Groep 3/4/5

Groep 1/2

Opper de Pop ontvangt in de Boterhamshow bijzondere gasten die bijvoorbeeld iets hebben uitgevonden. Hier vind je ze allemaal!

Groep 6/7/8

Het Klokhuis informeert kinderen van acht tot veertien over de wereld om hen heen, in de breedste zin van het woord. 

Het Klokhuis

Programmalogo's

Christiaan Huygens is een beroemde wetenschapper uit de zeventiende eeuw. Hij vindt onder andere het slingeruurwerk uit en ontwikkelt de telescoop verder. Hoeveel weet jij over Christiaan Huygens? Test het in de quiz!

Quiz over de beroemde wetenschapper

Wat weet jij over Christiaan Huygens? 

En dan ga ik nu praten met Roos Maanvis, die net haar eerste boek heeft geschreven. En dat is best wel knap, want ze is pas vijf. Toch Roos? Nee, nee. Ik ben al vijf. Oh ja, natuurlijk, maar toch. Als je vijf bent, dan kan je je vast nog niet heel erg lang schrijven. Nee, sinds een week. Sinds een week! En dan nu al je eerste boek. Vertel eens, was het niet heel moeilijk om een heel boek te schrijven? Nee... Nee hoor, ik ben gewoon begonnen. En toen ik geen zin meer had, ben ik gestopt. Als je het zo zegt, klinkt het eigenlijk heel eenvoudig. En vinden mensen het een mooi boek? Iedereen vindt het heel knap geschreven. Zoals mijn papa, de buurvrouw en mijn juf... O, het ligt al in de winkel? Nee het ligt hier. Oh ja, dat is ook zo. Jouw boek heet 'A'. Een spannende titel. Kort, krachtig, mysterieus. Kan je ons vertellen wat die titel betekent? Nee. Nee? Nee, ik vind het gewoon een mooie letter. Ja, dat kan natuurlijk ook. Misschien is het leuk als je even een stukje voorleest. Dat kan ik heel goed. Gewoon vanaf het begin? Ja, wat jij wil. Oké. A a a a, a a a a, aaa a aaa a aa. Niet om het een of ander, maar dat waren alleen maar a's. Ja, mooi hè?! Het is mijn lievelingsletter! Zal ik nog een stukje voorlezen? Ehh, ja dat is goed. Oké. Aaa, a a a a aaa. A a a aaa a. Zeg Roos, hoeveel letters kan jij eigenlijk al schrijven? Eén. Juist, je moet ergens beginnen. Dames en heren, dit was Roos Maanvis. Geef haar een hartelijk applaus. O maar ik moet nog wat vertellen. Ik ga nog een boek schrijven. O wat leuk! Ja, het heet 'B'. Juist. Natuurlijk. Dames en heren. Roos Maanvis. Applaus!

Roos Maanvis heeft een boek geschreven

Roos Maanvis heeft een boek geschreven. En dat is heel knap, want ze is pas vijf. Ze leest er een stukje uit voor.

Te gast in De Boterhamshow

En dan is het nu tijd voor mijn laatste gasten Fons Mega en ehh... Liz Quiz? Waar is Liz Quiz? Mag ik er al uit? Ja zeker, komt u maar.
Neem maar plaats hoor. Mag ik er lang? Welkom. Jullie zijn allebei fan van een leesteken? Precies! Zo... Jij bent zeker fan van het uitroepteken? 
Inderdaad Ik ben helemaal dol op het uitroepteken!
Dat is duidelijk, ja. Even voor de kijker. Als er aan het eind van een zin een uitroepteken staat, dan betekent dat dat je die zin heel hard moet uitspreken. Interessant en slecht voor je oren. Ook aan tafel zit Liz Quiz. Liz is juist heel erg fan van het vraagteken. Fijn dat je er bent. Ja? Is het fijn dat ik er ben? Ja, omdat ik graag meer wil leren over het vraagteken. Waarom? Omdat ik dat interessant vind. Waarom? Nou ja, laat maar. Vertel, hoe werkt een vraagteken? Als er een vraagteken aan het eind van een zin staat, dan is die zin een vraag? Snap je? O, bah. Dat gevraag de hele tijd! Met het uitroepteken maak je het tenminste duidelijk. O ja, denk je dat? Ja dat denk ik, ja! Jongens, ik voel een zekere spanning tussen jullie. Dat klopt, nogal ja. Dat zit zo. We zitten samen in een leestekenfanclub en dat is een enorme ruzie geworden. Wat vervelend, hoe kwam dat dan? 
Zij kan alleen maar vragen stellen. Jij kan alleen maar schreeuwen, toch? Zeg, zouden jullie alsjeblieft willen ophouden met dat geruzie? Opper de Pop stelt ook liever vragen, hoor je wel.
Hou op met ruziën! Nee hoor, hoor maar, hij houdt van uitroeptekens.
Dit wordt niks. Jongens, ik ga er een punt achter zetten. 
Een punt? Dat is echt het allersaaiste leesteken. 
Vind je dat ook? Ja! O ja? Nou, zijn jullie het toch nog ergens over eens. Dankjulliewel voor jullie komst. Dames en heren, de leestekenfanclub.

Fan van leestekens

Fons Mega en Liz Quiz zijn te gast om te vertellen over hun favoriete leesteken. Ze zijn het alleen niet eens wat nou het beste leesteken is.

Hier aan tafel oma Dekker. Ze heeft een kookboek geschreven. Het heet: Alles lekker met oma Dekker. Oma Dekker, van harte welkom. Dank je wel, jongen. Als ik het goed begrepen heb, zegt u eigenlijk dat alles lekker wordt met uw recepten? Dat klopt. Het gaat er namelijk helemaal niet om wat je klaarmaakt, maar hoe je iets klaarmaakt. Ja, oké, maar sommige dingen lust je toch gewoon niet? Niet als ik ze klaarmaak. Ik had begrepen dat jij bijvoorbeeld geen spruitjes lustte? Ja. Spruitjes vind ik al m’n hele leven hartstikke vies. Ik zou willen zeggen, eet smakelijk lieverd. O nee. Ik lust dit echt niet. Probeer het nou maar. Vooruit, eentje dan, omdat u mijn gast bent. Nou? Dit is… Huh? Wacht ‘s even... Dit is… hartstikke lekker! Alles is lekker met oma Dekker. Hoe kan dat nou? Ik kook ze altijd in een klein beetje suiker.  Volgende bordje, Berny! Coming up. Wie lust er geen spercieboontjes? Me, yuck. Kijk ‘s knul. Deze zijn speciaal voor jou. Eentje dan. Agh.. Vies? Dit is yummy! Ik heb nog nooit zoiets lekkers geproefd! (VERBAASD) He?! Gewokt met een klein beetje boter, wat kaneel en suiker. U kookt alles met suiker! Zo kan je zelfs poep lekker maken. Nou, leuk dat je d’r over begint. Eh… Berny? Kijk. Vanmorgen heb ik dit klaargemaakt. Getsie! Dit meent u niet. Het gaat erom hoe je het klaarmaakt, he? Nou laat es proeven. Hoe haat toch niet echt… Mmmmm! Verrukkelijk hoor. Goed gelukt. Gatsie! Ik heb ‘m gemaakt… van ontbijtkoek! Ontbijtkoek? (LACHT) Ja! Hij is heerlijk. Probeer maar, Opper! Mmmm! Hij is inderdaad geweldig! (LACHT) Ik zou heel graag mijn volgende kookboek aan jou willen opdragen, mag dat Opper? Dat zou een eer zijn! Hoe gaat het heten? Alles helemaal Opperdepop. Wow, haha. Dames en heren, oma Dekker! (APPLAUS)

Oma Dekker maakt alles lekker

Oma Dekker is te gast om te vertellen over haar kookboek 'Alles lekker met oma Dekker'. Met haar recepten wordt alles lekker.

Vandaag hebben wij aan tafel  een wetenschapper. Hij komt vertellen over zijn onderzoek. Mag ik een enorm applaus voor Rik Schrik. Ahhhh!!! Rik! Rustig! Niks aan de hand! Huh? Oh, oh sorry hoor, sorry. Neem een slokje water, voor de schrik. Hè? Aaahh!!! Kalm! Kalm! Ik had helemaal niet gezien dat daar een glas water stond! Geeft niks, neem een slokje. Ja, ja, ok.. Zo, lucht dat een beetje op? Ja dank je wel, het gaat wel weer, ja.. Fijn, mooi zo. Rik, jij bent dus wetenschapper. Ja. En jij hebt onderzoek gedaan bij mensen die schrikken. Ja. En wat blijkt: schrikken is enorm besmettelijk! Tjonge, daar schrik ik wel van zeg. Ja, ik schrok er ook enorm van. Je hebt het allemaal opgeschreven in dit boek... Aaahhhh. Wow, rustig! Het is je eigen boek maar. Niks aan de hand. Vertel eens, wat staat er allemaal in, hoe kun je besmet raken met de schrik? Ik heb ontdekt dat schrikken zo besmettelijk is...dat je het al kan krijgen als iemand naast je - Hatsjoe…. Aaaahhh!! Aaaahhh. Oh nee..! Wat? Wat is er? Jij hebt... jij hebt het ook! Wat?? Jij hebt de Schrik! (VERSCHRIKT) Oh nee!! Oh nee!! Dit is verschrikkelijk! Ja! Zie je nou hoe besmettelijk het is? H-h-hoe kom ik hier vanaf? Er is nog geen medicijn! Aaaahhh. Neem een slokje water, Opper! Aaaahh!!! Aaaahh!!! (HIJGEND) W-w-wat moet ik nou doen?? Probeer vooral rustig te blijven. Rustig... Ja, want heel vaak is er niets aan de... Aaaahhh!! Iets blauws!! Aaaahhh!! Aaaahhh!! Oh nee, er was niks. Sorry, ik dacht dat er iets was, maar er was niks. Pfoe...Rik...h-hoe oud kun je met deze ziekte worden? Aaaahhh!! Aaahhh! ... S-sorry, ik wou alleen zeggen dat de tijd bijna om is. Oh, d-dank je wel, Berny. Ahum... Rik, jouw boek ligt nu in de winkel, het heet  ‘Ik, Rik Schrik, schrik’. Wat kost het? Honderd euro. Aaahhh!!!! Wat een duur boek!!! Ja! Dames en heren, applaus voor Rik Schrik!! Ja ja…… (JOELT EN KLAPT)

Rik schrikt van alles

Rik Schrik heeft onderzoek gedaan bij mensen die schrikken. En wat blijkt: schrikken is enorm besmettelijk. Hij vertelt erover aan de ontbijttafel bij Opper de Pop.

