Grenzen worden ieder jaar opnieuw geverfd. Dankzij de grenslijnen kan je zien waar het ene land ophoudt en het volgende land begint. Die lijnen zijn niet alleen op de kaart te zien maar ook op de grond. Toch is er een probleem. Na een tijdje vervagen de lijnen op de grond door de regen en de zon. Daarom worden grenslijnen ieder jaar opnieuw geverfd. Kijk, deze is dus duidelijk aan vernieuwing toe. Niet overal slijten de grenslijnen even snel. Toch heeft men in Nederland een grens getrokken. Ieder jaar verven we alle grenzen opnieuw.
Kletspraat! Maar hoe zit het dan wel?
Het is kletspraat. Op landkaarten worden grenzen met een lijn aangegeven. Een echte grens, zoals die tussen Nederland en onze buurlanden is nooit met een lijn geverfd. Hoe worden grenzen op het land dan wel aangegeven? Onze Nederlandse grens wordt van oudsher aangegeven door middel van grenspaaltjes. Zo staat er een grenspaal in het zuiden van Nederland bij Vaals. Dit is wel een heel bijzondere grens. Hier grenzen niet twee maar zelfs drie landen aan elkaar: Nederland, België en Duitsland. Dit heet het ‘drie landenpunt’. Het kan ook voorkomen dat een rivier, berg of zee de grens vormt tussen twee landen. Dit heet een natuurlijke grens. In Limburg vormt de rivier de Maas, dichtbij Maastricht, de grens tussen Nederland en België. Die grens loopt niet recht, maar kronkelig door het landschap.
