Algemeen wordt aangenomen dat de Australopithecus de eerste mensachtige was die af en toe ook op twee benen liep. Dat lijkt misschien niet zo belangrijk maar die verandering van slingeren aan de takken naar lopen op de grond was een cruciaal moment in onze ontwikkeling. Bioloog Jelle Reumer denkt te weten wat de aanleiding is geweest. Waarom zijn onze verre voorouders op hun achterpoten gaan lopen? Nou, een goeie kaart, dit. Ja, prachtige kaart is dit! Hoe oud is die? Ik heb begrepen dat-ie uit 1899 is. Oke, prachtige kaart, maar wat heeft dat met onze tweebenigheid te maken? Wij staan hier op onze achterbenen. Ja, dat kunnen we goed. Nou, dat heeft uiteindelijk, want we komen uit Oost-Afrika de oorzaak van het feit dat wij op twee benen staan die ligt hier in Panama. Huh?! De landengte van Panama, dit stukje, de connectie tussen Noord-Amerika en Zuid Amerika, is ontstaan als gevolg van platentektoniek. Dus je hebt de Stille Oceaan, dat is een losse aardplaat, de beide Amerikaans zijn ook losse aardplaten en die botsen in die zin op elkaar dat de Stille Oceaan schuift onder de Amerika's. En zo ongeveer 3,5 miljoen jaar geleden kwam dit middendeel omhoog. Dat was er eerst niet, dat was open. Dus je kon aanvankelijk dus gewoon van hier naar daar zwemmen. En dat kan nu niet meer. Toen dus die landengte van Panama zich sloot, dus als het ware omhoog rees uit zee en een connectie vormde, raakten de zeestromingen verstoord. En die oceaanstromingen hebben een ongelooflijk grote invloed op het klimaat. Door de klimaatverandering maakt de Afrikaanse jungle plaats voor savanne. Er ontstaan steeds meer uitgestrekte graslanden. Volgens de theorie van Jelle veroorzaakt die verandering in het landschap ook een koerswijziging in onze evolutie. Één van de aspecten daarvan is dat dieren die in de bossen leefden gedwongen werden om omhoog te komen, rechter op te gaan staan. Je krijgt langere benen. Onze benen zijn ook relatief langer dan die van een gorilla of een chimpansee. En dat heeft een paar voordelen. Je staat hoger, je kan beter om je heen kijken. Maar met lange benen kun je ook harder lopen. Je kan lange afstanden maken, je kan flink rennen en je dus ook uit de voeten maken voor een roofdier dat eraan komt. Of, en dat is ook een interessante theorie, dat mensen onder andere ook zo langbenig zijn tweebenig om achter prooien aan te kunnen rennen. Dus die tweebenigheid, dat was iets wat je op de savanne wel kunt gebruiken en in een bosrijke omgeving heb je er niks aan? Precies, zo is het in elkaar.
