Boss, waar zijn we? We zijn in het hoofdkantoor van een Democratische partij in Washington, USA. Dit is het Watergate gebouw. Oh ja, en we gaan hier de kluis leegroven. Nee, nee, nee, shh. We gaan afluisterapparatuur aanbrengen hier. Microfoontjes in de muur, in de telefoon en in de tafelpoot. Oh ja, we gaan geen kluis roven. Nee, we gaan de verkiezingen stelen voor Nixon als president. Nixon wil opnieuw verkozen worden, koste wat kost, en dus wil hij heel graag de tegenpartij afluisteren. En dat is hier. Maar dat maakt hij helemaal niet? En daarom heeft hij inbrekers ingehuurd in hele nette pakken. En dat zijn wij. Ik snap het! Hier hebben jullie de microfoontjes en maak een beetje rommel. Komt voor de bakker. Als de politie ons betrapt, wat zeggen we dan? Dan zeggen we dat we geld aan het zoeken zijn. Hier, cash. Kijk! Jij neemt geld mee naar je inbraak? Wat ben je voor inbreker? Niet in mijn gezicht schijnen! Hello, hello, hello, hallo? Do you hear me? Nee, blijf hier. Dat is de uitkijk. Die zit in het hotel voor de deur. Hello Alfred, hier gaat alles goed. Alles loopt helemaal gesmeerd. Helemaal niet, de politie is overal! Oh, no! Ze zijn in het gebouw, jullie zijn erbij. Je moet hollen! Was jij in slaap gevallen? Nee, ik was een film aan het kijken op televisie en het was zo spannend. Echt een aanrader. Oh, welke film was dat dan? Die wil ik ook wel zien. Idioot we moeten rennen. Run guys, run! Police! Freeze! Jullie zijn hippies. Wij zijn politie, maar vermomd als hippies. Kijk. Maar waarom? We waren bezig met een undercoveroperatie. Onder de hippies. Maar toen kregen wij een melding van de beveiliging dat de deur openstond. Maar wij zijn gewone inbrekers. Ja, alleen maar op zoek naar geld en juwelen. Verder niks. Heeft niks met politiek of zo. Niks met Nixon. Jullie staan allemaal onder arrest. Mee naar het bureau. Move! Come on. Ok. Ik ben toch wel benieuwd welke film Alfred aan het kijken was.