Het is weer vrijdag, dus bij mij aan tafel zit professor Bolleboos. U heeft weer iets uitgevonden, professor? Zeker weten. Voor iedereen die weleens een spelletje speelt en niet zo goed tegen z’n verlies kan. O ja, dat heb ik ook wel ’s ja, dan heb ik verloren en dan denk ik toch, hm jammer. Ja, precies! Maar ja, verliezen hoort er natuurlijk wel bij. Ja, maar vanaf nu dus niet meer. Met dit fantastische spel! Ik ben heel benieuwd. Het spel heet: Ik heb gewonnen! Want dat is het geniale: iedereen die dit spel speelt... die wint. Hoe kan dat nou? Nou. Zullen we het gewoon eens eventjes oefenen? Ja. Nou. Pak maar een kaart. Deze. Ja. Dank je wel. Eh… ‘Welke kleur…heeft deze gele kaart?’ Ja. Geel. Ja. En dat is goed! Oooh! Knap zeg. Ik ben.  Hoeveel hoorns heeft een eenhoorn. Eén. Ja! Dat is goed! Oh, nu staan we allebei bovenaan. Jij bent. Pak jij deze ronde kaart… Even kijken…. Spannend… ‘Welke vorm heeft deze ronde kaart?’ Ja... rond natuurlijk. Ja! En dat is weer helemaal goed!! (GEROEZEMOES) Huh? Leuk hè? Ik ben weer. Eh, professor… professor. Dit is toch helemaal geen leuk spel, als we de hele tijd alles goed hebben? Ja nee, maar dit was ook een voorbeeld, hè?  Als je het spel echt speelt, zul je zien hoe leuk het is. Oh. Zullen we een keer een potje voor het echie doen? O ja. Laten we dat doen. Ja? Goed. Oke. Dan krijg jij deze… Zo. Wie het hoogste gooit, die mag beginnen. Ja maar Professor… op mijn dobbelsteen staan alleen maar zessen. Dus dan gooi ik toch altijd het hoogste? Dat is juist het mooie; op de mijne staan namelijk ook alleen maar zessen. Nou. Komt ie! Oooh! Zes! Oh super! Beter kan niet! (ZUCHT) Jij bent. Nou. Ja, zes. Oh geweldig! Nou dan eh…eh… eh…  dan eh.. moeten we opnieuw dobbelen. Want we hebben allebei het hoogste gegooid. Ik ben weer. Zes!! Geweldig! Jij bent. Maar professor... Ja? Op deze manier kun je toch nooit beginnen met het spel ‘Ik heb gewonnen’? W- w- waarom niet? Omdat we allebei de hele tijd alleen maar het hoogste gooien. Dat is toch niet leuk? Eh... Volgens mij is het juist heel leuk bij spelletjes dat je een winnaar én een verliezer hebt. Eh… ja…ja misschien… is dat toch best handig en fijn. Ja tuurlijk. Zodat je bijvóórbeeld een spelletje kan beginnen! Ja…. Ja, nou zie ik het zelf ook. Bent u er volgende keer weer, professor? Zeker weten! Professor Bolleboos, dames en heren! (APPLAUS)

Spel zonder verliezers

Professor Bolleboos heeft iets uitgevonden voor iedereen die niet zo goed tegen z'n verlies kan: een spel zonder verliezers.

Onze volgende gast is altijd druk bezig. Zo druk als een bezig bijtje, zou ik willen zeggen - dank je wel Berny - en zo meteen snapt u waarom. Dames en heren: Wim van de Korf! Dag dag. Zo. Goedemorgen. Fijn dat u erbij kunt zijn. U komt iets vertellen over bijen. Ik ben imker en ik - Hoe zegt u? Im-ker. Zo noem je een bijenhouder. Ah. Ik houd van bijen, en ik houd bijen. Ah! Bijen zitten in een bijenkorf toch? Een korf, of een kast kan ook. Ikzelf heb vier kasten. Ah, en daarin zitten ze bij elkaar. Op een kluitje, als het donker is. Maar overdag zoemen ze vrolijk rond, op zoek naar bloemen. Want daar zit hun eten in? Jahaa, daar zit een soort suikerwater in, en dat zuigen ze op (SLURPT) en dat brengen ze dan weer naar de kasten. Aha. Ik snap het. Dus bloemen, zoals deze hier, die zijn heel belangrijk. Prachtig! Dit is een hele mooie bos. Hier zijn bijen gek op. Oh kijk kijk kijk. Jaa, ja daar heb je d’r al een. (BEETJE ANGSTIG) Is eh… is dat er eentje van u? Eh...Dat kan ik zo niet zien, maar ik denk het wel. Kijk kijk kijk: (SCHRIKREACTIE) Nog een en nog een. Jaaa! Er komen er steeds meer bij. Dat zeg ik. Het zijn mooie bloemen voor bijen. (ANGSTIG) Huh! Oei! Ha ha. Ho ho. (ANGSTIG, RAFFELT AF) Zo.. Wow...Eh… Nahja… eh.... Bedankt dat u er even bij kon komen. Die bloemen zijn voor u, en voor de bijen. Tot de volgende keer. Ja, graag gedaan! Mooi, mooi, mooi. Ja. Ik ben heel blij. (OPGELUCHT) Pfiew. Blij dat het voorbij is. Bye bye… Shoo! Shoo!

Imker Wim van de Korf

Wim van de Korf is imker, een bijenhouder. Hij vertelt erover aan tafel bij Opper de Pop.

Dames en heren, hij heeft altijd en overal iets op aan te merken, het is nooit goed bij hem, een groot applaus voor Kees Kniesoor! Wat een ontzettend vervelend programma is dit toch. Kees, leuk dat je er bent. Je hebt je weer geërgerd aan iets? Klopt. En waaraan deze keer? Kinderliedjes. Oh. Welk liedje precies? Altijd is Kortjakje ziek. Ik heb me kapot geërgerd. Wat een stom lied. O ja? Dat is mijn favoriet. (ZINGT) Altijd is Kortjakje ziek, midden in de week maar zondags niet. O ja? Wat is dat voor onzin? Pardon? Als je altijd ziek bent, midden in de week ben je altijd ziek, maar zondags niet. Dus maandag dinsdag woensdag donderdag vrijdag en zaterdag ben je ziek, maar zondags niet. Weet je wat je dan hebt? Nou? Aanstelleritus. Dat vervelende vrouwtje is helemaal niet ziek. Kortjakje, als je kijkt: doe effe normaal! Goed... ‘Kortjakje?’ ‘Luilakje’ zul je bedoelen! Wat een niksnut. Oké... Was dat het, Kees? Nee, want waar ik me ook ontzettend aan geërgerd heb, is het liedje ‘hoedje van papier’. Verschrikkelijk! Oh, die vind ik juist heel leuk. Eén twee drie vier, hoedje van hoedje van, één twee drie vier, hoedje van papier. Ja, dat begin gaat nog wel, maar dan komt er totale nonsens: ‘als dat hoedje dan niet past, zet het in de glazen kast’. Wat is daar mis mee? Een hoedje van papier… Een papieren hoedje! Kijk… hier heb ik zo’n hoedje. Als zo’n hoedje niet past, weet je wat ik er dan mee doe? Nou? Dan gooi ik het in de prullenbak. Dan verscheur ik het! Maar dan ga ik het toch niet in een glazen kast zetten. Een hoedje van papier! Doe effe normaal mensen! Het is maar een liedje... Nee, het is maar een hoedje... van papier!! Oké duidelijk. Dank voor dit gesprek, Kees. ‘Ik zag twee beren broodjes smeren’, ook al zoiets. Levensgevaarlijk man! Dan moet je maken dat je wegkomt. Daar moet je niet naar gaan staan kijken. Een beer met een mes! Doe effe normaal mensen!! Tot de volgende keer! Dames en heren, Kees Kniesoor!

Kees ergert zich aan kinderliedjes

Kees Kniesoor heeft altijd en overal iets op aan te merken. Dit keer is hij te gast omdat hij zich ergert aan kinderliedjes zoals 'Altijd is Kortjakje ziek' en 'Hoedje van papier'.

Ja. En dan is het nu tijd voor onze volgende twee gasten. Geef ze een heel hartelijk applaus; Lex Goudvis en Olivier Olifant! Lex, vertel, waarom ben jij hier? Nou,  dat zal ik je eens even haarfijn uitleggen… Kijk, het is… eh…uhm.. Je wilt bewijzen dat het onzin is dat goudvissen een geheugen hebben van maar drie seconden. Oh. Ja.  Ik wil bewijzen dat het onzin is dat goudvissen een geheugen hebben van maar drie seconden! Hee, en hoe ga je dat bewijzen? Wat? Dat het onzin is dat goudvissen een geheugen van maar drie seconden hebben! Dat ga ik bewijzen door ehm… eh… Een potje memory. Ooh, ja Juist. Ja!  Door een potje me-mo-ry. Nou, wat een goed idee! Ik zou zeggen, laten we beginnen!! Oeh. Vier plaatjes, één tot en met vier. Een boom, een kat, een koekenpan en een aardbei. Onthoud ze goed, Lex. Hum Ja. Zo, daar gaan ze. Nou ik hoop dat je goed hebt opgelet. Hier komt het eerste plaatje! Ja, dat is een aardbei. Ja. Maar achter welk nummer zat de aardbei? Oh, het, het nummer? … eehm…. Drie? Nee. Plaatje vier was het. Plaatje vier! Plaatje vier? Dat is.. Ja dat is goed! De volgende! Een koekepan. Plaatje twee! Nee. De koekenpan was plaatje drie. Ehm..eh..ehm.. Plaatje drie! Plaatje drie? Dat is weer goed! Je gaat heel lekker, Lex. Nog maar twee te gaan! Een boom. Nou, plaatje twee! Boom zat achter plaatje 1. Oh ja, ja, ja... LUID Plaatje 1! Plaatje één. KUCHT VERDOEZELEND Plaatje 1. Dat is… Ja, dat is goed! Je hebt nog geen een fout gemaakt en de laatste is?! Eeehhh…ehm, dat…ehmm De kat! Oh, ja, ja! Ja! (APPLAUS) Zeg, wat win ik eigenlijk? Nou, je wint niks maar je hebt bewezen wat je wilde bewijzen. Wat dan? Dat het onzin is dat goudvissen een geheugen van maar drie seconden hebben! Nou, inderdaad ja, wie zegt dat?! Zeg moet ik soms een potje memory spelen? Nou, kom Lex we gaan. Het is mooi geweest. Je kunt als goudvis maar beter een olifant als beste vriend hebben. Lex Goudvis en Olivier Olifant!

Het geheugen van een goudvis

Veel mensen denken dat een goudvis een geheugen heeft van maar drie seconden. Lex Goudvis is te gast om het tegendeel te bewijzen.

En dan nu iemand met een heel mooi beroep, namelijk dierentrainer. Karel Commandeur. 
U traint in het dagelijks leven honden… Klopt. Maar nu heeft u een wel heel bijzonder dier getraind. Ja, helemaal afgericht en trucjes geleerd en alles en dat is nog nooit iemand gelukt bij dat dier, dus ja, daar ben ik best een beetje trots op. En als het goed is, heeft u ‘m meegenomen. Ja dat klopt. Dit is Jelle! …een slak? Ja, Snelle Jelle, omdat ie de dingen zo snel leert. En deze slak heeft u dus helemaal afgericht? Ja. Jelle kan alles wat een hond ook kan. Of ja, Bijna alles. Eén ding kan ie natuurlijk niet. En dat is? Pootjes geven. Hij heb namelijk geen pootjes hè, vandaar. Haha! Hahaha. (LACHT) Kunt u ’s wat laten zien? Absoluut! Even stilte in de zaal. Stilte.. Sssjt Jelle... LIG!! Ja, daar mag best even voor geklapt worden, mensen... Braaaaave slak! Hij eh... ligt inderdaad, maar hij lag net ook volgens mij. Kunt u nog ’s wat anders laten zien? Tuurlijk. Let op.  Kijk, dan loop ik dus bijvoorbeeld weg hè,van deze tafel bijvoorbeeld.. ...en nou wil Jelle mij natuurlijk als een idioot achterna rennen, en dan zeg ik: Jelle, BLIJF! PAS D’R OP!! Kijk, nou zo dus hè. Ja, mensen, ja.. Hoor ik daar weer een applausje opkomen? (APPLAUS) Brave slak! Maar eh… kan Jelle nog meer dan liggen en eh… blijven liggen? Jelle kan ook trucies. Ja, dat bedoel ik. Kijk hier bijvoorbeeld hè. Iets met deze hoepelt. Daar komt ie. Jelle, NIET door de hoepel springen, Jelle! Pas d’r op, hoorrrrr! Niet springen! Wat is dit waardeloos. Ja! Ik hoor weer een applausje aankomen, dames en heren. Brave slak! Meneer Commandeur, heeft u niet iets spectaculairders? Iets waarvan we denken: Wauw! Ja natuurlijk heb ik dat! Let op! kijk. Dan heb ik hier dus een tak. Die gaan ik dus weggooien. Daar gaat ie! Hopla! Nou Jelle doet weer helemaal niks, hoor. Nee, nee, nee. Het gaat ook niet om Jelle. Het gaat om die tak. Kijk, kijk, kijk, kijk, daar komt ie al. Kijk dan! Kijk dan! tis een wandelende tak! Heb ik dus ook afgericht. Ongelooflijk!!! Applaus! Karel Commandeur!

