De modeontwerper Aiko Dinkla heeft een ongebruikelijke manier van kleding ontwerpen: hij werkt met latex die hij aanbrengt op tweedehands kleding.
Nou, mijn collectie bestaat onder andere uit tweedehands kleding die ik dus van allerlei, ja, vlooienmarkten, tweedehands winkeltjes. Je moet het allemaal maar bij elkaar zoeken en tijdens het ontwerpen ben ik heel impulsief, dus dat betekent, dat ik niet van te voren met een schetsboek ga zitten en bedenk van: zo en zo gaat het worden. Al doende ontstaat er gewoon op die pop iets, want dan zie ik zelf ook het beste wat er gebeurt met de vorm, wat er veranderd moet worden, of ik er nog iets aan kapot moet trekken. Het is gewoon een hele andere manier van werken dan gebruikelijk is binnen, ja, het ontwerpen met patronen bijvoorbeeld.
Zo ontstaat al werkende aan het kledingstuk het uiteindelijke resultaat. Zijn kledingstukken zijn daardoor uniek en draagbaar. Ik kom dus uit Colombia en liet me altijd heel sterk inspireren door de texturen of eigenlijk de structuren die daar te zien zijn in het oerwoud: het hele organische, het verweerde, dat je eigenlijk iedere keer op zoek bent naar iets heel imperfects, maar dat op een bepaalde manier toch ook weer heel esthetisch neerzetten.
En het enige probleem is dus van mijn manier van werken, maar wat ook wel weer heel uniek is, dat je iets creëert omtrent die tweedehands kleding, omdat je nooit meer een soortgelijk kledingstuk kan vinden. Het gebeurt echt heel af en toe, maar het is meestal onmogelijk. En daardoor beland je dan eigenlijk automatisch ook door de werkwijze die ik heb die heel ambachtelijk is, dus het materiaal gebruik en dat tweedehands kledingstuk wat niet meer te krijgen is, kom je al heel snel in een Haute Couture-achtige manier van werken, waardoor je dus ook weer meer op die mensen richt die natuurlijk én daarvoor kunnen betalen, het heel exclusief is en daardoor balanceert mijn collectie heel erg op het randje van Haute Couture, Pret-au-Porter, omdat het wel weer heel draagbaar is.
Dus het is niet zo, dat het alleen maar geschikt is bijvoorbeeld voor show, het zit daar ook weer heel erg tussenin.
