Hier is Fenna (7) met haar lievelingsboek, Rosie en Moussa voor altijd van Michael de Cock. Een boek over vriendschap en familie, over de eindmusical op school en het ontdekken van grote mensengeheimen. Over kriebels in je buik, maar niet weten wat verliefd zijn precies is.
Dit is de Waanzinnige Podcast van 13 afleveringen. Ik ben Fenna en dit is Rosie En Moussa Voor Altijd.
Hoe gaat het?
Goed.
En hoe vond je het om dit boek te lezen?
Heel leuk, maar ik heb ‘m nog niet uit. Maar ik heb ‘m wel al een keertje met had mama en papa ‘m voorgelezen en nu lees ik ‘m op school.
Waarom ben je ‘m dan voor de tweede keer gaan lezen?
Omdat ik het een heel leuk boek vind. Het is niet een saai boek, maar dat het echt ook van dat iemand zijn vader kwijt is en er ook verdrietig in is. En dat er opeens dat ze op het dak worden en dat vind ik zo leuk aan boeken die zo spannend zijn dan.
Waar gaat het eigenlijk over?
Rosie En Moussa Voor Altijd. Rosie in een flatgebouw wonen en toen stond opeens Moussa voor haar deur, en toen werden ze beste vrienden. Toen deed hij de deur open en zei hij “ik ben Moussa” en toen gingen ze samen spelen en ze gingen ook op het dak, maar dat vind meneer Tak helemaal niet goed! Want dan wordt hij heel boos op je.
Ja, en meneer Tak is de boze buurman hè en de huisbaas?
Je mag ook geen lawaai maken op de gang en het is ook heel grappig, want Moussa, die wil altijd een hond, maar ja, dat mag niet van meneer Tak. Dus dan doet hij alsof de kat zijn hond is, dus dan zegt hij “als jij doet alsof dat mijn kat een hond is, dan neem ik je mee naar het dak”. Ja, het is wel heel gevaarlijk, maar toen waren ze op het dak, toen kwam meneer Tak, die hoorde iets op het dak, en toen dacht hij “ik ga eventjes boven kijken”. En hij mocht zelf eigenlijk ook niet op het dak, want dat is ten strengste verboden. Toen had meneer Tak ze bijna gevonden, maar net niet. Hij kijkt rond, hij ziet Rosie en Moussa niet, want die zitten verstopt. Maar als hij vervolgens weer naar beneden gaat, gooit hij de deur met een klap dicht. Rosie en Moussa zitten opgesloten op het dak. Om te ontsnappen verzinnen ze iets geweldigs: ze schrijven namelijk op een briefje:
“Help, we zitten op het dak!”.
Dat briefje gooien ze naar beneden en die komt precies op het balkon van mevrouw Hemelrijk terecht. Dit gaat dus over spannende dingen, maar ook over gevoel.
Ja.
?
En volgens mij ging het ook over…
Ja, dat ook.
Maar wie daar benieuwd naar is moet dat boek maar gaan lezen. Ik lees een ander stukje voor: Rosie weet heel lang niet waar haar vader is, maar op een gegeven moment gaat de telefoon heel vaak. En als haar moeder opneemt, dan is het stil. “Hallo” roept ze dan, maar weer hoort ze niets. Ze gaat naar de keuken om te koken. Rosie zit op de bank en ze kijkt naar de telefoon. “Hé, wie zou dat toch kunnen zijn?”. “De telefoon gaat toch niet zomaar, iemand moet hem toch willen bellen?”. “Iemand heeft toch precies hun nummer ingetikt, iemand die misschien wel heel belangrijks te vertellen heeft?”. Rosie staat dan naast het toestel. De potten en de pannen klingelen en kletteren alsof er een verbouwing aan de gang is.
“Neem dan op!”…
…lijkt de rinkelende hoorn wel te zeggen. Rosie neemt de hoorn van het toestel. “Met Rosie”, zegt ze. Aan de andere kant van de lijn blijft het stil.
“Ik ben Rosie en u, wie bent u?”.
Weer niets.
“Als u niets zegt, dan hang ik weer op!”, zegt Rosie dreigend. En dan hoort ze iemand slikken. “Nee, wacht, niet doen!”, zegt een stem die Rosie uit meer dan 1000 stemmen zou herkennen, “toe Rosie, niet ophangen!”. Rosie zegt niets. Haar stem blijft steken in haar keel, twee dikke tranen springen in haar ogen. Ze kan er echt niets aan doen. “Dag lieve, lieve Rosie”, zegt de stem dan zacht, “ik ben het, papa”. Maanden lang heeft Rosie niets van haar vader gehoord en nu heeft zij hem plots aan de telefoon. Ze zou er zoveel willen vertellen over haar nieuwe huis en over haar vriend Moussa die in het appartement boven haar woont, over mevrouw Hemelrijk en de strenge meneer Tak. Zoveel verhalen, maar daar krijgt ze de tijd niet voor. Papa praat aan één stuk door. En voor als je het merkt is het gesprek al voorbij. “Nog één ding”, zegt papa voor hij ophangt, “niet tegen mama zeggen dat ik gebeld heb”. Rosie vertelt altijd alles aan mama, altijd, als ze zich verdrietig voelt of alleen, en ook wanneer ze heel, heel gelukkig is.
“Hoe kan ik zo’n groot nieuws niet aan mama vertellen?”, vraagt Rosie zich af. “Ze zou alleen maar boos zijn”, zegt papa nog, “echt Rosie, je moet het beloven”. Hé, Fenna, waarom zouden kinderen dit boek moeten lezen?
Omdat het ook over vriendschap gaat en als je het moeilijk vindt om vrienden te krijgen en weet je, kan je dit boek lezen en als je je verdrietig voelt, kan je het boek ook lezen om daar een beetje hiervan te leren.
Nou, dat geloof ik ook! Jij bent volgens mij wel een heel wijs meisje! Nou, dat was het Fenna, dankjewel.
?
Alsjeblieft.
Dag lieve leestijgers, dit was het inderdaad. De vierde aflevering alweer van de Waanzinnige Podcast van 13 afleveringen. Rosie En Moussa Voor Altijd is een boek van…
…Michel de Kok en Judith van Nissendaal(?). Als jullie het boek vinden in de bibliotheek, het heet: Rosie En Moussa Voor Altijd, dan pak je ‘m snel en lees ‘m lekker uit!
Nou, zo zie je maar weer: boeken zijn saai, maar iedereen houdt van lezen, toch Levi?
Ja.
Zijn boeken saai? Dat vind ik echt niet.
Nee, het is leuk hè?
Ja, heel erg leuk.
Goed zo Levi.
Maar niet heus.
Wat??!! Wat??!! Boeken zijn leuk toch?
Ja.
Nou, maar niet heus.
Je moet alleen nog even ontdekken welk boek dat is. Over 2 weken spreek ik Damijano over Kalle En De Killercactus, een boek dat helemaal bol staat van de politieacties. Wat zou jij willen worden dan?
Of een professionele voetballer of iemand die de straten wast.
Ben je er klaar voor? Allemaal kleppen dicht en snavels toe.
