Klas 1/2/3

Klas 4/5/6

Handig als je gaat lezen voor je lijst: Boek in beeld, korte boekbesprekingen in animatievorm met boeken als Turks Fruit, Het Diner en Sonny Boy.

Programmaheaders

Leesvaardigheid

Boek in beeld

Bekijk ook

Extra's

Schooltv biedt meer dan video's! Ontdek onze extra inhoud:

Ontvang jij de nieuwsbrief al? Blijf op de hoogte door je aan te melden en ontvang elke maand een nieuwsbrief naar keuze in je inbox!

Hersenschimmen van J. Bernlef. Het is winter. Maarten zit voor het raam. Zijn vrouw zet een pizza in de oven. “Hou jij de klok in de gaten? Hij moet nog 10 minuten. Dan ga ik even een trui aantrekken”, zegt ze. 10 minuten. De grote wijzer staat nu op de zeven. Als ie op de negen staat, zijn de tien minuten om. Maar wat moet er dan gebeuren? Ik staar naar de wandklok. Het lijkt alsof de klok stilstaat. Ik loop naar de keuken en kijk naar de felrode keukenklok aan de muur. Een elektrische met een secondewijzer die met lichte schokjes de wijzerplaat rondgaat. Ik laat mijn ogen er geen moment van afdwalen. Nu nog één keer en de grote wijzer zal op de negen staan. Ik sta op en loop de gang in. “Vera, Vera. De 10 minuten zijn om,” roep ik zo rustig mogelijk. Dan hoor ik haar antwoord uit de slaapkamer komen. “Zet de oven dan even uit als je wil.” Ik weet niet hoe snel ik terug moet lopen en die opdracht uitvoeren.

Dat je plotseling zo los kan slaan van de meest alledaagse handelingen verontrust Maarten. Er schort de laatste tijd iets aan zijn denken. Het lukt hem niet meer om de puzzel in de krant te maken. Hij denkt dat hij naar kantoor moet en zoekt steeds naar zijn werktas. Vera wordt ongeruster en verdrietiger. Maarten houdt zich groot. Het gaat bergafwaarts. Hij gooit de ruit in met een stoel om de hond binnen te laten. Hij pist in de gang omdat hij de wc niet kan vinden. Langzaam maar zeker raakt Maarten alle grip op de werkelijkheid kwijt. Totdat zelfs de taal hem ontglipt. 

Hersenschimmen is een beangstigend boek over dementie en over kijken zonder te zien. Want zonder herinnering kun je alleen maar kijken. Dan glijdt de wereld spoorloos door je heen.

Programmalogo's

Hersenschimmen is een indringende roman over Maarten, die dementie heeft. Je beleeft het verhaal vanuit zijn perspectief. Langzaam raakt hij alle grip op de werkelijkheid kwijt. Totdat zelfs de taal hem ontglipt.

Hersenschimmen van J. Bernlef

Handig als je gaat kiezen voor je lijst: Boek in beeld. Neem bijvoorbeeld dit boek De belofte van Pisa van Mano Bouzamour. Samir woont met zijn familie in De Pijp in Amsterdam. Hij speelt graag piano op de gestolen vleugel die hij van zijn broer gekregen heeft. Als door een wonder wordt hij aangenomen op het Hervormd Lyceum Zuid. Om het te vieren gaat hij met zijn oudere broer en diens vriend Soesi een ijsje eten bij ijssalon Pisa. Daar belooft Sam plechtig dat hij als enige in de familie zijn vwo-diploma zal halen. Hij heeft het nog maar nauwelijks gezegd of zijn broer en Soesi worden midden op straat opgepakt voor een gewapende overval. 

Het Hervormd Lyceum is een uitgesproken kakschool. Als hij voor het eerst met een meisje mee naar huis gaat, blijken ze een kokkin te hebben uit Malawi. Er is een wijnkelder, een binnenzwembad en een fitnessruimte. Ze belanden samen in het bubbelbad. ‘We luisterden naar een jazztrompettist die zachtjes op zijn trompet blies alsof het een meisje betrof op wie hij verliefd was en met wie hij verkering had.
Ik probeerde door de wolkjes badschuim heen te gluren die het zicht belemmerden op al het moois in de wereld. Even later lagen we gewassen en gepoetst op bed. Naast haar bed lagen Eveliens paardrijspullen. Lange laarzen met stro tussen het profiel, een geruit zadel, dressuurzweepje, helm. Ik pakte de helm, zette hem op en vroeg “Mag ik die lenen?”’

