Op 5 oktober 1948 zendt de Franse Radio het Concert de Bruits van de Franse technicus en omroepmedewerker Pierre Schaeffer uit. De uitzending veroorzaakt een schandaal: Schaeffer maakt muziek met alledaagse geluid, van een voortrazende trein, van een blaffende hond, een rinkelend kopje; kortom: concrete geluiden oftewel “musique concrète”. Maar geluid is nog geen muziek. Dus worden de geluiden bewerkt en gemoduleerd met simpele elektronische middelen.
De Nederlandse componist Ton Bruynel is geïnteresseerd in Schaeffers werk en richt de eerste privé-studio van Nederland op. Hij componeert muziek waarin elektronische en akoestische klanken versmelten.
De oervorm eigenlijk vind ik de ruis, de wind, de zee. Dit bijvoorbeeld, dat zou een regen kunnen zijn.
Hij werkt samen met architect Aldo van Eijck en beeldhouwer Carel Visser tijdens het Kubusproject in het Stedelijk Museum. Ton Bruynel schrijft de muziek die uit de kubussen klinkt.
Met dank aan de VPRO
