Ja, wel gaaf zo'n 3D-film, maar hoe maken ze die nou eigenlijk? Pieter Hornix gaat het ons uitleggen, want hij is 3D-filmer. Pieter, volgens mij loop ik door je beeld, sorry, maar wat sta je te doen? Nou ik ben aan het opnemen in 3D, maar daar moet je de heel veel de camera's voor bijstellen, want we draaien 2 camera's. Hetzelfde als met je gezicht, je hebt 2 ogen en die 2camera's zijn eigenlijk de 2 ogen van een 3D-opname, en daardoor kun je diepte zien. Ja precies, dus deze camera is eigenlijk het linkeroog en deze het rechteroog. En in de bioscoop krijg je dan ook weer 2 projectoren, dus dat is hetzelfde idee. Ja, we hebben dus 2 opnames. Als jij nou daar een beetje gaat staan, dan kunnen we jou net redelijk in 3D zien want dan is de afstand nog niet te gek groot. Dus ik ben nu 3D in beeld bij jou? Jij bent in 3D. Wauw, dat is voor het eerst. Je merkt er niks van. Dan nemen allebei die camera's dat dus op. En hoe maak je daar dan een 3D-film van? Dat doen we in de montage. Ja, staan gelijk. Je hebt nu het beeld dat we net hebben opgenomen in de computer zitten. Links is de linkercamera en rechts is de rechtercamera. Ja, je ziet al een klein beetje het verschil he. Ja, het is net een andere hoek. Dat is dus wat je ziet in de bioscoop in het groot, wat je die diepte geeft waardoor je dat brilletje nodig hebt om te kunnen zien. Want het beeld van de linkercamera gaat naar de linkerprojector en de rechter naar de rechter. Eigenlijk heel simpel. Ja 2 ogen, 2 projectoren. Maar dat is dan voor de bioscoop, maar zou dat ook met televisie kunnen dus dat je tv 3D ziet? Ja, maar je televisie is 1 scherm en niet 2 projectoren en de televisie gaat heel snel wisselen door je of het linkerbeeld of het rechterbeeld te laten zien en de bril zorgt ervoor dat het ene moment je ene oog dichtgaat en het andere moment je andere oog dichtgaat. Denk jij nou dat we in de toekomst voetbalwedstrijden met zo'n brilletje op gaan kijken? De komende paar jaar wel. Dit is hem dan, de nieuwste 3D-tv, echt supergaaf.