De Apollobuurt vormt een echte clash met De Pijp waar Sam is opgegroeid, met zijn Marokkaanse familie, met de groep jongens van de Van Woustraat, waar hij leert kickboksen en bijna iedereen die hij kent wel iets op zijn kerfstok heeft. De belofte van Pisa is een heerlijk boek om te lezen. Grappig geschreven, vol spanning, drama en seks. En het heeft ook nog eens een happy end.

De belofte van Pisa gaat over Sam, die in De Pijp opgroeit met zijn Marokkaanse familie en wordt aangenomen op het Hervormd Lyceum Zuid. Het is een uitgesproken kakschool, een echte clash met De Pijp. Als hij met een meisje mee naar huis gaat, blijkt ze thuis een kokkin, wijnkelder en binnenzwembad met bubbelbad te hebben. Het boek is grappig geschreven, vol spanning, drama en seks.

De belofte van Pisa van Mano Bouzamour

Handig als je gaat kiezen voor je lijst: Boek in beeld. Neem bijvoorbeeld dit boek. Neem nooit een beste vriend van Erna Sassen. Joshua zit op 3 vmbo. Hij heeft twee beste vrienden, Sergio en Dylan. Ze gaan een feest geven voor hun verjaardag. Thema is ‘Lekker wijf’. Op het feest biedt Lindsey hem verjaardagsseks aan, maar hij durft niet. 

Als Dylan een concertje gaat geven voor zijn oma en haar matties in het verzorgingshuis, is Lindsey er ook. Dan ontdekt Joshua hoe goed ze kan dansen. Het was kunst, maar echt. Voor de oudjes was het niet zo leuk, want Linsey was vergeten om een maillot aan te trekken. Niet dat je haar string kon zien ofzo. Ze droeg een keurig zwart superstrak sportbroekje onder haar minirok. Maar toch. Je zal zo'n opa zijn met een bibberziekte en vanuit je stoel, die tot vlak voor het podium is gerold, de hele tijd tegen die prachtige kont van Lindsey op moeten kijken. Het eerste wat je ziet vanuit dat point of view. Met al die zorgmedewerkers en vrijwilligers om je heen. Nul privacy. Dan gaat een glimmende zwarte onderbroek je niet redden. En dan die muziek. Niet normaal hard, met heel veel bassen. Muziek waar ook doven en slechthorenden goed op kunnen dansen. 

Op school gedraagt Lindsey zich misschien als een hoer, maar als ze bij Joshua is, is ze ontspannen. Voor zijn examenproject tekent hij haar als het meisje met de parel van Vermeer. Hij komt erachter waarom ze geen danseres wil worden en hoe Dylan zo geworden is als hij is. En hoe het kan dat Sergio zich laat betalen voor seks. Hij is verdrietig omdat zijn zus soms ophoudt met eten. 

Neem nooit een beste vriend laat zien hoe ingewikkeld het is met familie en vrienden en seks en vertrouwen en om er voor elkaar te zijn als het nodig is. Het is een ontzettend gaaf boek dat je kracht geeft als je het even niet meer weet.

Neem nooit een beste vriend - Boek in beeld

Neem nooit een beste vriend laat zien hoe ingewikkeld het is met familie, vrienden, seks, vertrouwen en om er voor elkaar te zijn als het nodig is. Het is een ontzettend gaaf boek dat je kracht geeft als je het even niet meer weet.

