De hik is een spontane, krachtige samentrekking van je middenrif. Je strottenklepje sluit, je stembanden worden aangezogen en dat zorgt voor het kenmerkende geluid. Hik!
De zenuwbanen die de hik mogelijk maken, zijn bij de foetus al zeer vroeg aanwezig. Waarschijnlijk is de hik dan ook een overblijfsel van de keelademhaling van een van onze verre voorouders (een amfibie-achtige dus). Heden ten dage heeft de hik geen functie meer, behalve omstanders laten schrikken... Gezondheid!
De hik wordt opgewekt door bijvoorbeeld pikant eten, grote hoeveelheden frisdrank, alcohol of roken. Het kan bij 1 hikje blijven, maar de hiksessie kan ook wat langer duren. Zoals bij de Amerikaanse varkensboer Charles Osborne. Die hikte onafgebroken van 1922 tot 1990. Hij kwam er pas vanaf toen hij de rekening van de hiktherapeut onder ogen kreeg.
Iemand laten schrikken is een bekend huismiddeltje om van de hik af te komen, net zoals slokjes water drinken en aan de tong trekken. Of die middeltjes werken is maar de vraag. Onlangs heeft een arts uit Tennessee zijn patiënt wel succesvol van de hik af gekregen, en wel door een zeer speciale massage van de endeldarm. Nou ja, dan heb ik toch misschien liever de hik, dokter. Dokter?
