In 1817 beschrijft David Ricardo in zijn boek ‘On the Principles of political Economy and Taxation', zijn theorie over comparatieve kostenverschillen. Volgens hem zijn deze relatieve kostenverschillen de belangrijkste verklaring voor de internationale handel, en niet de absolute kostenverschillen, zoals zijn beroemde voorganger Adam Smith betoogt. Ricardo’s stelling is: ook al is een land in staat om alle producten goedkoper te produceren dan een ander land, dan nog kan het gunstig zijn om je te specialiseren in die producten waar je het beste in bent, en alleen daarin te handelen. In Ricardo's tijd is Engeland bijvoorbeeld absoluut gezien duurder in het produceren van kleding dan Portugal, maar kan zich toch beter toeleggen op kleding maken en exporteren naar Portugal, als dàt land zich tenminste volledig toelegt op de productie en export van wijn.