Neem nooit een beste vriend van Erna Sassen

De kleine blonde dood van Boudewijn Büch. Boudewijn groeit kort na de Tweede Wereldoorlog op met zijn vader en moeder en een heleboel broers. Vader komt uit Duitsland. De oorlog heeft diepe sporen bij hem achtergelaten. Als onderhoofd van de reservepolitie laat hij nu zijn agenten in ganzenpas marcheren en de Hitlergroet brengen op Koninginnedag. Hij slaat zijn vrouw en kinderen om het minste en geringste en is soms dagenlang zoek. 
Dertig jaar later krijgt Boudewijn zelf een zoon, Mickey. Hij kan maar moeilijk wennen aan het vaderschap. Hij is ook niet echt samen met de moeder. De kleine blonde Mickey gaat van de ene naar de ander. Na een bezoekje aan Artis gaan Boudewijn en Mickey nog even het café in. Door een lederen gordijn betrad ik café Hoppe, waar Peter en Marijke bij het raam stonden met ieder een glas bier in de hand. Mickey moest ik bijna naar binnen slepen. ‘Ik geloof dat ik moet spugen’, piepte die. Wat een allerschattigst kereltje, zei Marijke. En hij ruikt ook zo lekker. ‘Voor een tegennatuurlijke viespeuk heb je een verdomd mooi kind gemaakt’, zei Peter lachend. Ondertussen zat Mickey op mijn schoot zachtjes kotsende bewegingen te maken. Het kwam in golven. Hij spuugde me onder met een mengsel van ijs, chocomel, ontbijtboterhammen, sinas en Mars. Peter en Marijke haalden servetjes, een de ober kwam met wc-papier aanzetten en ik hield Mickey wat wanhopig in mijn armen. 
Niet veel later hoort Boudewijn dat Mickey van de portiektrap is gevallen en in coma ligt. Hij blijkt een gezwel in zijn hoofd te hebben. 
De kleine blonde dood is een aangrijpende roman over een door de oorlog getekende tirannieke vader en over een zoon die zelf nooit aan het vaderschap kan wennen.

De kleine blonde dood is een aangrijpende roman over een door de oorlog getekende tirannieke vader en over een zoon die zelf nooit aan het vaderschap kan wennen.

De kleine blonde dood van Boudewijn Büch

Zeven mensen zitten vast in een verlaten schoolgebouw. Zes volwassenen en een kind. Ze kunnen nergens heen. Er is bijna geen eten. Ze hebben de lokalen verdeeld waar ze slapen. Er was een knal en daarna was er niks. O ja, instructies op een televisiescherm. “Volg de instructies tot nadere instructies. Plak de afvoer van ventilatie en openingen af.” 
Merel schrijft alles wat ze meemaakt op in een schoolagenda. Hoe ze hier kwamen om een tv-programma op te nemen. Over Joeri, het kind dat hoogbegaafd is. Dat er buiten alleen mist is. Geen vogels, geen verkeer, geen licht van de lantaarnpalen. Internet doet het allang niet meer. Ze hebben afspraken gemaakt, maar intussen vertrouwen ze elkaar maar half. We springen steeds in de tijd. Dag 91. Dag vijf. Dag 23. Merel vindt een leeg kokertje Halopax. Dat zijn pillen tegen psychose. Van wie is dat kokertje? 
Ze wordt verliefd op Leo, de presentator van het tv-programma. Ze hebben bijna elke nacht seks.
En dan is er nog Kaylem, de schoonmaker die hen heeft binnengelaten. Hij maakt kettingen van kraaltjes en hij zingt liedjes van U2 en Dolly Parton.
Het gaat van kwaad tot erger. Het eten raakt op. Er ontstaan ruzies, er is gedoe. Buiten is er nog steeds die mist. Op dag 102 schrijft Merel in haar agenda over verliefdheid, over de queeste naar de enige echte. Het verhaal dat ze liefde noemen is gevaarlijk, schrijft ze. Daarna wordt alles troebel.

Zeven mensen zitten vast in een verlaten schoolgebouw waar ze waren voor opnames voor een tv-programma. Ze hebben de lokalen verdeeld waar ze slapen. Merel schrijft alles wat ze meemaakt op in een schoolagenda. Internet doet het niet meer en buiten zien ze geen vogels, geen verkeer, geen licht van lantaarnpalen. Alleen mist.

