Een gedicht is een verzameling woorden die een bepaald ritme kunnen hebben en een betekenis. De dichteres Hagar Peeters vertelt hoe zij een gedicht laat ontstaan en waarom zij haar gedichten voordraagt.
Hagar Peeters is een jonge dichteres, ze ontwikkelt een eigen stijl van dichten en voordragen van haar werk voor het publiek. Hoe ontstaat een gedicht bij Haka Peeters?
Hagar: Een gedicht ontstaat eigenlijk vooral volgens mij als je jezelf toestaat om te denken wat je wil denken. Je wil blijkbaar allerlei dingen zeggen en die ga je dan op die manier ook zeggen. En dan blijkt bijvoorbeeld als je gaat rijmen, dat dat dan heel mooi kan klinken of je gaat denken: "dit ene woord is eigenlijk veel duidelijker dan het andere woord" of "er zitten dezelfde klanken in als het woord wat ervoor staat, dus dat kan ik beter gebruiken dan een ander woord weer". En op een gegeven moment heb je een gedicht.
'De taal niet zo vrijpostig, niet zo ruim en onstuimig, onbedwingbaar, onbeheersbaar, vingervlug.' Ik verzamel indrukken en herinneringen en ideeën, en op een gegeven moment denk ik: "nu wil ik gaan dichten" en dan doe ik mijn computer aan, want ik dicht altijd op de computer. Dan laat ik mijn associaties eigenlijk gewoon de vrije loop en je wil blijkbaar allerlei dingen zeggen, en die ga je dan op die manier ook zeggen.
'Zoals haar schaduw zich herschikt, haar lichaam is van glas geworden. Hij loopt van voor naar achter, van voor haar zo aanwezig door haar doorkijk, ogen, wil ik mijn moeder voegen door mijn vader. Wil ik mijn vader en mijn moeder laten. Op een morgen in de gespiegelde slaapkamer boven dat ik de treden op handen en voeten wil ik de kieren, de sleutelgaten laten weten van mijn moeder.'
Wat ik wel merk is, dat veel gedichten die ik schrijf ritmisch zijn of beeldend, zodat ze heel goed zijn om voor te dragen. Maar ook, dat er een soort melodie in zit en wat ik met Patrick doe, dat is eigenlijk op de één of andere manier, dat is juist het... het grappige is, dat het helemaal niet van te voren bedacht is, maar de muziek die hij gemaakt heeft en de gedichten die ik gemaakt heb, die blijken op de één of andere manier te werken als je die samen laat horen.
Ik vind het zelf heel leuk om een zwaar thema op een beetje lichte manier weer te geven, zodat je juist een tegenstelling krijgt die ik spannend vind. En daar gebruik ik ook weer dat ritme voor, omdat je het op die manier kun je het heel snel maken bijvoorbeeld of kun je iets wat heel droevig is, kun je bijna een soort grappig liedje van maken.
'Ze huilt bij de begrafenis niet om wie gestorven is, maar omdat ze nu eindelijk mag (...) langs het graf, verraders dragen de kist, bedriegers werpen zand. Een leugenaar leest de mis op.' De valse cadans van het koor, dat is een mooi begin. Maar je kunt niet met zijn allen lofliederen bijvoorbeeld op de koning gaan maken. Dat soort dingen zijn er allemaal niet meer, dus je moet het heel erg alles uit jezelf halen. 'Ik ben opnieuw gebleven bij je om te schuilen, voor wat ik jou, ja, mij had aangedaan. 'Heel kort, dat was 'm.
