Duitse regering krijgt in 1924 hulp van de Amerikaanse regering in de vorm van het zogeheten Dawes-plan. 
Amerikaans leningen zorgen ervoor dat de Duitsers de herstelbetalingen aan Engeland en Frankrijk kunnen voldoen. En dat ze weer kunnen investeren in hun eigen economie. En de Duitse economie herstelt zich. De leiders van de republiek van Weimar zoeken toenadering tot Frankrijk en zorgen er zo voor dat Duitsland weer geaccepteerd wordt in Europa. Het lijkt goed te gaan met Duitsland en de Duitse bevolking lijkt vertrouwen te hebben in de toekomst en de democratie. 
Maar dan gaat het mis. Op 24 oktober 1929 stort in Amerika. De beurs in elkaar. Dit heeft gevolgen voor de hele wereld, maar vooral de Duitse economie wordt hard geraakt. De Amerikanen trekken hun investeringen terug uit Duitsland en Duitse bedrijven moeten één voor één hun poorten sluiten. De Duitse regering staat machteloos. 
Uit wanhoop zoekt de bevolking steun bij radicale partijen, vooral de Nationaal Socialistische Partij, de NSDAP, profiteert van de politieke en economische chaos. Binnen drie jaar wordt de NSDAP onder leiding van Adolf Hitler de grootste partij van Duitsland. 
De NSDAP groeit in korte tijd uit tot een massaorganisatie. Een belangrijke rol hierbij speelt het redenaarstalent van Hitler. In agressieve toespraken speelt hij in op de onlustgevoelens van de Duitsers. 
Daarnaast tuigt de NSDAP een grootscheepse propagandamachine op. Hitler trekt per vliegtuig door het land. Duitsland heeft nog nooit zo'n verkiezingscampagne meegemaakt. Ook maken de nazi's gebruik van paramilitair machtsvertoon. De knokploegen van de nazi's, De S A, en dat staat voor Sturm Abteilung. Ze intimideren hun tegenstanders met grof geweld bij de verkiezingen. In het najaar van 1932 wordt de NSDAP de grootste partij in de Rijksdag. Op 30 januari 1933 wordt Hitler rijkskanselier. En meteen schrijft hij nieuwe verkiezingen uit. Hij wil de absolute macht. 
Vlak voor de verkiezingsdag gaat het gebouw van de Rijksdag in vlammen op. De communisten krijgen de schuld en worden massaal opgepakt. Hitler gebruikt de Rijksdagbrand om de machtigingswet aangenomen te krijgen. Het parlement geeft hem voor 4 jaar een absolute volmacht. Vanaf dat moment kan hij buiten het parlement om regeren. Hitler heeft nu alle macht en hij kan beginnen met de opbouw van zijn nazi-staat.

De Republiek van Weimar

Na de Eerste Wereldoorlog wordt verliezer Duitsland een republiek: de Republiek van Weimar. Maar vijftien jaar later komt er een einde aan de democratie in Duitsland als Adolf Hitler aan de macht komt. Hoe is dit mogelijk geweest? En hoe kunnen we die opkomst van Hitler verklaren? Door de geschiedenisleraar van het jaar 2016, Liesbeth Dirks.

Van democratie naar dictatuur

Continuïteit en verandering

Onze geschiedenis bestaat uit periodes van continuïteit en verandering. Geschiedenisleraar Christiaan van der Riet van Het Nieuwe Eemland in Amersfoort legt aan de hand van de Acte van Verlatinghe uit wat dat betekent. 

Nominatie geschiedenisleraar van het jaar 2014

De wederopbouw van Nederland na de oorlog: Marshall-hulp

Na de Tweede Wereldoorlog was Nederland arm en beschadigd. Gelukkig kwam er hulp vanuit Amerika: de Marshall-hulp. Maar waarom kregen we die dollars zomaar in de schoot geworpen? Eric van der Donk, geschiedenisdocent van de openbare regionale scholengemeenschap Lek en Linge in Culemborg, legt het uit.

Winnaar geschiedenisleraar van het jaar 2014

Market Garden: een brug te ver

De Waalbrug in Nijmegen speelde een grote rol in de Tweede Wereldoorlog. Geschiedenislerares Eveline van Dijck van het Citadel College in Lent vertelt waarom. 

Header slingers

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.