Waarom is de toren van Pisa scheef?

Als je in Pisa bent, moet je natuurlijk een foto maken waarop je tegen de toren van Pisa leunt. Die toren is zo scheef, doordat de grond van Pisa te zacht is. Bart legt uit hoe het komt dat de toren van Pisa nooit is omgevallen, en waarom ze hem nooit rechtop hebben gezet.

Hoi, ik ben Dide, en ik wil weten waarom de toren van Pisa scheef staat. Nou da's toevallig. Ik ben in de buurt! Dit is hem: de toren van Pisa. Meer dan 800 jaar geleden, we zitten in de twaalfde eeuw, ging het goed met Pisa. Zo goed dat de stad besloot om er een geweldige kathedraal neer te zetten. De toren van Pisa daarachter is onderdeel van de kathedraal. Het is de klokkentoren. Maar meteen bij de start van de bouw ging het mis. De toren kwam scheef te staan. Dat had alles te maken met de grond. De grond hier in Pisa is zacht. Het is zanderig, het is eigenlijk een moeras. Je kunt het vergelijken met een spons. Stel je voor, dit is de grond en we gaan op die grond proberen te bouwen. Daar gaat ie. Zo...Zo...En heel langzaam, bijna zonder dat je het doorhebt begint die schever en schever te staan. Dat was precies wat er met de toren gebeurde. Oh jee...En daar ligt die op de grond. Dat de toren van Pisa is blijven staan is eigenlijk een wonder. Bij de bouw van de eerste verdieping ging het eigenlijk al mis. Vanaf het allereerste moment stond de toren een heel klein beetje scheef. Alleen, niemand had het door. Er werd rechtdoor gebouwd op een scheve toren. Daarom is de toren van Pisa niet alleen scheef, hij is ook een heel klein beetje krom. Maar hoe weet je nou wanneer iets omvalt? Ieder voorwerp, ook dit flesje water, heeft een zwaartepunt en een steunpunt. Het zwaartepunt ligt ongeveer hier in het midden. En ieder voorwerp heeft een steunpunt. Dit is de plek waar het voorwerp de grond raakt. Wanneer valt iets om? Als je een loodlijntje trekt van het zwaartepunt naar beneden en dat loodlijntje blijft boven het steunpunt. Kijk, gebeurt er niks, valt iets niet om. Pas als dat loodlijntje naast het steunpunt komt te liggen. Dan is het foute boel, want dan...valt het om.
Bij de toren van Pisa kwam het zwaartepunt veel te dicht bij de randen van het steunvlak te liggen. De toren dreigde echt om te vallen. Hij moest dicht en er waren maatregelen nodig die werden bedacht. Met een grondboor werd op een slimme manier grond weggehaald, daar aan de kant, waar de toren het verst uit de grond omhoog kwam. Zo werd er ruimte gecreëerd. In die ruimten, kon de toren van Pisa rustig terugzakken. Zo ver dat die weer veilig werd verklaard. Vandaag kunnen er weer volop toeristen de toren op. Met de techniek van nu kunnen ze de toren zelfs recht overeind zetten. Maar ja, dan komt er niemand meer om hem goed tegen te houden. Ciao!