Wie doet hier eigenlijk wat? Het Metropole-orkest bestaat uit veel verschillende muzikanten. Ze hebben allemaal hun eigen taak en een vaste plek. Laten we eens gaan kijken naar de basgitaar. De bassist heeft een belangrijke functie in de muziek. De lage tonen zorgen voor het fundament. Net als het fundament waar je een huis op kunt bouwen. En als we die lage tonen weghalen, klinkt het ook een beetje raar. Je mist iets. Dit is een viool. En een contrabas is eigenlijk een hele grote viool. Bijna twee meter hoog. Zo groot, dat de speler ervan moet blijven staan of zitten op een hoge kruk. Vroeger werd ie vooral met een strijkstok bespeeld maar naarmate de muziek veranderde ging men steeds meer plukken aan de snaren. Dat geeft al een heel ander gevoel. Omdat de contrabas hier als strijk wordt behandeld staat de contrabas hier in het vak van de strijkers. Omdat bands steeds groter werden en de muziek harder, gingen gitaarbouwers een nieuwe contrabas ontwikkelen. De elektrische contrabas, oftewel de basgitaar. Geen holle klankkast meer, maar een solid body zoals bij een elektrische gitaar met daarop elementen die het geluid van de gitaar oppikken en doorsturen naar de versterken zodat je het geluid harder of zachter kan zetten. Eens luisteren hoe dat klinkt in het geheel. Prachtig. Met de komst van de basgitaar is de contrabas zeker niet uitgebannen. De bassen hebben namelijk dezelfde functie in de muziek: de brug slaan tussen ritme en harmonie. Maar ze verschillen enorm qua karakter, klank en muziekstijlen waarin ze passen. Dat maakt het twee verschillende instrumenten. Ander voordeel: de basgitaar is een stuk makkelijker mee te nemen dan de contrabas.