Trucjes leren aan een slak

Dierentrainer Karel Commandeur is te gast met zijn slak. Hij heeft de slak namelijk trucjes aangeleerd.

Mijn eerste gast van vanochtend is Bob Zwiers. Hij heeft een prachtig beroep. Hij is namelijk een architect. Toch Bob? Ja. Absoluut. En een architect –dat moet ik misschien even uitleggen- is iemand die huizen ontwerpt. Ja, iemand moet natuurlijk bedenken hoe een huis eruit gaat zien, voordat het gebouwd gaat worden. Dat lijkt mij ontzettend leuk werk.  Hé en Bob, jij bedenkt wél hele bijzondere huizen, hè? Nooouuu, bijzonder, bijzonder. Ja, ik vind gewoon de meeste huizen heel erg saai. Ze zijn bijna altijd bruin of wit. Ja en vaak heel erg hoekig. En dat vind ik jammer. En daarom pak jij het heel anders aan. Dit is bijvoorbeeld een huis dat jij bedacht hebt. Vertel. Villa Cola, zo heet het. Villa Cola? Ja, ja. En het staat in de Prikwijk, dat is een buurt met alleen maar huizen in de vorm van flessen prikdrank.  Vandaar dus Prikwijk. Dus ook een fles sinas bijvoorbeeld. Ja, ja. Mooi zeg. Het is wel smal daar bovenin, hè? Da’s inderdaad een nadeel. Maar daar kan je dan een rommelzoldertje van maken dacht ik. Een paar dozen passen d’r best wel in. Ja, nou laten we nog eens een ontwerp van jou bekijken. …een hamster? Ja! Ken jij iemand die niet van dieren houdt? Euhm, nee, nou ja ik heb een tante die allergisch is…maar voor de rest…  Ja, oké, dat kan, maar voor de rest houdt iedereen wel van dieren. Dus daarom dacht ik: we moeten huizen hebben die eruit zien als dieren. Dat is gewoon heel erg leuk. En vandaar… Het Hamsterhuis. Dat staat in de Knaagdierenbuurt. Dat is nog wel leuk om te vertellen, er staat ook een flatgebouw in de vorm van een marmot. Dat meen je niet?! Ja dat meen ik wel. Bob, ik vind het werkelijk revolutionair, ongelooflijk en ontzettend mooi!! Nou, je bent een van de weinige. Wat? Niemand wil in mijn huizen wonen. Die hele knaagdierenbuurt staat leeg. Hè?! Maar waarom willen mensen er niet wonen dan? Ja, Ja. Euh nou euh... Omdat het niet schoon te houden is zeggen ze, vanwege die haren aan de buitenkant. Maar ja, je moet gewoon zo af en toe je huis wassen met hondenshampoo.  En Prikwijk? Mensen willen toch wel in een colafles wonen? Nee hoor. Dan zeggen ze van het huis heeft geen hoeken en dus kunnen we onze hoekbank niet in een hoek zetten. Ja dan denk ik ja, nou dan zet je je hoekbank toch gewoon in het midden! Nou Bob, ik vind dat je prachtige huizen maakt. Ja, ja. En ik ga net zolang door totdat de mensen er wel willen wonen. Want ik geloof in een wereld waarin alle huizen er leuk uitzien. Mooi zo! Ja, ja! Als er iemand trouwens nog interesse heeft in een leuke eengezinswoning in de vorm van een dropsleutel, nou dan eh, laat het me weten! Dat zullen we zeker doen, Bob! Mooi dat je hier was. Bob Zwiers!

Bob ontwerpt frisdrankhuizen

Architect Bob Zwiers houdt niet van saaie huizen. Daarom ontwerpt hij huizen die anders zijn. Hij heeft bijvoorbeeld huizen bedacht die de vorm hebben van flessen frisdrank.

Het is weer vrijdag dus het is weer tijd voor professor Bolleboos. U heeft weer iets uitgevonden professor? Ja zeker weten. Voor iedereen die z’n drinken wel ’s omstoot op uhh tafel. O ja, dat heb ik ook heel vaak. Dan staat m’n beker op tafel en dan stoot ik ‘m per ongeluk om. Ja, ja, hele tafel nat en je hebt geen drinken meer. Da’s inderdaad heel vervelend. Ja. Dus toen dacht ik, daar moet ik iets op verzinnen. En toen heb ik deze uitgevonden. Wat is dat? Dat is een beker. Maar kijk, de bovenkant zit helemaal dicht. Dus als deze omvalt. …Oeehh. Is dat helemaal niet erg. Zie je, de tafel is gewoon nog helemaal droog. Ja, maar je kunt er ook niet uit drinken, toch? Nee klopt. Dus hier heb je helemaal niks aan. Woeps! Haha. Dus toen heb ik nog even door gedacht. En opeens had ik het. En toen heb ik deze uitgevonden: Tadaa! Dat ziet eruit als een hele gewone beker. Ja dat is het ook, want hier kan gewoon wel limonade in. Kijk maar. Grrmpfff. Kloekloekloekoek. Zo. Haha. Nou en nu komt het - stoot maar eens om. Maar dan wordt de hele tafel toch nat? Toe maar. Nou ben benieuwd! oooh! Hé. Huh? Hoe kan dat? Hoe kan dat nou?! Ja, omdat ik aan de onderkant van de beker een klein plaklaagje gemaakt heb.  Zo kan de beker niet omvallen. Ja maar dat is geweldig professor! Goed hè? Ja eindelijk een uitvinding van u die eens echt werkt! Ja ik ben er zelf ook heel erg trots op. Nou fantastisch, bent u er volgende week weer? Ja zeker weten! Nou fijn. Neemt u de beker niet mee? Huh? O ja. Hmmmffff.. Ggrmmmpff. Is er iets? Er zijn misschien nog een paar kleine dingetjes waar ik nog even ehh..  naar moet kijken. Dames en heren, een applaus voor Professor Bolleboos! Ja, ja. Ja eh, nee, ja.

Beker die niet kan omvallen

Professor Bolleboos is te gast om zijn nieuwste uitvinding te laten zien: een drinkbeker die niet kan omvallen. Hij vertelt hoe hij bij deze uitvinding is gekomen.

Kevin en Wesley Sok gaan uit elkaar

Het geliefde zangduo Kevin en Wesley Sok is te gast om groot nieuws te vertellen. Ze hebben besloten uit elkaar te gaan.

Dames en heren, hij heeft altijd en overal iets op aan te merken. Het is nooit goed bij hem. Een groot applaus voor Kees Kniesoor. Nou als ik nou ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan applaus. Oké, het is leuk dat je er bent. En waaraan heb jij je deze keer geërgerd? Verjaardagliedjes. Maar die zijn toch hartstikke leuk? O ja, zijn die leuk? Ik vind ze nergens op slaan. Hier is er een jarig. Hoera hoera! Dat kun je wel zien. Dat is hij! Wat is daar nog mis mee? Hoe kun je nou zien of iemand jarig is? Dat kun je helemaal niet zien. Jij kan toch niet zien aan mij of ik jarig ben? Nee, maar ze bedoelen natuurlijk dat je dat kan zien omdat de jarige dan vaak een verjaardagshoedje op heeft of dat die op een versierde stoel zit. Dan moet je dat zingen. Dan moet je zingen: Er is er een jarig. Hoera, hoera, dat kun je wel zien, dat is hij! Want hij heeft zijn stoel versiert en een  verjaardagsmuts op z'n hoofd, want anders kun je het onmogelijk zien. Maar dat zingen ze niet. Ja nee, want dat slaat nergens op. Nee, nee, nee, je weet je wat nergens op slaat? Hoera, hoera! Is de koffie nog niet klaar? Wat is daar mis mee? Is de koffie nog niet klaar? Wat maakt dat nou uit? Ik ben jarig. Dan wil ik toch geen koffie? Dan wil ik limonade, snoep en chips. Wat kan mij het nou schelen of die koffie klaar is? Ja ok. Nou had je nog meer. Of was dit t? Ja nee, ik had zeker nog meer. Want het allerergste verjaardagslied heb ik nog niet eens genoemd. Twee violen en een trommel en een fluit. Maar die is superleuk. Leuk, leuk. Twee violen van trommel en een fluit. Weet je wel hoe dat klinkt? Nou, nee. Die herrie en dat op je verjaardag. Jongens kunnen we dat even laten horen? Twee violen en een trommel en een fluit, want Keesie die is jarig en de vlaggen hangen uit. Ei Ei Ei en we zijn zo blij want Keesie die is jarig en dat vieren wij. Ei Ei. Man, man, man, man, man, wat een onzin, hou nou toch op zeg. Maar Kees, wat is hier dan mis mee? Ik ben helemaal niet jarig. Doe ff normaal allemaal. Nou dames en heren, Kees Kniesoor!

Twee violen en een trommel en een fluit

Kees Kniesoor heeft weer wat te zeuren. Hij ergert zich aan verjaardagsliedjes. Die kloppen niet volgens hem. Zeker twee violen en een trommel en een fluit niet.

Te gast in de Boterhamshow

Ja, dames en heren, het is alweer bijna weekend, en dus is bij ons aangeschoven professor Bolleboos. Professor, u heeft weer iets uitgevonden? Ik heb heel lang nagedacht over de step. Oh! Want als je stept, krijg je altijd één moe been, omdat één been op de step staat en het andere been stept. Dus da’s een uitvinding van niks. Oke... Dus ik heb gekeken, hoe kan ik de step verbeteren? En opeens had ik het. Ik dacht, wat nou als ik er iets grotere wielen opzet, en een ketting die ronddraait met trappers, zodat je met twee benen tegelijk kan trappen. Maar dat is een fiets... die bestaat al. Ja, dat zag ik zelf ook, dat is een fiets. Dus toen dacht ik, wat nou als ik er een klein motortje inzet, dan worden je benen helemaal niet meer moe. Kijk. Dat is een brommer. Dat zag ik ook. Dus ik dacht, wat nou als ik die motor iets sneller maak en ik zet er vier stoelen in, dan kun je er met meer mensen tegelijk in en ik maak ‘m overdekt, dan kun je hem ook gebruiken in de regen. Ja, dit is een auto professor, die bestaat ook al. En dus dacht ik, weg met die wielen, ik zet er een soort propellertje bovenop. Een helikopter. Ja daar kwam ik dus ook achter, nou en toen heb ik dus het hele onderstuk weggehaald. Hield ik alleen die propellers over, dat zijn van die lange dingen, heb ik daar een paar  simpele wieltjes onder gezet… Ja. Da’s een skateboard. Klopt, ik was ook nog niet klaar… want nu komt het! Daarna heb ik er dus een stuur op gezet. Dit is geniaal, al zeg ik het zelf! Tadaa! Dit is ‘m geworden! Professor? Da's een step! Ja… nou zie ik het zelf ook. Bent u er volgende week weer? Zeker weten! Professor Bolleboos!