Alles wat er was van Hanna Bervoets

Het smelt van Lize Spit. Eva, Pim en Laurens zijn in hetzelfde jaar geboren. Dat bepaalt hun vriendschap of wat ervoor door moet gaan. Ze bedenken het plan om alle meisjes uit het dorp een cijfer te geven. Om uit te maken wie het knapste is, nodigen ze ze één voor één uit om langs te komen. Eva heeft een raadsel dat het meisje mag oplossen. Bij iedere verkeerde gok moet het iets uittrekken. De tweede die meedoet heet Melissa. 

Terwijl zij stuk voor stuk haar kleren uittrekt, wordt er op de deur van de schuur geklopt. Er verschijnt een schim aan het geblindeerde raampje. Melissa kleedt zich razendsnel weer aan. Pim dooft de sigaret die hij had opgestoken. Laurens wappert met de trui die hij net van de grond gegrist heeft, maar de rook verplaatst zich niet. Pas als Melissa haar t-shirt weer aan heeft, zet hij de deur op een kier. Zijn vader komt binnen. Wat spoken jullie uit? Niets. Zitten jullie te roken? Nee, zegt Pim. Ik denk dat je vrienden beter naar huis gaan, zegt Laurens’ vader. Als Laurens achter hen aan langs zijn vader de deur uit glipt, grijpt hij hem bij zijn oorlel en sleurt hem dwars door de tuin. 
Het is het begin van een snikhete zomer, waarin de drie steeds verder gaan en hun daden steeds wreder worden. Voor Eva zit er niks anders op dan meedoen. 

Het boek begint dertien jaar na deze zomer. Eva komt terug in het dorp met een blok ijs in de kofferbak van haar auto. Gaandeweg snap je dat zij dit keer de regie wil behouden. Het is een ingewikkelde puzzel waarin heden en verleden steeds door elkaar lopen totdat de verschrikkelijke uitkomst zichtbaar wordt.

Het is de zomer voordat Eva naar de middelbare school gaat. Ze is bevriend met Pim en Laurens, omdat ze in hetzelfde jaar in het kleine dorpje geboren zijn. Samen bedenken ze een plan om alle meisjes uit het dorp een cijfer te geven. Het boek begint dertien jaar na deze zomer. Eva komt terug in het dorp met een blok ijs in de kofferbak van haar auto. Ditmaal wil ze de regie behouden.

Het smelt van Lize Spit

De Aanslag van Harry Mulisch. Het is januari 1945. De Tweede Wereldoorlog is haast afgelopen en Europa is bijna bevrijd. Maar de stad Haarlem, waar het gezin Steenwijk woont, nog niet. De 12-jarige Anton zit met zijn broer Peter en zijn ouders aan de keukentafel.
Peter doet huiswerk en daarna speelt het gezin een potje Mens erger je niet. Dan klinken er buiten zes scherpe knallen. Peter rent naar buiten. Midden op de verlaten straat voor het huis van meneer Korteweg lag een fiets waarvan het omhoogstekende voorwiel nog draaide. Peter knielde neer bij een bewegingloze man die ter hoogte van de fiets in de goot lag.
Zijn rechterarm rustte op de stoeprand. Alsof ie het zich makkelijk had gemaakt. Anton zag zwarte laarzen glanzen en het ijzeren beslag op de hakken. De vermoorde man blijkt Fake Ploeg te zijn, de grootste moordenaar en verrader van Haarlem en omstreken. Een echte NSB’er. Dan zien ze hoe de buren het huis uit komen en het lijk voor hun huis neerleggen.
“Godverdomme!” roept Peter. “Hij moet meteen weg daar, voordat de moffen d'r zijn.” Met deze moordaanslag begint de geschiedenis die Anton zijn hele leven achtervolgt. Hun huis wordt in brand gestoken en Anton belandt in een politiecel. Maar wat is er daarna met z'n broer en zijn ouders gebeurd? Waarom werd het lijk van Fake Ploeg verplaatst? De Aanslag is een verhaal over schuld en onschuld, over goed en fout in de oorlog, over toeval en ongeluk. En het is ook nog eens een razend spannende detective.

Anton is 12 jaar oud als een hooggeplaatste NSB’er voor zijn deur wordt doodgeschoten. De aanslag is een verhaal over schuld en onschuld, over goed en fout in de Tweede Wereldoorlog, over toeval en ongeluk. En het is ook nog eens een razend spannende detective.

