Gered van het water

De oma van Ezra was vijf jaar oud tijdens de watersnoodramp. Haar ouders haalden haar uit bed en ze vluchtten naar zolder. Gelukkig hebben zij het overleefd, maar hulp kwam niet voor iedereen op tijd.

Kijk hier hebben ze al bloemetjes neergelegd.
Als herinnering.
Op een speciaal deel van de begraafplaats in Nieuwerkerk liggen slachtoffers van de watersnoodramp begraven.
Ook de familieleden van oma Willy.
Dit is het graf van mijn opa.
En de anderen zijn ook nog familieleden van mij.
Willy en Ezra vinden het fijn om hier samen te zijn.
Het is een bijzonder moment om hier met mijn kleindochter te staan.
Terwijl ik een kleindochter ben van deze twee mensen.
Als je terugloopt, denk je wel:
Jeetje, dat dat is gebeurd. Dat raakt me dan weer wel.
Oma Willy was pas 5 jaar toen ze in de nacht van de watersnoodramp door haar ouders wakker werd gemaakt.
Ze weet 't nog precies.
De benedenverdieping van hun huis stond al onder water.
Het was een enorm geluid.
Er was een enorm geraas.
En ik zag hoge golven door het slaapkamerraam.
Het gezin vluchtte naar zolder en daar was het wachten op hulp.
Gelukkig kwam die uiteindelijk.
Op de smalle dijk hielpen politie en militairen het snelle afvoer van de mensen bevorderen.
Willy, haar vader en moeder werden opgevangen in een school.
Daar kregen ze wat te eten en dekens om warm te blijven.
Het waren van die ouderwetse grijze dekens.
En die kriebelde verschrikkelijk.
Maar je was blij dat je wat had en dan je compleet was met je ouders, dat je als familie gered was.
Ja, Willy en haar ouders dus wel.
Maar later bleek dat veel andere familieleden zoals haar opa en oma het niet hadden overleefd.
Net als meer dan 1800 andere mensen.
Die is van '43, dus die was 10 jaar oud.
Toen hij verdronk.
Ik moet er niet aan denken dat ik verdrink.
Ezra en oma hebben het vandaag op de dag van de herdenking over wat er allemaal gebeurd is tijdens en na de ramp.
En beiden vinden ze dat mensen dat ook in de toekomst moeten blijven doen.
Het is belangrijk dat mensen hun verhaal kunnen vertellen.
En zich kunnen uiten.
En er met andere mensen over kunnen praten.
Dat het verhaal levendig blijft, ook in de toekomst, voor de jeugd.
Dat ze zich bewust zijn wat water ook kan doen.