Bolleboos verbetert de step

Professor Bolleboos vond het vervelend dat je altijd één vermoeid been krijgt van steppen. Daarom heeft hij wat uitgevonden om de step beter te maken.

Het is een bijzondere aflevering van De Boterhamshow vandaag. We hebben namelijk een expert te gast.
hmmm (iets van reactie zonder echt te praten)
Haar naam is Vetra. Waarin ben jij precies expert?
Ik ben veterstrik-expert.
Oh wauw.
Dat betekent dat ik expert ben, in het strikken van veters.
Wow.
Hoe word je dat precies?
De meeste kinderen stoppen met leren als ze in groep twee eenmaal hun veterstrikdiploma hebben gehaald. Maar ik heb daarna doorgeleerd.
Ik gebruik zelf altijd de dubbele knoop!
Ja, dat doet iedereen he? De dubbele knoop.  Maar er zijn zoveel meer manieren om je veters te strikken.
Nou, ik ben benieuwd.
Kijk, deze knoop hier achter me, dat is de paalsteek. Die knoop gebruiken ze in de scheepvaart om boten vast te maken aan de kade, maar je kan ‘m ook gebruiken om je veters te strikken.
Dan gaan je veters nooit meer los!
Inderdaad, nooit meer.
En als ik zelf nou zo’n paalsteek wil strikken, hoe doe ik dat precies?
Nou, dat is echt véél te ingewikkeld als je zoals jij, maar één strikdiploma hebt.
Hm, oke… jammer.
Maar het kan nog veel ingewikkelder, hoor. Kijk. Dit is een combinatie van allemaal verschillende knopen. Trompetsteken, mastworpen, een bakkersknoop, en daar bovenop, een horlepiep.
Goeiemorgen, wat een knoop zeg. Is deze ook te ingewikkeld voor mij?
Helaas wel. Voor dit soort knopen moet je echt een veterstrik-expert zijn.
Goh, nou…
Ja, dat begrijp ik wel. Maar Vetra, waar ik nu eigenlijk wel benieuwd naar ben, is wat voor knoop jij voor je eigen veters gebruikt?
Mijn eigen veters?
Ja! Daar zul jij als expert wel iets heel ingewikkelds van gemaakt hebben.
Ja, dat is eh…eh….
Nou? Ja? 
Vooruit…
Maar - dat lijkt wel klittenband.
Ja, Opper, dat is ook klittenband.
Nou ja….. Huh?! 
Want met klittenband ben ik gewoon, hop hop, klaar. Lekker snel, heb je nog wat aan je dag, haha.  
Ja, dat klinkt heel logisch, Vetra. Super. Applaus!

Veterstrik-expert

Vetra is veterstrik-expert en vertelt over het belang van veterstrikdiploma's.

Tijd voor nieuws uit de dierentuin, bij ons te gast is Berend B! Hai. Jij bent een jonge, aanstormende dierentuinverslaggever… Ja, klopt ja. Je komt net uit de dierentuin en wat heb je allemaal voor ons gezien? De chimpansees. Vet. Ja, chimpansees zijn natuurlijk altijd lachen, hè. Ze lijken een beetje op mensen, maar dan zitten ze een beetje aan elkaars billen, of ze springen ineens op elkaars nek. Chimpansees, altijd echt een aanrader. Je hebt voor ons ook nog naar de giraffen gekeken. Ja, het is wel vaker gezegd, maar die hebben echt een ontzettend lange nek. En iedere keer denk je van tevoren: ja die hebben een lange nek en dan zie je ze in het echt, en dan denk je: ja, dat is echt een lange nek. Je moet je voorstellen, mijn nek, maar dan veel en veel langer. Je hebt een foto gemaakt van de giraf, laten we hem even gaan bekijken. Oh ja, jajaja. Ja, is niet gelukt, hè. Nee, ik zie zijn kop niet. Het lukte gewoon niet om en zijn nek en zijn kop erop te krijgen. Je had wat achteruit kunnen lopen, zodat je er wat verder vanaf stond. Maar dan had ik in de pinguïnvijver gestaan. Aah oke. Hoe waren de pinguïns? Veel minder lange nek dan giraffen. Ja dat is logisch… Ah. Genoeg over de pinguïns. Want je hebt groot nieuws, hè? (MOMPELT) Jazeker… er is een zebra ontsnapt. Ooh! Ontsnapt?! Hoe kunnen we die herkennen? Nou, een zebra is een soort van paard, en hij had op het moment dat hij ontsnapte een wit-zwart-zwart - wit-wit-zwart-wit- eh nee. Een eh… een wit-zwart-wit-zwart- Hij was gestreept. Ja! Dus mocht iemand de pinguïn zien…. Zebra. Zebra. Eh.. inderdaad, dan moet ie zo snel mogelijk terug naar de dierentuin. Ja ja. Eh even iets anders, Berend. Wij krijgen net bericht uit de dierentuin, namelijk dat er ook een beer ontsnapt is. Weet jij daar toevallig iets van? Eh. Een beer? Eh, ontsnapt? Eh eh nee. Maar ik moet ervan door. Doei! Succes met je programma! Huh? Oh….Bedankt voor je komst! Wij blijven uitkijken naar de ontsnapte zebra…

Dierentuinverslaggever

Berend B. is een jonge aanstormende dierentuinverslaggever. Hij komt net uit de dierentuin en vertelt bij Opper de Pop aan tafel wat hij daar allemaal heeft gezien.

Ik heb vandaag een hele bijzondere vrouw te gast. Ze zit niet naast mij, maar ze staat er wel. Groot applaus voor de geweldige schilderes Bernadette Aquarel! Dankjewel! Bernadette, jij bent niet zomaar schilderes. Jij maakt portretten. Dat klopt. En ik voel mij heel erg vereerd, want je maakt een portret van mij. Wil jij je hoofd iets naar rechts draaien? Zo? Nee andere rechts. Zo? Ja perfect, houden zo. Omdat een portret schilderen niet zomaar in twee minuten kan, is Bernadette vanochtend al vroeg begonnen. Ik hoop dat het nu bijna klaar is. Ben je klaar Bernadette? Nou klaar, klaar. Met het schilderij ben je nooit echt klaar. Maar ik ben al een heel eind hoor! Hoofd een beetje bijdraaien nog. Deze kant op? Heel fijn. Ik ben ongelooflijk benieuwd en ik denk dat het moment daar is. Nu al? Ja we zitten live in een uitzending, dus we moeten een beetje opschieten. Nou oké. Tadaa! Oke. Vind je het niet mooi? Het is natuurlijk een stijl waar je van moet houden. Als je t niet mooi vindt, moet je gewoon zeggen. Ik kan het hebben. Nou nee, het is op zich prachtig. Oh, da's een pak van mijn hart jongen. Ik vind het toch altijd weer spannend. Ja maar het is een paard. Ja, ik snap dat je dat zegt. Maar ik ben toch geen paard? Nee, maar dit is hoe ik jou zie. Als een paard? Ja. Nou daar ben ik mooi klaar mee. Nee, nee, nee, nee, dat is een compliment. Met die woeste manen van je en je pittige karakter en de vurige ogen. Voor mij ben jij het beste paard van stal. Daarom heb ik je zo geschilderd. Ja ja. En ik vind gewoon erg leuk om paarden te schilderen. Hoe bedoel je? Kijk bijvoorbeeld een portret van de koning, en dit een portret van mijn moeder voor haar zestigste verjaardag. Nou ja, ze zijn stuk voor stuk prachtig. Ik zit alleen te denken ik heb de hele ochtend voor jou stil gezeten, maar dat was niet echt nodig als je toch een paard ging schilderen? Maar wel gezellig. Nou ik vind het gewoon niet zo leuk om in mijn eentje een paard te schilderen. Juist. Oké, nou Bernadette, je bent een bijzondere vrouw. Bedankt voor je komst! Een groot applaus voor de paardenportretschilderes. Bernadette Aquarel.

Bernadette schildert een bijzonder portret

Portretschilderes Bernadette Aquarel komt speciaal langs in de studio om een portret te schilderen van Opper de Pop. Maar of Opper de Pop nou tevreden is met het portret...

Kinderen die dingen niet lusten, daarover ga ik praten met Noah en haar vader, Stefan Verkuilen. Welkom. Meneer Verkuilen, uw dochter heeft moeite met eten. Ja, Noah eet gewoon heel slecht. Ze lust heel veel dingen niet. Wat lust ze allemaal niet? Nou, hele gewone dingen die iedereen lust. Appeltaart bijvoorbeeld. Appeltaart? Dat is superlekker! Ja gisteren nog, in de zandbak, maakte ik een taartje voor haar. En dat wil ze dan gewoon echt niet opeten. Wacht even, u was in de zandbak? Aan het spelen, ja. En waar was Noah op dat moment? Eh, die zit dan op een bankje.. Op een bankje... met haar telefoon. Met m'n telefoon. En u maakte een taartje? Ja, appeltaart om precies te zijn. En ik zei Noah, dit is een appeltaart. Wil je een stukje? Nee zei ze. Ja, ja. Vorige week precies hetzelfde, had ik een chocoladetaart gemaakt. Wou ze ook niet. Noah, jij lust dus geen taartjes. Jawel, ik hou heel erg van taartjes. Maar niet die van papa. Meneer Verkuilen, u heeft zo’n taartje meegenomen. Ja, deze.. even kijken hoor.. Deze komt vers uit de zandbak. Ai, ik zie dat ie wel een beetje uit elkaar is gevallen, dat is waarschijnlijk achterop de fiets gebeurd. Maar het is verder een prima taart. Nou, niet dus. Kom op, waarom eet je het nou niet? Mijn dochter eet zo slecht. ‘Dit lust ik niet, dat lust ik niet’. Tja Noah heeft wel gelijk denk ik. U mag het appeltaart of chocoladetaart noemen,  maar dit is gewoon zand. Wat maakt dat nou uit. Zand is vies! Zand kan je niet eten. Het gaat niet alleen maar over dingen van zand, hoor. Ik maak pizza’s. Eet ze ook niet. Pizza dat is toch wel lekker! Ja. Eh… Maar deze niet. Maar die zijn niet van zand, toch? Nee, nee, natuurlijk niet! Even kijken hoor, hier… Zo! Maar, maar… dat is klei. Ja, echt lekker. Heb ik de hele middag op lopen kleien. Ik snap het wel Noah, dat jij niks lust. Ja, ik ben toch niet gek. Weet je wat. Straks na de show maakt onze eigen Sjef Kok voor jou een echte pizza. He!? Pizza!? Ooww jaaaaa!! Ik heb zo’n honger!! Oh nou, dat vind ik ook wel lekker ja. Nee nee. U eet uw eigen pizza op. Die was toch zo lekker? Ja, eh.. Nee… Ja, eet smakelijk. Haha, applaus!

Noah lust niets

Noah lust heel veel dingen niet. Zelfs geen appeltaart die haar vader maakt. Hoe kan dat nou?

