Mijn pleegvader maakte een hele mooie opmerking vond ik, toen ik uit de kast kwam. Ik was een Surinamer, zwart, homo en dan ging ik ook nog voetballen. Dat is natuurlijk niet de goede combinatie om je vrij te kunnen uiten, jezelf te kunnen zijn. Wensley Garden is ex-profvoetballer. Vroeger gebruikte hij de achternaam van zijn stiefvader Ton. Mijn profvoetbalcarrière duurde eigenlijk maar 4 jaar. Ik begon op mijn 17e tot ongeveer mijn 21ste. Dat was bij Helmondsport, in de eerste divisie. Ik koos ervoor te stoppen met voetbal, en dat was niet alleen door het feit dat mijn contract afliep, maar ook met het feit dat ik vond dat mijn geaardheid niet paste binnen de cultuur van de voetballerij. Maar eigenlijk pas op het moment dat ik in de voetballerij kwam, zeker op dat niveau (betaald voetbal niveau) werd er een hele andere lading gegeven aan het woord homo. Ik werd in plaats van die vrolijke, jonge jongen van 17, 18, 19 een klein beetje depressief werd ik er wel van. Ook vaak verdrietig. Ook omdat ik me niet thuis voelde, niet veilig voelde in de voetballerij. Ik merkte dat in mijn lichaam, op een gegeven moment kreeg ik ook echt blessures. En dat waren dan niet de blessures door middel van een schop of iets dergelijks, maar het waren spierblessures, pezen die wat sneller geïrriteerd raakte. Dus die negativiteit die heeft in mijn beleving, mijn ervaring wel bijgedragen aan het niet volledig kunnen ontwikkelen van mijn voetbalcarrière. Ik heb het nu over de periode 1990 - 1994. Dat is bijna 20 jaar geleden. Er is nu nog steeds in het betaald voetbal geen jongen die voor zijn homoseksualiteit durft uit te komen. Dat is natuurlijk afschuwelijk. Ik had niet kunnen voorstellen dat ik 20 jaar in de kast had moeten leven en niet mezelf had kunnen zijn.