Boek in beeld 

De aanslag van Harry Mulisch 

In het vervloekte hart van Rima Orie.
De familie van Priya, de heldin van dit verhaal, woont in Awaran. De meeste mensen zijn naar dit land gekomen op zoek naar een beter leven. Maar ze moesten op plantages werken voor de kolonisten.
Priya en haar zus Ishani worden uitverkoren om naar het legerkamp Kuwatta te gaan. Ishani omdat ze goed kan leren, Priya omdat ze een bloedkind is, een kind dat is geboren tijdens de bloedmaan.
Bloedkinderen worden in het dorp als monsters beschouwd, omdat ze met hun magische kracht anderen schade kunnen berokkenen. Maar in Kuwatta wordt Priya juist getraind om haar krachten te gebruiken in de strijd tegen de kolonisten.

In het kamp komt Priya al snel oog in oog met een rabido, een zombie. Ze probeerde niet in zijn glazige ogen te kijken. Ze rolde verder, kwam in een gehurkte positie schuin naast hem terecht en trapte tegen een knieschijf aan. Hij viel met een langgerekte schreeuw om. Het monster probeerde overeind te komen, maar ze trok hem naar achter, sloeg haar elleboog tegen zijn luchtpijp en hij stortte op de grond. Hij hapte naar adem, gorgelde, meer bloed droop uit zijn mond, die hij wijd opende. Priya bracht haar mes naar achteren en ramde het in één vloeiende beweging in de borstkas van het monster.

In het vervloekte hart is een meeslepende fantasyroman over oermonsters, wraakgeesten en bloedkinderen, maar ook over slavernij, oorlog en geweld én over Priya’s persoonlijke strijd tegen het kwade, dat zich schuilhoudt in het vervloekte hart van Kuwatta zelf.

In het vervloekte hart is een meeslepende fantasyroman over de persoonlijke strijd tegen het kwade van Priya, de heldin van dit boek. Het verhaal gaat over oermonsters, wraakgeesten en bloedkinderen, maar ook over slavernij, oorlog en geweld.

In het vervloekte hart van Rima Orie 

Aleksandra van Lisa Weeda.
Lisa gaat op zoek naar haar oom Kolja die sinds 2015 wordt vermist. Nadat ze bij de grensovergang tussen Oekraïne en Loegansk eerst wordt tegengehouden, struikelt ze bijna letterlijk haar familiegeschiedenis in. Al snel ontmoet ze haar dode overgrootvader in het paleis van de Verloren Don Kozak. Het paleis is enorm: een graanschuur met zuilengalerijen, portretten van Sovjethelden en telkens weer nieuwe kamers die een deel van het verhaal vertellen. Die vertelling is tegelijk gruwelijk en sprookjesachtig.
De familie bestaat uit Kozakken, vrije geesten die geworteld zijn in een gewelddadige regio. Na hun dood komen ze terug als herten, die waken over het nageslacht. Die herten zijn er bijvoorbeeld ook als Aleksandra, Lisa's oma, afscheid neemt van haar overleden zus.

‘In de verte, in de buurt van de oude molen, ziet ze Nastja in een open kist liggen. Als ze bijna bij haar zus is en iets tegen haar wil zeggen, versperren drie witte herten haar de weg. In hun rug steekt een gouden pijl die oplicht als een lantaarn. Hun lijven dampen in de kou. Er komt stoom van hun vacht. Dan klimt Nastja voorzichtig uit de kist en aait de nekken van de dieren. Bij één klimt ze op de rug. Kort rent Aleksandra achter haar zus aan door het veld. Maar de herten zijn te vlug.’

Aleksandra is een roman waarin oorlog nooit ver weg is. De familiestamboom achter in het boek is geborduurd op een linnen doek die oma bewaart in een oude broodkist. Rode en zwarte lijnen markeren de geschiedenis. Rood voor de liefde en zwart voor het verdriet.