Het is weer vrijdag, dus tijd voor Professor Bolleboos. Welkom! U heeft weer iets uitgevonden, Professor? Ja, zeker weten. Voor iedereen die wel eens bang is in het donker. Ik ben heel benieuwd. Ja. Heel veel kinderen maken dan gebruik van een nachtlampje, toch? Ja, klopt. Ik heb er zelf ook een gehad. Ja. Maar zo’n nachtlampje is eigenlijk net te klein. Doe het licht maar eens uit. Mag het licht uit? Zo… kijk…. Een aanzetten…. Zo. Zie je... je hebt er eigenlijk niks aan, als je echt bang bent in het donker. Het is een lampje van niks. Zo had ik het nog nooit bekeken. Nee, maar ik gelukkig wel. Dus ik heb het lampje wat groter gemaakt en wat sterker. Zo. Kijk. Ploep. Zo. Dat is inderdaad een groot verschil. Ja ja ja ja, maar toen dacht ik, als je nou niet alleen bang bent in het donker, maar het is ook nog eens heel erg stil, dan is het ook wel fijn als dat lampje een leuk muziekje maakt. Ploep. Ja, leuk.  En nou hou ik zelf heel erg van dansen, dus ik heb er nog een extra knopje op gemaakt...  Hahahaha Nu hoef je helemaal niet meer bang te zijn. Jieieiehaaaa!! Maar professor?!! Pofessor!!! Professor??! Professor!!! Ja?! Hier kan toch geen kind mee slapen?! Wat zeg je? Heb je een wind gelaten?!? Ooooh?!! Berny??! Oe oe oe… Ik zei… hier kan toch geen kind mee slapen? Slapen? Ja, dat was de bedoeling, toch? Oh! O ja… ik wist dat ik iets vergeten was. Bent u er volgende week weer? Zeker weten! Mooi. Dames en heren, professor Bolleboos!!

Beter nachtlampje uitgevonden

Een nachtlampje geeft niet zoveel licht. Professor Bolleboos heeft daarom een nachtlampje uitgevonden die wel veel licht geeft.

Bij ons aan tafel Professor Bolleboos. Welkom professor. U heeft weer iets uitgevonden? Zeker weten. En het heeft iets te maken met wat we allemaal elke dag moeten doen. En dat is? Tandenpoetsen! Vertel. Soms vinden we tandenpoetsen superstom, maar het is natuurlijk wel superbelangrijk, anders krijg je gaatjes. Klopt. Dus toen dacht ik: wat nou als ik iets uitvind dat je beloont als je je tanden goed hebt gepoetst. Want een beloning… dat vindt iedereen superleuk! Wat ontzettend slim van u, professor! Kijk, als je bijvoorbeeld de vierdaagse hebt gelopen, krijg je ook een beloning: een medaille. Of als je afzwemt, krijg je ook een beloning: je zwemdiploma. Of als je  bijvoorbeeld  – Ja nee, ik snap het! Toen heb ik dus de je-hebt-super-goed-gepoetst-tandenborstel uitgevonden. Oh! Hij zit aangesloten hierzo, op dit kastje en als je met deze tandenborstel super goed poetst... dan komt er hier een beloning uit. Aah ja. Kunt u het laten zien? Ja. Kijk, zo sluit je hem aan …en als ik dus nu ga poetsen… dan ziet dit kastje ... dat ik mijn tanden aan het poetsen ben…en als ik dat dus supergoed doe… alles aan de binnenkant… alles aan de bovenkant ... Wat was dat? De beloning! Omdat ik dus supergoed heb gepoetst. Een snoepje! Maar professor, dat is toch helemaal niet slim? Hoezo niet? Omdat u na dat snoepje toch wéér uw tanden moet poetsen? En als u dan weer een snoepje krijgt, moet u daarna toch wéér uw tanden poetsen, zo blijft u toch aan de gang? Ja, nou zie ik het zelf ook. Bent u er volgende week weer professor? Zeker weten! Professor Bolleboos, applaus!

Beloning voor tandenpoetsen

Niemand vindt tandenpoetsen leuk. Daarom heeft Professor Bolleboos een machine uitgevonden waarbij je een beloning krijgt.

Mijn volgende gast, dames en heren, is, een hele bijzondere man. Uw applaus graag voor … Tom Andersom! This way! Ja, ja. Sorryyy…. Come, come, come. Eh…nou, Welkom Tom. Tot ziens, Opper. Eh ja. Fijn dat je vandaag bij ons aan tafel zit. Jij hebt wel een heel bijzondere manier van doen, he? Heel gewoon bedoel je? Ja, klopt. Maar eh… je kleren zitten andersom, met de knopen achterop. Ja. Waarom doe je zo bijzonder…? Zo gewoon, bedoel je? Uuh, dat bedoel ik, denk ik. Kun je je misschien even omdraaien? Dat praat wat makkelijker. En dan kunnen de mensen thuis je ook goed zien. Oké prima. Uuh… Tom even draaien graag, even kijken naar de camera’s? Oké prima. Eh…. ja.  We zijn helaas door de tijd heen. Nou, eh… Tom Andersom ik vond het een heel STOM gesprek. Ik ook. Superstom. NIET bedankt dus. En GEEN applaus voor Tom Andersom! Hallo! Ja, hallo… Ja, this way.. Sorry!!

Tom doet alles andersom

Tom is te gast bij Opper de Pop. Hij doet alles andersom en dat zorgt voor verwarring.

Mijn eerste gast is Frits-Boudewijn van Laarhoven. Welkom. Leuk dat ik er ben. U heeft een beroep waar veel mensen jaloers op zijn. U bent piloot. Ja. Ik ben een echte piloot. Maar u heeft wel een probleem. Ik heb enorme hoogtevrees. Dat lijkt me heel vervelend. Als piloot. Ik vind een keukentrapje al doodeng, laat staan om kilometers hoog te gaan boven de wolken hehe. Ja, maar hoe doet u dat dan? Nou, zal ik dat even laten zien? Ja. Nou, kijk. Dit is de Boeing 789, hè. Da's een joekel van een kist. Ik stap aan boord en dan ga ik vooraan zitten, in de cockpit. Dat beestje zit dus helemaal vol met passagiers en dan rij ik naar de startbaan. Zo. En dan maak ik vaart, en harder en harder en harder en harder en harder… En dan vlak voordat we de lucht in gaan, dan Ieeeeeuwwwfffffgggr…dan trap ik vol op de rem hè. En dan staan we stil. En dan moet dus iedereen uitstappen. Want ja, ik ga dus écht niet de lucht in. Niet? Ik heb toch hoogtevrees. Kunt u wel piloot blijven dan? Daar heb ik het met m’n baas ook over gehad. Want ja, We kregen toch wel veel klachten he. Dus nu is het zo dat ik alleen nog maar korte vluchten mag doen. Ja, maar op korte vluchten moet u toch ook de lucht in? Nee, nee, nee dan ga ik gewoon over de snelweg. Met het vliegtuig?! Ja joh. Zo’n ding gaat hartstikke hard. Ja maar, met zo’n groot vliegtuig de snelweg op, dat kan toch niet?! Ja kijk, inhalen is inderdaad wel een probleem hè. Probeer dat maar eens met die joekels van vleugels. Nee, ha, dan schuif je echt zo alle auto’s van de weg af, ha! Ja. Ja, da's veel te gevaarlijk. Ja! Dus heb ik de vleugels er af gesloopt. Kijk. Zo… da's één. En twee. En  zo vlieg ik dus nu rond. Zo rijdt u rond. Eh, nee, ik  noem het liever vliegen. Ik ben piloot. Dit is meer een bus… U bent eigenlijk gewoon een buschauffeur! Nee! Ik ben piloot! Ik zie het verschil niet. O jawel. Het salaris he. En deze pet. En dit mooie kostuum. En deze glimmende knoopjes, jaaa. Nou, ik noem u gewoon buschauffeur. Piloot! Grondpiloot. ZUCHT. Nou, goed dan. Zeg maar ik moet gaan, want er staan buiten mensen te wachten die heel graag naar Zoetermeer willen. Ja, en die moeten met uw bus mee? Met mijn vliegtuig!! Ja, juist. Ook goed. Dank voor dit gesprek, Frits-Boudewijn van Laarhoven. En fijne reis! Ehm.. Goede vlucht!

Piloot met hoogtevrees

Piloot Frits-Boudewijn van Laarhoven heeft een probleem. Hij heeft namelijk last van hoogtevrees. Maar daar heeft hij wat op bedacht.

Voor mijn volgende gast is knikkeren haar lust en haar leven en ze wil ons dan ook graag waarschuwen voor nepknikkers. Een groot applaus voor Barbara Bonk! Van harte welkom. Ja. Fijn. Je hebt een aantal knikkers meegenomen die heel speciaal lijken, maar die eigenlijk bijna niks waard zijn. Dat klopt. Het zijn nepknikkers en ik wil graag iedereen daarvoor waarschuwen. Kun je d’r eens één laten zien? Jazeker, dan begin ik met deze jongen. De zogenaamde regenboogjoekel. Wauw! En je hebt ‘m dus in alle kleuren van de regenboog. Ja maar, dat is toch inderdaad een hele bijzondere knikker? Waarom is die prachtige regenboogjoekel zo ontzettend weinig waard? Omdat het geen knikker is, maar gewoon…...een bal, uit de ballenbak. Hè? Tis niet waar.  Nou ja zeg. Een bal uit de ballenbak?! Dus allemaal oppassen, want dit zijn nepknikkers! Ongelooflijk! Net als deze ultra lichtgewicht Aziatische pong ping knikker. Wow! Weegt inderdaad bijna niks, he? Maar dit is - dit is toch juist wel een hele bijzondere knikker? Dat zou je zeggen Opper. Maar ik zal je laten zien, dit is gewoon… kijk... een pingpongbal. Oooh!! Oh nee! Wat erg. ACH Jeetje! Inderdaad! Daar was ik mooi ingetrapt! En jij niet alleen Opper. Daarom wil ik graag iedereen waarschuwen voor deze nepknikker. Nou Barbara, heel erg bedankt voor al je tips. Lijkt me superbelangrijk voor iedereen die graag knik- Nou, Opper, Ik wil er graag nog ééntje laten zien. Ook een hele bijzondere, die ik bij toeval heb ontdekt… die ook in omloop is… Tuurlijk, laat maar zien. De zogenaamde kleine bruine kneiter. Kijk es… Oh, dat is net een echte knikker. Ja, maar dat is het niet. En je kunt ‘m gelukkig heel makkelijk herkennen, want als je eraan likt, Opper, dan eh.. smaken ze vaak een beetje muffig. Oh… (LIKT)  Dat is inderdaad een hele aparte muffe smaak... Ja, en dan weet je dus meteen: dit is een nepknikker! Oh!! Nou, goed om te weten! Namens alle knikkerfans, heel erg bedankt voor je komst en natuurlijk ook voor je duidelijke uitleg. Heel graag gedaan. Wat waren dit trouwens wel? Konijnenkeutels. He?! Huh?! Hahahahaha!! Oké... Barbara Bonk…dank je wel voor je komst… Graag gedaan. Bleeeeh!!!

Barbara waarschuwt voor nepknikkers

Voor Barbara Bonk is knikkeren haar lust en haar leven. Ze is te gast om mensen te waarschuwen voor nepknikkers.

