Zie je al die rechte vakken? Alle percelen in de Beemster zijn even groot. Orde en regelmaat, dat is het bijzondere van het Werelderfgoed de Beemster. Daarom is het in 1999 door UNESCO op de Lijst van Werelderfgoederen gezet. Die bewust geplande landinrichting is aan het begin van de zeventiende eeuw op de tekentafel ontstaan. Toen werd namelijk het Beemstermeer drooggemalen en kon het nieuwe land verdeeld worden. In de Beemster is alles vierkant. Dat heeft te maken met die bijzondere maatvoering. In de Beemster is alles 1 zeemijl bij 1 zeemijl, vierkant dus. En hoe ga je dan om met rotondes. We zijn serieus aan het nadenken om in de Beemster geen rotondes te hebben, maar het op een andere manier op te lossen. En de vierkanten die uit de klassieke oudheid komen, die zie je ook terug in de maatvoering en de lay-out zoals het in New York is. Ook daar zijn de vierkanten, de blocs, 1 zeemijl lang. Dat is in 1612 hier in de Beemster al toegepast.
Dat Beemster werelderfgoed is geworden, dat heeft te maken met verschillende factoren. Allereerst is het de wijze waarop in 1612 het Beemstermeer werd drooggemalen en niet onbelangrijk ook is de wijze waarop de Beemster qua wegen en slotenstructuur is ingedeeld. Dat heeft een kwaliteit in zich waardoor UNESCO heeft gezegd: Beemster is het waard om als geheel werelderfgoed te worden. Waar we rekening mee moeten houden is dat we niet zomaar iets kunnen veranderen aan het landschap. We kunnen niet zomaar een sloot dempen, we kunnen niet zomaar zo’n kaarsrechte weg verleggen, we kunnen niet in ronde vormen bouwen, we moeten ook rekening houden met de specifieke maatvoering die hier oorspronkelijk zo bedacht is. We wonen hier, we werken hier, we leven hier, kinderen worden hier geboren. Het is een levendige gemeenschap, die heeft wensen, en om aan die wensen te voldoen, moeten we ons extra inzetten om dat mogelijk te maken. Rekening houdend met dat Werelderfgoed.
