Bunkers

---

In de Tweede Wereldoorlog bouwden de Duitsers aan de Nederlandse kust bunkers. Hiermee konden ze de Atlantische kust goed verdedigen

We staan hier in Zoutelande op het dak van een bunker. Deze bunker is gebouwd door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. Omdat de Duitsers toen Europa, het vasteland, hadden bezet, die hele kust langs de Atlantische Kust, die wilden ze goed verdedigen en zodanig, dat er geen Engelsen en Amerikanen hier op het strand zouden landen. Daarom is deze bunker gebouwd. Op het dak van de bunker zit een observatiekoepel. In deze koepel zat een soldaat met een speciale kijker, die keek daardoorheen, over het strand. Zag hij een vijand, dan waarschuwde hij zijn kameraden in bunkers in het achterland, die hadden grote kanonnen, die konden 20 kilometer ver schieten en die schoten dan vanuit het land over de duinen heen op het strand of op de zee, daar waar de vijand was.
Dit is de ingang van de observatiebunker. Deze bunker is helemaal in twee meter dik gewapend beton gebouwd. Het betekent dat het dak is twee meter gewapend beton en de zijmuren, te zien hier in de ingangspartij, is ook twee meter dik. Om dat aan de buitenkant te kunnen aangeven, staat op de bunker een afkorting ST, dat betekent, dat deze bunker standaardgebouwd is en dat er dus in die tijd geen bommen waren die daar dwars doorheen konden gaan.
Dit is een woonbunker, die is ook door de Duitsers hier neergezet. Een woonbunker is geschikt voor het slapen en het uitrusten voor 20 soldaten.
Er waren twee kamers in deze woonbunker. De soldaten sliepen in deze bedjes, die zijn wat kleiner van formaat dan de huidige bedden. Ieder had een halve kleerkast. Dat grijze ding in de hoek is de kachel, die kon gestookt worden op hout of op kolen. Als zo’n kachel niet goed brandt krijg je giftige gassen, vandaar dat daar verplicht een vogelkooitje boven hangt met een vogeltje en op het moment dat het vogeltje dood zou gaan wisten ze, dat ze giftige gassen in de bunker hadden.
En natuurlijk hadden ze in de bunker ook telefoon. Daar konden ze mee met een soldaat in een andere bunker konden ze dan praten. Door aan een slingertje te draaien gaat hier de bel, maar in de andere bunker ging natuurlijk ook de bel en dan pakte hij de hoorn van de haak.
Na de oorlog zijn voor woningbouw en wegenbouw veel bunkers gesloopt. De bunkers herinneren ons wel aan de slechte tijden van de Tweede Wereldoorlog, maar we moeten ze toch bewaren, omdat ze deel uitmaken van de geschiedenis, dat zoiets als een Tweede Wereldoorlog niet meer mag gebeuren.