In de nacht van 31 januari 1953 breken dijken door en worden Zeeland, de Zuid-Hollandse eilanden en West-Brabant overspoeld. Ingenieur Johan van Veen en schipper Evegroen voorkomen een nog grotere ramp.
Op de dag voor de watersnoodramp van 1953 vermaken mensen met de storm en de golven op de boulevard in het Zeeuwse Vlissingen. Niemand kan vermoeden hoe erg deze storm zal uitpakken. In de nacht van 31 januari 1953 breken de dijken door en worden Zeeland, de Zuid-Hollandse eilanden en West-Brabant overspoeld. Grote gebieden lopen onder water. Veel mensen overleven de ramp niet. In Zeeland is het erg, maar in Zuid-Holland had het nog veel erger kunnen zijn. Daar wonen miljoenen mensen en zijn de dijken ook erg slecht. Iemand die het gevaar in Zuid-Holland aan zag komen in ingenieur Johan van Veen. Op 1 februari wanneer hij hoort dat de dijken in het Deltagebied doorgebroken zijn komt hij direct in actie. Want niet alleen dit gebied is in gevaar.
Ik heb hier z’n dagboekje bij me, en op 1 februari 1953 schrijft hij, hier, wat hij is gaan doen. Om acht uur, radionieuws, legeroefeningen, Ouderkerk aan de IJssel wordt genoemd. Toen dacht hij, daar kan het dus goed mis zijn, hier aan de Hollandse IJssel waar ik altijd voor gewaarschuwd heb, daar kan het wel eens heel erg de verkeerde kant opgaan dus wat heft hij gedaan, hij is vrijwel direct in de auto gestapt en om 10.00 was hij hier, om hand en spandiensten te verleden, of eigenlijk regisseur te zijn zelfs. Normale mensen zouden dan naar Zeeland zijn gegaan, maar hij ging hierheen? Hij ging hierheen, want dit was de meest kwetsbare plek. Het was een hele spannende situatie, en kon ook die dag nog helemaal misgaan, maar vooral aan de overkant, dat stukje dijk, 55 meter dijk was daar weggespoeld en hij wist dus als ze hier niet heel snel optreden is de kans groot dat je het niet meer in de hand kunt houden en dat de Randstad in de golven zou kunnen verdwijnen.
Dat de Randstad niet is overspoeld hebben we ook te danken aan Arie Evegroen, die bij de Hollandse IJssel op bevel van de burgemeester zijn schip in een gat in de dijk heeft gevaren. Zijn kleindochter vertelt het na.
Dat werd uiteindelijk het schip van mijn opa ja. Hij was de enige die geen vrouw en kinderen aan boord had en hij had er ook een gedeelte eigenbelang bij want zijn vrouw en kind zaten achter de dijk. Maar aarzelde hij niet? Ja natuurlijk, hij kon niet zwemmen! Een schipper die niet kan zwemmen. Hij is hiernaartoe gevaren, hij heeft de punt van het schip in de dijk gevaren, zijn roer omgezet en als een sluisdeur ging het dicht. Aan die kant hoorden ze het sluiten, dat gaf echt een keiharde dreun.
Zo wordt het gat in de dijk gedicht en het leven van waarschijnlijk miljoenen mensen gespaard. Zuid-Holland overstroomt niet, maar het is een dubbeltje op z’n kant. Kort na 1 februari 1953 worden de dijken van de Hollandse IJssel versterkt. Ook wordt begonnen met de bouw van de Deltawerken, om Zeeland te beschermen tegen de zee. De Deltawerken zijn bedacht en ontworpen door ingenieur van Veen die zich tijdens de ramp zorgen had gemaakt over de dijken van Zeeland en Zuid-Holland. Hij had de dijken graag veel eerder gebouwd zien worden.
