De rode rattenslang is een hele lieve en zachtaardige slangensoort. Ze zijn niet giftig en ze bijten bijna nooit. Dat is een hele geruststelling maar het is en blijft een slang en daarom houdt Robert Jan hem ook gewoon lekker vast. Omdat ze zo zachtaardig zijn, zijn ze in Nederland best populair alleen doen ze iets heel brutaals en dat doet bijna elke slangensoort: ze steken hun tong uit. Waarom doen ze dat Robert Jan?
Daar vangen ze eigenlijk geurdeeltjes mee op. Dus ze ruiken als het ware de lucht.
En daarmee kunnen ze hun prooi vinden?
Ja.
In de lucht zitten heel veel geurdeeltjes: geurmoleculen. Nou heeft alles, of het nou leeft of niet leeft, een eigen geur. Dus alles heeft zijn eigen unieke geur. Dus ik geef andere geurmoleculen af dan bijvoorbeeld deze muis. Die geurmoleculen vangt de rode rattenslang op met zijn tong. Dan weet hij dus waar iets is maar ook waar hij zelf is. Hij ruikt bijvoorbeeld een boom of water of aarde. Dus met zijn tong kan hij een plaatje maken van zijn omgeving en weet hij ook precies waar zijn prooi zit. Met zijn tong vangt hij dus geurmoleculen op, die tong trekt hij weer in zijn bek. Die tong komt langs het gehemelte en in dat gehemelte zit een orgaan. Het orgaan van Jacobsen. Die geeft de geurmoleculen weer door aan de hersenen en die hersenen maakt daar gegevens van. Wat ruikt hij nou precies? Ruikt hij iets gevaarlijks of ruikt hij juist iets heel lekkers? Waarom is zijn tong gespleten?
De slang ruikt in stereo dus hij kan makkelijk bepalen of de geur van links of rechts komt.
Als hij dan heeft geroken waar zijn prooi zit, dan gaat hij er direct op af. Hoe dichterbij hij komt, hoe sneller die tong naar binnen en buiten gaat. Dat is om precies te bepalen waar zijn prooi zit en ook gewoon omdat hij honger heeft. Volgens mij heeft deze behoorlijke trek.