U had haar misschien al herkend, ik ben heel blij dat ze er weer is. De fantastische uitvinder: Elvira Einstein! Hallooooo, Opper. Wat ontzettend leuk om er weer te zijn, zeg! Elvira, vertel op, wat voor geniaals heb je deze keer weer uitgevonden? Nou ik ben natuurlijk met allerlei ideetjes bezig, hè, maar wat ik vandaag wilde laten zien is dit. Dat ziet er spannend uit zeg… Hou jij van chocoladehagelslag? Nogal ja. Ik vind het ook heerlijk. Ik heb zelfs altijd een klein pakje hagelslag  bij me.. Kijk aan. Het enige jammere van chocoladehagelslag is dat het zo ontzettend onhandig en rommelig eten is! Is dat zo? Jajaah.. De helft valt van je boterham af als je hem in je mond stopt! En als je het nou gewoon in je mond giet. Dat doe ik wel eens stiekem als er niemand kijkt. Kijk zo. Ja, maar Opper, dan wordt het misschien nog wel een groter rommeltje… Jaaa, da’s waar. Dus zocht ik naar iets om de smaak van chocoladehagelslag in een handige vorm te kunnen gieten. En zie hier: De ChocoladehagelslagBlokVormer - 4000. Juist ja. Je giet de hagelslag in de vorm. Je druk het stevig aan met het gepatenteerde Elvira Einstein ChocoladehagelslagAandrukBlok. Tien minuutjes in de oven en voilà. Mag ik? Tuurlijk. Eens even zien.. Mm ja,…..mmm …ik had het al even voorbereid, Opper… Even kijken…zo eruit… kijk eens aan joh….Zooo!! Een chocoladehagelslagblok! Voor in het vuistje! Handzaam én gemakkelijk! Wow!!!! Dames en heren laat je horen voor Elvira Einstein! Proef heel even Opper! Heerlijk! Ja hè? Geweldig Elvira. Dankjewel. Je hebt de wereld weer een stuk fijner gemaakt. Ach, het is een roeping, ik vond het fijn om – Ik zit alleen wel te denken? Ja, Opper? Is dit niet gewoon een chocoladereep? Nee, dit is een chocoladehageslagblok….. 4000. Maar dat is toch eigenlijk hetzelfde? Euh… Ja, sommige dingen zijn er wel een beetje hetzelfde aan ja. Zoals de vorm, de smaak en de kleur… Ja, dat  allemaal wel ja… Maar als je ook gewoon een reep in de winkel kan kopen, dan is dit toch heel veel werk!?! Zeker. Het is heel veel werk. En daarom smaakt het zo lekker. Want alles waar je zelf moeite voor hebt gedaan, smaakt altijd net iets lekkerder! Jaaah, verdorie, dat is waar! Elvira, je hebt het toch weer voor elkaar! Geweldig. Ik wil er één! En tot de volgende keer!

Blok maken van hagelslag

Elvira Einstein is te gast met haar nieuwste uitvinding: de ChocoladehagelslagBlokVormer 4000.

Zoals vaker in de Boterhamshow ga ik vandaag met iemand praten die een verzameling heeft. Lisa, welkom. Hoi. We hebben al eens iemand gehad die schelpen verzamelde en voetbalplaatjes, knikkers, en wat verzamel jij? Ik verzamel luizen. Luizen? Dat zijn toch… Hele kleine beestjes. Je kunt ze eigenlijk niet goed zien. Ze zijn zo klein.   We hebben een foto en die is heel erg uitvergroot…. Zo ziet ie er een beetje eng uit, zo groot. Ze zijn veel en veel kleiner in het echt, zo klein. En Lisa, je hebt een paar echte luizen meegenomen, hè? Ja, heel veel. Waar heb je ze? Op mijn hoofd. Op je hoofd? Ja, in mijn haar. Je kunt ze niet goed zien, dus…  Maar ik heb een speciale luizenkam, die doe je door je haar en dan gaan die luizen erop zitten en dan zie je ze wel. En hoe kom je aan die luizen? Eh ja, kinderen in mijn klas verzamelden ze ook. Nou ja..En toen zijn we ze een beetje uitgaan uitwisselen. Nou ja, dat ging eigenlijk vanzelf. En hoeveel luizen heb je inmiddels? Oh heel veel, ik zou niet precies weten hoe veel. Het jeukt ontzettend. Oh jee, dat lijkt me niet leuk. Nee dat is… Ik wil er ook eigenlijk van af. Je raakt erop uitgekeken? Ja. Hoelang verzamel je ze nu? Eh… pfoe. 1, 2, 3, 4… een week. Dat is niet heel lang. Nee, voor een verzameling is een week misschien niet… heel lang.  Maar een week lang jeuk op je hoofd… Ja oké. Pfa, pfa….. Laat ik zeggen: het voelt wel heel lang. Ja, en nou wil je er dus vanaf. Hoe ga je dat doen? Mijn ouders gaan mijn hoofd behandelen met een speciale shampoo en een speciale olie en dan goed wassen. Ik hoop dat ik van mijn verzameling af kom dan. Nou, ik wens je heel veel succes. Ja… dank je. Lisa.

Lisa verzamelt luizen

Lisa is te gast in De Boterhamshow om te vertellen over haar bijzondere verzameling. Ze verzamelt namelijk luizen.

Dan is het nu tijd voor onze eerste gast. Iedereen kent hem, hij weet alles van wilde dieren, het is niemand minder dan de beroemde bioloog Steef Stronk! Jaaa! Haha, ja klopt ja, ik eh, ik ben bioloog, en daarom weet ik alles van dieren! Hè zeker! Pas op, t is gaaf. Woah woah! Maar - wat ik doe is levensgevaarlijk! Tuurlijk, ja leuk, tis kicken! Maar misschien is er wel iemand in de studio die denkt ’Oh Dat wil ik ook wel. Ja! Ik! Ik wil dat! Ik!! Maar pas op hè! Het is le-vens-gevaarlijk! Oh. Nou Laat dan maar zitten. Steef. Vertel! Wat heb je daar bij je? Hè? Oh ja, dat zal ik je vertellen, Opper. In deze kooi zit een levensgevaarlijke slang! Zo hé! En die ga je hier, live in de Boterhamshow, uit zijn kooi halen? Ja klopt ja. Ja ja ja, het is spannend. Woah! Woah! Levensgevaarlijk! Ssssssssssooo, dat had geen sssssseconde langer moeten duren. Zooooo…. Ja ….. Ja….  Eh… Wat niet? Wat denk je sssself? Ik zat opgesssssloten in een piepklein kooitje. Ja, omdat ie dus levensgevaarlijk is. Wauw! Wauw! Wauw! Wauw! Wauw! Wat een onssssssin. Wacht even, wacht eens even. U wilt zeggen dat u helemaal niet gevaarlijk bent? Nee, helemaal niet. Ja, als je me in een kooitje gaat ssstopppen, of op mijn ssssstaart gaat ssssstaan, ja dan bijt ik van me af Ja precies! Levensgevaarlijk! Woah! Hap hap, levensgevaarlijk! Maar het liefst lig ik gewoon een beetje in de zsson. Lekker lesssen in een boek.. Ssssscrabbelen vind ik trouwens ook heel leuk. Dat klinkt allemaal niet heel erg gevaarlijk, Steef. Ik ben veel gevaarlijker! Ja, is hij daar bijvoorbeeld niet veel gevaarlijker? Wrrroaar! Waaah! Joah! eigenlijk ben jij veel gevaarlijker! Nou…och…zo erg is het nou ook weer niet… Pas op! Pas op! Een tijger, een tijger!!!! Kijk uit!!!! Geen paniek! Geen paniek! Ik ga hem vangen en in de kooi stoppen! Wat?! Nee!!! Nee!!! Nee, nee, nee!!! Nee, nee, nee… Ik ga je vangen. Sssssso. Daar ben ik mooi vanaf. Potje sssscrabbel? Eh …  nou nee. Ik denk dat het beter is als u ook… eh… Berny?! Neem jij deze …eh meneer weer mee? Eh. yes, oh sorry.. of course,. Komt u mee? Houdt u ook van sscrabble? Oh dear… Ja dames en heren, dat was een wat rommelig gesprek, maar wat is hij toch dapper, applaus voor Steef Stronk!!

Steef Stronk en een gevaarlijke slang

De beroemde bioloog Steef Stronk is te gast en heeft een hele gevaarlijke slang meegenomen.

Vandaag zit bij mij aan tafel Henriëtte Courgette. Henriëtte is al heel oud maar toch staat ze nog elke dag in haar eigen groentewinkel waar ze alleen maar zogenaamde vergeten groente verkoopt. Welkom Henriëtte. Dankjewel. Zo oud, en dan toch nog iedere dag in een groentewinkel staan. Dat is best wel bijzonder. Ja zeker. Ja veel mensen zeggen ook wel eens:  ‘Goh Henriette, word je misschien niet te oud hiervoor?’ Maar dan zeg ik altijd: ‘Nee, nee, nee! Werken houdt me jong!’ Zeg, Henriette, jij verkoopt dus alleen maar ‘vergeten groenten’. Wat zijn dat? Dat zijn groenten die oude mensen zoals ik vroeger heel veel aten, maar die nu eigenlijk helemaal niemand meer kent. Je kan ze ook bijna nergens meer kopen. Behalve dus bij jou. Ja, dat klopt! Mijn groentewinkel is gespecialiseerd in de vergeten groenten. Nou heb jij een paar voorbeeldjes meegenomen… Ja, jazeker, zeker, zeker. Kijk eens wat een raar ding. Gek hè? Dit heb je nog nooit gezien denk ik, maar die at men vroeger heel veel. Dit is dus een…eeh…eh een Rode Peensnaak. Een rode peensnaak? Ja. En ik ben er gisteren achter gekomen dat je ze ook in het groen hebt en zelfs in het eh….   Nou Henriette, het spijt me, maar dat is gewoon een paprika. Een wat zeg je? Dat is een doodgewone rode paprika, die eet ik zo vaak. Paprika? Heet ie zo? Dat meen je niet. (KIJKT ERNAAR) Pa-pri-ka…pa-pri-ka… Je hebt ze ook in het groen, en in het geel. Oh echt? Pap-ri-ka…jeetje, jeetje ja sorry…dat was ik even vergeten. Geeft niks, kan gebeuren. De volgende vergeten groente graag! Ja! Dat is deze… Moet je kijken wat een alleraardigste gekke groente. Geen idee waar ie vandaan komt, dat weet niemand meer volgens mij. Dit is de...eeh…de Fluitkool. Kijk, want als je ‘m zo houdt dan lijkt ie een beetje op een dwarsfluit…kijk…fuuut, fuut…! Dat is een prei. Oh. Een prei? Echt waar? Ja natuurlijk. Sorry….dat was ik ook even helemaal vergeten. Pa-pri-ka. Prei…eehh Ja heel goed…maar even terug naar… Ja precies, volgende! Hierzo, ...dit is een…eeeh…uuh…een eeh… Komkommer. Was je zeker ook vergeten of niet? Eeh…ja. Dat was ik vergeten. (WEER IN ZICHZELF) kom-kommer…een…prei…een een-prpr Hee, zeg Henriette? Ja lieverd. Zou het niet kunnen dat jij alleen maar hele normale groenten verkoopt, maar dat jij zelf gewoon een beetje vergeetachtig bent? Eehm…hmm…dat zou kunnen…ik heb dat zo even niet scherp. Ik ben dat denk ik …eeh…hè, nou…hoe noem je dat? Vergeten. Ja precies ja. Komkommer. Pr.…priepraka…? Nou, hoe dan ook, heel erg bedankt voor je komst naar de studio en succes met je winkel. Hoe heet deze ook alweer? Paprika. Geef haar een warm applaus, Henriette Courgette!

Vergeten groenten

Henriëtte Courgette zit aan tafel om te vertellen over vergeten groenten. Maar zelf is ze ook een beetje vergeetachtig...