Als Lisa op zoek gaat naar haar vermiste oom Kolja, struikelt ze bijna letterlijk haar familiegeschiedenis in. Bij de grensovergang tussen Oekraïne en Loegansk komt ze terecht in het Paleis van de Verloren Don Kozak, met telkens weer nieuwe kamers die een deel van het verhaal vertellen. Die vertelling is tegelijk verschrikkelijk en sprookjesachtig.

Aleksandra van Lisa Weeda

Jaguarman van Raoul de Jong.
Hij groeit op met zijn Nederlandse moeder, maar na 28 jaar afwezigheid waait ook de Surinaamse vader van Raoul de Jong zijn leven in.
Vader is gelovig, de Heer is overal, zegt ‘ie.
Raoul beseft dat ‘ie weinig van de Surinaamse geschiedenis weet.
Z'n vader vertelt hem dat de plantage van zijn familie al jaren verlaten is omdat onze voorouders slechte dingen hebben gedaan. Ze deden aan voodoo, of zoals dat in Suriname heet, winti. Eén voorvader kon zichzelf met krachten van de duivel veranderen in een tigri, een jaguar.
Alsjeblieft zoon, zegt z'n vader, laat het met rust. Maar een medicijnman die zichzelf kon veranderen in het krachtigste dier van de Amazone... Het beeld laat Raoul niet meer los.
Hij gaat op zoek naar schrijvers die vertellen hoe de geschiedenis van Suriname voor zijn voorvaderen is geweest. En hij gaat op zoek naar de Jaguarman.
‘Tussen de planten vlogen vogels van blad naar blad, van boomtop naar boomtop. Paarsblauwe vogels, rood-zwarte vogels, overwegend blauwe vogels met gele, oranje en groene veren. Ze kraakten, klaagden, floten, zongen de hele dag door, ook ‘s nachts. En onder die vogels over de straten, tussen de planten, uitgedost in felgekleurde kleren, liepen mensen die waren als de bloemen in de bomen. Mensen die de uitkomsten waren van de vreemde gevechten die hier op deze grond in de schaduw van deze bomen waren uitgevochten.’
Raoul leert steeds meer over de Surinaamse geschiedenis van slavernij en onderdrukking. 
Om te weten welk verhaal je wilt vertellen, moet je eerst weten in welk verhaal je leeft, schrijft hij.
Weet hoe mooi je bent en vergeet niet te dansen.

Na 28 jaar afwezigheid waait de Surinaamse vader van Raoul de Jong zijn leven in. Raoul beseft dat hij weinig van de Surinaamse geschiedenis weet. Hij gaat op zoek naar de geschiedenis van zijn voorvaderen en naar de Jaguarman, de medicijnman die zich in een jaguar kon veranderen.

Jaguarman van Raoul de Jong

Sprakeloos van Tom Lanoye.
Een huisbazin die Dikke Lisa heet. 
De hardwerkende bultenaar.
Willie de schoenmaker.
Zot Lucienneke en Perkamenten Nieke.
Bewoners van het Waasland vormen het decor bij het requiem dat Tom Lanoye schreef voor zijn moeder.
Hij kiest vaak een omweg door het dorp van zijn jeugd. 
Zijn middelste broer, die de lastigste wordt genoemd, rijdt op zijn 32e tegen een boom en breekt zijn nek.
Josée stort in van verdriet, verliest zich in pillen en in drank.
Het maakt dat Tom het nog even uitstelt om zijn ouders te vertellen dat hij op mannen valt.
Veel jaren later, vader en moeder zitten met zijn tweeën aan de avonddis, slaat plotseling de gekte toe.
“Josée,” vraagt hij, niet goed wetend wat te doen, dan toch een stap dichterbij zettend.
“Scheelt er iets?”
Ze kijkt hem nu toch aan. Haar blik is niet veranderd.
Een paar seconden zien ze elkaar in de ogen.
Dan vliegt ze hem naar de keel.
Met een stem die nog nauwelijks de hare is en met een kreet vol woordeloze walg en woede.
Hij bidt zijn Josée om ermee op te houden. Hij jammert om verklaringen. 
Ten langen leste doet hij in haar armen gevangen wat zij levenslang heeft gehaat in een man: hij weent.
Ze duwt hem van zich af, ijzersterk, met de ongeremde macht van de uitzinnige.
Ze scheldt hem onverminderd uit in haar infernale dialect waarvan hij nog steeds geen woord verstaat, maar waarin de belichting gemakkelijk te raden valt.
Hij houdt haar voor de gek, hij verraadt haar, hij martelt haar met zijn onbegrip, zijn getreiter, zijn bestaan.
Sprakeloos is een barokke vertelling over vergankelijkheid die eindigt als een ode aan de literatuur.
Nooit meer zwijgen, altijd schrijven, nooit meer sprakeloos.

