Dit is natuurlijk koninklijk theater bij uitstek. Koning Willem I heeft in 1814 al besloten dat de tocht naar de ridderzaal, de tocht naar het binnenhof, dat het een grote ceremonie van het hof was. De stoet opent altijd met muziek. Dat is prachtig. Dan zie je de stoet aankomen, dan hoor je het geluid. Er gaat iets gebeuren. De koningin komt. Vrolijke marsmuziek, sommige uit de 19de eeuw, 20ste eeuw ook. Gevolgd door een aantal garderegimenten. Een keer per jaar haalt Den Haag alles uit de kast als het gaat om protocol, militaire tenues, muziek en bovenal de gouden koets. Twee paarden, dan kun je meteen de rangorde zien van de stoet. Als je maar 2 paarden hebt, dan ben je nog niet zo belangrijk. Hierin zitten de hoge leden van de hofhouding. Nu wordt het menens. Wie er nu aankomt, het volgende rijtuig, dat worden de leden van het koninklijk huis. We zullen daarom ook meer paarden zien. Bazuingeschal, de koningin komt eraan. Dat rijtuig dat er nu aankomt heeft al eerder in Den Haag gereden. Elk jaar zit prinses Margriet, meneer van Vollenhoven, sinds een paar jaar prins Constantijn en zijn vrouw, zitten daarin om naar de ridderzaal te gaan. Het is al in 1967 in deze vorm in gebruik. Wanneer prinses Margriet in Den Haag trouwt. Naast de rijtuig, het koetsje, liepen 2 lakeien. Dat is nog niks. Straks krijgen we er 4 en 8 paarden. Al meer. Nu komt de koningin eraan. Acht paarden. Dat is het belangrijkste wat er is. Dat is de privilege van het staatshoofd. Van de koning van de koningin. In de gouden koets, 4 lakeien ernaast. Die lelijke bodyguards erachter. Dat is de huidige vorm van bescherming. Met zo'n napoleontische steek die recht vooruit steekt. Terwijl de koetsier heeft een driekant, zo'n echte 18de eeuwse sprookjessteek. En er klinkt gejuich. En terecht. Zoals altijd zag de koningin er weer beeldschoon uit.