Het is weer vrijdag, dus het is weer tijd voor professor Bolleboos. U heeft weer iets uitgevonden professor? Zeker weten. En eh, dit keer heb ik iets uitgevonden voor een van de ergste dingen, die je maar kan gebeuren. En wat is dat dan? Dat is, dat je niet kan slapen.. Ja.. …omdat je lievelingsknuffel kwijt is! Ja, dat is waar, dat is inderdaad een van de ergste dingen die je maar kan gebeuren! Dat is een ramp! Ja. Zeker weten. Heel erg. Maar gelukkig hoeven we daar dankzij mijn nieuwe uitvinding niet meer bang voor te zijn, Opper. Ik kan het haast niet geloven, professor. Oké, let maar op! Kijk, dit hier is meneer Haas. Dat is uw knuffel? Ja, dit is mijn knuffel ja. Zonder meneer Haas kan ik niet slapen, hè….Joetsjoetjoee… En deze knuffel kunt u dus door uw uitvinding niet meer kwijt raken?  …joetjoessjtjoe..eh, klopt ja! Of tenminste, ik kan ‘m niet langer dan vijf minuten kwijtraken. Maar hoe kan dat?! Het is eigenlijk even simpel als geniaal: dat kan omdat ik een heel klein apparaatje in meneer Haas heb gebouwd dat ervoor zorgt dat er elke vijf minuten… Waaah! …een alarm afgaat!  Ooohh… Ja, en met deze afstandsbediening, zet ik het alarm zo... weer uit. Pffff! Is het niet geniaal?  Eh.. professor.. Zo kun je precies horen waar je knuffel is en het allerbelangrijkste is: zo hoef je dus nooit meer bang te zijn, dat je niet meer kan slapen omdat je knuffel kwijt is. Hm…geweldig toch?  Ja maar, professor.. Ja, zeg ’t eens.. Als er elke 5 minuten zo’n ontzettend hard alarm klinkt uit je knuffel.. Ja.. En je wil gaan slapen met je knuffel.. Ja....dan schrik je je toch elke keer een hoedje van de herrie die uit je knuffel komt en dan kun je toch nog steeds niet slapen? Oh. Ja.. nou eh.. zie ik het zelf ook. Tsss. Nee he. Mislukt. Whaaa!!! Sjongejonge!! Bent u er volgende week weer, professor?!! Ja!! Zeker weten!! Professor Bolleboos!!

Uitvinding om je knuffel niet kwijt te raken

Professor Bolleboos heeft iets uitgevonden voor één van de ergste dingen die je maar kan gebeuren: het kwijtraken van je lievelingsknuffel.

Petra Perplex is altijd verbaasd

Petra Perplex valt van de ene verbazing in de andere, ze is altijd verbaasd.

Ja, en dan nu graag een heel hartelijke applaus voor onze eerste gast van vandaag, hier is Frits Fladder! Frits. Hoi. Jij bent een vleermuis en je hebt een probleem. Ja, nou ja, ik slaap dus heel slecht. Vleerbeer! Oh vleerbeer, ik wil mijn vleerbeer! Jongens, kan iemand Frits zijn knuffel teruggeven alsjeblieft? Waarom kun jij niet slapen Frits? Ik ben een vleermuis en wij vleermuizen slapen ondersteboven. Ja, heel bijzonder. Ik geloof dat we daar een plaatje van hebben. Ja, je ziet het. Jullie hangen dus eigenlijk ondersteboven aan je tenen. Ja, nou en dat gaat dus bijna niet. Ik kan zo niet slapen. Dat lijkt mij eerlijk gezegd ook niet lekker slapen. Het is onmogelijk. Probeer het maar eens! Andersteboven aan je tenen. Nou, succes ermee. Ik doe geen oog dicht. Vleerbeer! Bernie, zijn knuffel.. Sorry alsjeblieft. Het is gewoon verschrikkelijk, want ik slaap met een knuffel, Vleerbeer , en die laat ik wel eens vanllen. Ja, dat hebben we gezien. En als je net ondersteboven aan het plafond hangt, dan is dat knap vervelend. Dan moet ik dus helemaal naar beneden om Vleerbeer van de grond te pakken. En daarna moet ik dus weer ondersteboven in slaap proberen te vallen. Juist Frits, ik denk dat we allemaal wel begrijpen hoe moeilijk slapen voor je is. Ja, en daarom hebben wij denk ik een hele mooie verrassing voor je. Heb jij wel eens gehoord van een bed? Ga daar maar eens even lekker in liggen en dan moet jij wel even vertellen hoe dat voelt. Bernie, help je Frits even? Gaat u maar lekker liggen, dan zal ik u even instoppen. Voelt eigenlijk best wel lekker. Wil die had jij flitsen, even praten maar lekker liggen, dan zal ik in de ene instappen. Nou voelt eigenlijk best wel lekker. Denk je dat je daar lekker in kan slapen? Frits? Frits? Nou, volgens mij hebben we Frits van zijn slaapprobleem afgeholpen. Geef hem nog maar een keer een heel zacht applaus.

Frits Fladder kan niet slapen

Vleermuizen slapen ondersteboven. Dat is eigenlijk heel onhandig, want Frits Fladder laat daardoor vaak zijn knuffel vallen. Gelukkig heeft Opper een idee om Frits van zijn slaapprobleem af te helpen.

We hebben al veel gasten met een heel bijzonder huisdier in onze show gehad, van een dansende spin tot een pratende slang aan toe. Maar onze gast van vandaag spant wat dat betreft toch echt wel de kroon. Welkom meneer Fris, zegt u het maar, wat is uw bijzondere huisdier? Mijn huisdier is een schapenwolkje. Een schapenwolkje, geweldig!  En zouden we dat schapen we ook misschien kunnen zien? Maar natuurlijk. Ja, kom maar tevoorschijn. Goedzo, ja braaf. Kijk, dat is hem nou. Oh wat mooi. Hoe heet ie? Wokkie. Wokkie? Ja, dat vond ik eigenlijk wel een leuke naam. Wolkie klink zo stijf en Wokkie bekt gewoon lekker, he Wokkie? En dit is dus een echt origineel schapenwolkje? Jazeker. Dat zie je ook aan die krulletjes ziet u wel, net als bij een echt schaap. Het is ook wel een schatje. Je hebt er ook geen kind aan. En hoe komt erbij om een schapenwolkje als huisdier te nemen? Die koop je niet gewoon in een dierenwinkel. Ik was op vakantie, ik zat op de camping en toen begon het heel hard te waaien. Dus ik ga m'n tent in en opeens vliegt er zomaar een schapenwolkje naar binnen. Die was natuurlijk z'n moeder kwijt. Doodsbang. Ja en toen? Ja, toen heb ik hem natuurlijk niet meer laten gaan. Zo liefie laat je toch niet in de steek. Nee. Zou u het aanraden als huisdier? Jazeker. Ze zijn bijvoorbeeld veel leuker dan een hond. Oh waarom? Een hond zit steeds maar te blaffen, een hond nog steeds maar weer uit. Maar een wolkje is heel stil en blijft gewoon lekker bij he. Maar je moet m wel af en toe uitlaten voor een plas. Neehoor, dat doet ie gewoon thuis in de plantenbak. Wat handig, maar hij moet dus wel altijd aan de lijn. Nee, dat hoeft niet. Hij mag best los. Ik kan hem zo loslaten. Toch Wokkie? Ja, jij blijft altijd bij mij. Oh oh, da's fijn. Dus u bent niet bang dat ie wegvliegt? Nou neehoor, hoezo? Hij heeft het goed bij mij. Hij gaat nu wel heel erg hoog, vindt u niet? Oh, hij wil gewoon even rondkijken. Gaat ie nou naar de deur van de studio? Neehoor, Wokkie, kom hier! ? Hij luistert niet echt hé. Ik hoop dat ie gewoon naar buiten wil hoor. Wokkie, kom je hier! Wokkie, ik ben hier! Meneer Fris, dankuwel voor uw komst. Wat een vervelende situatie. Ik hoop dat Wokkie snel terugkomt maar het blijf natuurlijk een wolk.

Het schapenwolkje van meneer Fris

Meneer Fris heeft een bijzonder huisdier: een schapenwolkje. Hij blaft niet en je hoeft hem niet uit te laten. Maar helaas luistert ie ook niet zo goed als een echte hond.

Hier is de 3 en daar is de 7 en de 6... Ah meneer de roddelkoning, u bent hierna hoor. Hierna? Ja weet je het zeker? Weet ik heel zeker. Gelooft u me niet? Nou, ik heb dus gehoord dat er bij de Show nogal eens wat misgaat omdat je er nog wel eens een rommeltje van maakt. Of zoals jij dat zegt een rommeltje. Wie zegt dat? Diegene met dat haar. En dan is het nu tijd voor mijn volgende gast. Opper? En dan is het nu tijd voor mijn volgende gast. Ik geloof dat ik aan de beurt ben. Ze noemen hem een echte roddelkoning, Robert Achterklap. Ja inderdaad. U weet altijd als eerste de allernieuwste roddels. Oh, er gaat niets boven een lekker sappige roddel, Opper. Maar wat is er nou zo fijn aan roddelen? Het is leuk om te doen, maar het is ook hartstikke leuk om een goeie roddel te horen. Aha. Zo heb ik gehoord dat Peter Allesweter zijn snotjes aan de binnenkant van zijn kanon smeert Oh ja? Nee, echt niet. Is dat waar? Ja, heb ik gehoord. Opper, ik gebruik altijd een zakdoek voor mijn snotjes, mijn kanon is helemaal schoon. Kom kijken dan. Peter, even rustig. Bernie, kun je even helpen? Weet je het zeker Opper? Wat bedoel je? Ik maak er toch altijd alleen maar een rommeltje van? Zoek het zelf maar uit. Bye bye! Van een goeie roddel kan ik enorm genieten. Bernie? Bernie? Een rommeltje. Oh, hij verzint allerlei stomme roddels over ons. En dan zegt ie dat ie ze ergens gehoord heeft. Wat slecht. Eens zien of die meneer Achterklap zelf tegen een roddel kan die wel waar is. En zo heb ik dus ook gehoord dat Kik dus eigenlijk niet Kikkolientje Wendolientje heet! Dat is helemaal niet waar! En ik heb dus ook gehoord... He Bernie, je bent er weer! Echt waar? Oh nee maar dames en heren, ik krijg je toch een roddel te horen. Oh oh echt waar? Is ie vet? Is ie sappig? Ik heb gehoord dat de roddelkoning hier nooit zijn handen wast nadat ie gepoept heeft! Dat is net waar! Daar is helemaal niks van waar. Heb ik gehoord. Als je het alleen maar gehoord hebt, dan is het toch niet meteen waar. Maar wij hebben dit niet alleen maar gehoord. Toch Bernie? Nee we kunnen het ook laten zien. Ja, maar...Zie je wel! Nou, dit pik ik niet hoor, dit is niet eerlijk. Dit is een schande. Nou zeg, ik kom hier nooit meer. Nou, dank voor uw komst meneer Achterklap. Maar ik denk niet dat wij dat erg vinden hier bij de Boterhamshow. Gasten die roddels verzinnen zien wij hier liever niet.

Roddelkoning Robert verzint roddels die niet waar zijn

Robert Achterklap is een echte roddelkoning: hij verzint allerlei gemene dingen over andere mensen. Maar hoe zou hij het vinden als er over hem geroddeld wordt? Opper en Bernie leren de roddelkoning een lesje.