In Sprakeloos herdenkt Tom Lanoye zijn moeder Josée en zijn jeugd te midden van kleurrijke figuren in het Waasland. Het is een barokke vertelling over vergankelijkheid die eindigt als een ode aan de literatuur: Nooit meer zwijgen, altijd schrijven, nooit meer sprakeloos.

Sprakeloos van Tom Lanoye

Een Joodse familie aan het begin van de oorlog. De ik-persoon woont bij haar ouders. Haar iets oudere zus en broer wonen in Amsterdam. Joden moeten een ster op hun kleding dragen. Vader houdt moed en zegt: “Ze doen ons niets”, maar steeds meer mensen worden opgeroepen. Als je daaraan gehoor geeft, wordt gezegd, kan het zijn dat je nooit meer terugkomt. Families duiken onder. In Amsterdam vinden de eerste razzia’s plaats. Haar zus wordt opgepakt. Ook haar ouders krijgen een oproep en moeten naar Amsterdam. 

“Tussen onze tuin en die van de buren was een smalle geul met aan weerszijden een schutting. Je kon er net in staan zonder gezien te worden. Terwijl ik naar mijn bal zocht, kwam mijn vader kijken. ‘Dat zou een mooie schuilplaats zijn’, zei hij. Hij kom over de schutting en we hurkten achter een boom. Terwijl we daar in het halve duister verborgen zaten, floot mijn vader even. ‘Hallo!’, riep hij daarna. ‘Waar zitten jullie?’, vroeg mijn moeder. Ze scheen gedut te hebben. ‘Hier’, zei mijn vader. ‘Achter de schutting, kijk maar eens goed.’ Hij beduidde nu mijn moeder dat ze ook moest proberen er overheen te klimmen. Met zijn drieën hurkten we in de geul. ‘Geen mens die ons hier zoekt’, zei hij.”

Maar dan wordt er ook bij hen aangebeld. Ze vlucht het huis uit zonder nog iets tegen haar ouders te kunnen zeggen. Via-via kan ze onderduiken bij een boer. Als haar geld op is, moet ze verder. Met een vervalst persoonsbewijs belandt ze uiteindelijk in Heemstede, waar ze blijft totdat de oorlog voorbij is. 

Het bittere kruid gaat over de ondergang van een Joodse familie in de Tweede Wereldoorlog. Het is een sober verhaal dat je zo hebt uitgelezen, maar dat je daarna niet makkelijk meer loslaat.

Het bittere kruid gaat over de ondergang van een Joodse familie in de Tweede Wereldoorlog. Het is een sober verhaal dat je zo hebt uitgelezen, maar dat je daarna niet makkelijk meer loslaat.

Het bittere kruid van Marga Minco

Op dit moment ervaren wij problemen met de site, waaronder de zoekfunctie. Er wordt aan gewerkt, hopelijk snel opgelost. red. Schooltv.nl

Schaatsende kinderen

Schrijf je in de voor de maandelijkse nieuwsbrief voor het laatste Schooltv PO-nieuws

Nieuwsbrief PO

Blijf op de hoogte van het laatste Schooltv-nieuws voor VO.

Nieuwsbrief VO

Contact

Schooltv Help

Veelgestelde vragen

Schooltv maakt educatieve content voor het onderwijs, bestaande uit video's en interactief materiaal. Altijd bij de les!

Over Schooltv

Over Schooltv.nl

Schooltv.nl is een videodatabase, gevuld met educatieve en informatieve videoclips, filmpjes, fragmenten, liedjes, animaties, lesvideo’s afleveringen, TV-programma’s, televisieseries, videoverzamelingen en afspeellijsten.