Ik ben Anouk en ik kan supergoed dansen, kijk maar!
Ik stamp met mijn voeten
De grond laat ik trillen
Ik zwaai met m’n armen
En ik zwiep met m’n billen
Het liefste zou ik met z’n allen dansen…
“He Anouk zet die muziek eens uit. Wij zitten hier TV te kijken!”
Dat zijn mijn ouders en mijn broer. Zij zijn te moe om te dansen.
Wat zal ik eens gaan doen?
Misschien als ik met mijn vingers op tafel tik…
Mijn ene hand geeft het ritme aan
Volgens mij wordt dit wel wat
Ik laat mijn vingers rollen
En nagels tikken op het tafelblad
“Wat is dit voor irritant geluid? “roept mijn broer
“Hou er eens mee op!”
In de keuken liggen lepels
Ik heb hierheen verbannen
Moet je horen hoe het klinkt
Als ik ga rammen op de pannen
“Anouk, stop daarmee,” zegt mamma nu
“Het klinkt als onweer in onze oren!”
Nu ben ik ZO boos
En dat zullen ze ook voelen
Ik maak zoveel lawaai
Ik schuif met alle stoelen
“Zo is het genoeg jongedame. Jij gaat naar je kamer!” zegt pappa.
Ik schud mijn puzzel door elkaar
Hoor het gerammel van mijn ketting
Mijn spiegel sla ik ritmisch
Tegen de buis van de verwarming
“Wat doe je nu?
Ben je helemáál lekker!
Dat klinkt door het hele huis
Het lijkt wel een aardbeving!”
En mijn vader zegt boos dat ik weer naar beneden moet…
Pffft, ik verveel me rot.
Hier is niets om muziek mee te maken
Of… Hoor eens als ik dit doe…
Ik pluk een draadje los
En schop tegen de onderkant
Ik sla ritmisch op de zitting
En lijk zo wel een muzikant
Het klinkt van Boink boink boink
En mama zegt me “Stop”
Papa klapt in zijn handen
Hij zegt: “Anouk, nu hou je op!”
Verbaasd kijk ik mijn ouders aan
“Papa, mama, jullie… swingen!”
“Goh” zeggen mijn ouders. Dan beginnen ze te zingen:
“Boink, boink, boink stop
Hou nu toch eens even op!
Anouk je krijgt van ons nu echt
Op je kop, op je kop!”
Ik zwaai met mijn billen
Zo mag ik het graag horen
Dit standje van mijn ouders
Klinkt als MUZIEK in mijn oren!