Ben je moe?! Ja, een little bit. Een klein beetje. En u bent? Helemaal niet moe! Ik ben Helga Commandant, ochtendgymnastiekjuf. Oh ja, u bent zo aan de beurt. Nou, ik kom als geroepen zie ik. Als jij alleen maar koekjes eet en al  staat te gapen terwijl je net wakker bent. Dan helpt maar 1 ding! Maar wat doet u nu? Zo! Is het podium vrij? Denk het wel he. En dan gaan we nu over naar Kik met het laatste...Wat is dit? U moet even wachten. Sorry, maar wie bent u? Goedemorgen! Ik ben Helga commandant. Ik ben ochtendgymnastiekjuf! Ja, maar u bent volgens mij straks pas. Bernie, klopt dit? Wie heeft er vanochtend allemaal een boterham met chocopasta gegeten. Ja! Chocopasta! En wie is er allemaal wel eens een beetje moe, terwijl de dag pas net is begonnen? Oke, ik weet wat er hier nodig is. Boterhamband, wakker worden! Ja, geef mij maar een lekker muziekje. Juist, daar gaan we. 4, 3, 2, 1 en basispas. Ja heel goed en ook thuis meedoen. Goed hoor, doe maar mee. Gaan we nu naar de sidestep. En daar gaan we. Kom op, meedoen Opper. En dan gaan we naar de squats. En 1 2 door de benen. Gaan we door naar de buikspieroefeningen. En op. En op. Lekker! Ja. We gaan weer terug naar de basispas. Zijn we er nog Opper? Ik zie het. Lekker doorgaan jongen. Hop hop, dubbel tempo. Gaat lekker! Basispas. En daar zijn we weer. Goed. Als je dit dus iedere ochtend doet, dan voel je je stukken beter. En minder moe. Let maar op! Goed gewerkt jongens, dankjewel. Dames en heren, tot de volgende keer. Ik voel me weer helemaal fit en wakker en gezond. Wat een geweldige gymjuf, die Helga. Mevrouw Commandant, u vergeet uw bloemen!

Ochtendgymnastiek met Helga Commandant

Als je ’s ochtends wel eens zit te gapen zoals Bernie, moet je gewoon even wat ochtendgymnastiek doen! Helga Commandant doet het voor. En iedereen in de studio van De Boterhamshow is weer helemaal fit!

We gaan praten met Josja, 7 jaar en zij is een meisje met een probleem, dat denk ik heel veel meisjes van haar leeftijd hebben. Eh Josja, zeg het maar. Ik wil een pony. Ja, jij wil heel graag een pony. Ik wil een pony. En naast Josja zit haar vader Jos. Jos ja. Heet u ook Josja? Nee, ik heet Jos en mijn dochter hier heet Josja. Juist Josja wil een pony. Ja, ze wil een pony. Ik wil een pony. Ja, en dat wil ze al heel lang. Hoe merkt u dat? Dat zegt ze steeds. Ik wil een pony. Voila. Zo, dat lijkt me heel heftig voor u. Ja, dat gaat de hele dag door. Ik wil een pony. Ja en u heeft echt geprobeerd om van het probleem af te komen. Ja, jazeker, ik heb haar zelfs een paard gegeven. Wow, ja, wow. Maar het hielp niet. Ze bleef maar zeggen...ik wil een pony. Ik wil een pony. Ja, het is dus echt een probleem. En toen dachten wij van de boterhamshow, kunnen wij niet iets regelen? En daarom hebben wij nu contact met ponypark Nunspeet, dat is het paardenbedrijf van Gwendoline Reeakker. Hallo Gwendoline, komt het probleem van Josje vaker voor? Ja, inderdaad, Opper. Heel veel meisjes willen een paard of een pony. Ze is echt niet de enige, neehehehehe. Ja, maar dat ze dus geen paard wil, maar wel een pony. Een pony is een klein paard en dat past misschien beter bij Josja dan een normaal paard. Ja Josja. Wij van de Boterhamshow hebben een grote verrassing voor je. Ook namens Ponypark Nunspeet. Ja ja Josja, hier is jouw eigen verzorgpony! Een prachtige pony voor Josja! Wat geweldig, wat fantastisch. Ja Josja, je eigen pony. Ben je er blij mee? Nee. Nee? Nee! Dit is geen paard hoor. Dit is wel degelijk een echte pony. Wat maakt het nou uit! Ik wil niet zo'n pony, ik wil een pony hier op mijn hoofd, ik wil dat mijn haar geknipt wordt boven mijn ogen!  ja, dit is dan wel een misverstand. Bernie, hebben wij toevallig een schaar hier? Jazeker, een schaar. Oke. Even stilzitten... Ohh ja! Eindelijk! Ik ben zo blij. Pap, wat leuk je weer te zien. Ja...Fijn, dat je zo blij bent josja, met je pony. Jippie! Opper, en deze pony dan? Josja? Ik hou niet van pony's. Oh nou eh, fijn dat we jullie toch hebben kunnen helpen lijkt me. Gwendoline, toch bedankt? Dames en heren, een applaus voor Josja en Jos!

Josja wil een pony

Josja’s vader is ten einde raad, want ze zeurt de hele dag om een pony. Daarom heeft Opper een verrassing voor Josja. Maar is dat wel de pony die ze bedoelt?

Iedereen zegt wel eens sorry, maar Rob van Zee wil dat graag bij ons in de uitzending doen tegen zijn buurvrouw Annechien, omdat die iets heeft gedaan wat niet zo heel erg handig was. Hij stuurde ons er een hele mooie mail over. En nu is die hier, samen met die buurvrouw; Rob van Zee en Annechien Hutjes. Welkom! Dankje. Nou Rob, daar ga je. Hoi Annechien. Hoi Rob. Ja, sorry hé. Waarvoor? Dat ik de afgelopen zomer, toen jij op vakantie was, jouw boom heb gesnoeid. Oh, ik vroeg me al af wie dat gedaan had. Ja kijk die die takken zaten voor de zon en daardoor werd het in mijn tuintje best wel donker. Heb jij zomaar even zonder te vragen... Ja, sorry. Sorry? sorry? Sorry? ja. Dankjewel, zul je bedoelen. Ik werd stapelgek van die boom, bij elke storm dacht ik ik hoop dat die omvalt. Nu weet ik wie ik moet bedanken. 
Nou, graag gedaan! Van sorry naar graag gedaan, kan raar lopen in De Boterhamshow. Nu we er toch zijn, vind ik dat ik ook even sorry moet zeggen. Ja, ik dacht het kan geen kwaad, maar het is natuurlijk niet echt netjes. Wat niet? Ik lees al jarenlang jouw krant. Nee! Ja, ik dacht twee kranten is een beetje zonde. En omdat je hem toch pas om acht uur uit de brievenbus haalt, dacht ik, dan lees ik op mijn voor die tijd. Oh, ik vond het al zo vreemd dat die puzzel steeds was ingevuld. Het spijt me heel erg. Spijt? Nee, ik stuur die puzzel altijd in. En wat denk je nu? Weekendje vakantiepark gewonnen! Ja, wat fantastisch! Ja, maar ik ga niet hoor. Nee, ik vind het niet zo leuk alleen. Wat jammer dat je niet gaat ja. Ik heb trouwens laatst jouw was binnengehaald. Dat was misschien ook niet zo netjes. Het begon te spatten en jij was op je werk. 
Oh, wat attent. Euh, sorry dat ik jullie onderbreek. We moeten afronden, maar jullie kunnen toch ook gewoon gezellig samen naar dat vakantiepark gaan? Samen? Ja, jullie snoeien je elkaar tuin, lezen elkaars krant. Dan kan een weekendje samen weg toch ook wel? Oh, dat kan natuurlijk ook. Sorry. Eind goed al goed en heel veel geluk. Rob van Zee en Annechien Hutjes!

Rob van Zee zegt sorry

Rob heeft zonder het te vragen de boom van zijn buurvrouw Annechien gesnoeid. Hij wil hiervoor sorry zeggen in De Boterhamshow, maar Annechien reageert niet zoals hij had verwacht.

Naast mij zit iemand met een heel apart probleem. Walt van het Slob, welkom. Dankjewel. U bent verslaafd aan hutten bouwen. Dat kan je wel zeggen ja. U kunt er niet meer stoppen, he? Nee, dat zit heel diep ja, dat moet ik gewoon doen. Daar word ik rustig van. Ja en maakt het dan nog uit wat voor soort hut? Nee, alle soorten hutten. Boomhutten, stronthutten, houten hutten, dekbedhutten, alles. Nou, we zien hier een hut die u gebouwd heeft…Oh, dat is bij de ouders van mijn vrouw thuis. Ja, daar waren we op ziekenbezoek, haar moeder had longontsteking. Nu gaat het al wel goed hoor. En toen heeft u deze hut gebouwd? Ja. En dat vonden ze niet raar? Mijn vrouw was er achteraf niet blij mee, die zei kan je niet even een beetje normaal doen? Mijn moeder ligt op bed en jij gaat een beetje hutten lopen bouwen. Maarja, dat heb je met verslavingen, je moet het doen! Ja, u krijgt vaker boze reacties he. Want deze hut, daar bent u voor gearresteerd. Oh jajaja. Het is op zich een mooie hut vind ik. Maar waar is dit? Dit is in een grote, chique tuin maar dat bleek dus de tuin van een koninklijk paleis te zijn. Maar daar kun je toch ook gen hutten gaan bouwen? Waarom niet? Hutten  bouwen kan overal, dat is juist het fijne. Maar goed, daar dacht de politie dus anders over. Ja, want u werd gearresteerd. Dat was wel even schrikken ja, zeker ook voor m’n vrouw, dat ik dus een nachtje de cel in moest. Ja, waar u weer een hut…Onee he, daar hebben jullie toch geen beelden van he? Ik schaam me echt kapot. Volgens mij wel. Oh nee oh nee. Kijk je hebt er ook helemaal niks in zo’n cel, een laken, een handdoek en een deken, ik heb echt m’n best gedaan hoor. Ik vind het op zich een prima hut hoor. Maar het grote nieuws is: u bent ermee gestopt. Ja, na dat laatste akkefietje met die gevangenis zei mijn vrouw: of je stopt met hutten bouwen, of je gaat bij me weg. En ik hou heel vel van haar, maar ook van m’n hutten. Toen bedacht ik: wat nou als ik er m’n werk van maak. Dus dan bouw ik hutten voor andere mensen, zonder dat iemand daar last van heeft en dan verdien ik er nog wat aan ook. Ja, wat een goed idee! Ja toch niet dan? Dacht het wel! Dus kom gerust een kijkje nemen in m’n nieuwe showroom! Walts huttenpaleis. Vlakbij de snelweg kun je een mooie hut uitzoeken en die kom ik dan bij jou bouwen. Briljant! En je vrouw is er ook blij mee? Jazeker, die is de directeur. Applaus voor Walt en zijn huttenpaleis!

Walt van het Slob en zijn huttenpaleis

Walt is verslaafd aan hutten bouwen. Hij is zelfs een keer gearresteerd omdat hij een hut bouwde in de tuin van het koninklijk paleis. Nu heeft hij zijn eigen bedrijf: Walts huttenpaleis.

We beginnen deze morgen meteen met een politiebericht. Vannacht is er een kostbaar kunstwerk gestolen uit het huis van kunstverzamelaar Goudstikker. Hier aan tafel zit politiewoordvoerder Fresco. Goedemorgen. Goedemorgen. En de geschokte eigenaar van het gestolen kunstwerk, de heer Goudstikker. Ja geschokt, ja dat kunt u wel zeggen ja. Wat zag u vanmorgen? Nou, ik kwam dus beneden en het kunstwerk was weg. Even voor de kijkers thuis. U bent kunstverzamelaar. Ja, u heeft heel veel dure schilderijen in de collectie. Onder andere een Rembrandt, begrijp ik. En ook nog een Vermeer en een Van Gogh. Ja ja, die zijn er allemaal nog maar mijn favoriete kunstwerk is dus weg. Mevrouw Fresco. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Dat weten wij nog niet. Er zijn geen sporen van een inbraak gevonden. Mogelijk heeft de dief of dieven, een leutel van het huis van de heer Goudstikker gehad. Hoe gaan jullie dit kunstwerk terugvinden? Wij hebben hiervoor een speciale tiplijn opengesteld. Mensen die iets gezien hebben, kunnen ons bellen. Mijnheer Goudstikker looft een beloning uit van duizend euro voor de gouden tip. Dus voor de kijkers thuis, als u er meer over weet, bel dan de tiplijn. En om welk kunstwerk gaat het precies? Heeft u er een foto van? Natuurlijk heb ik er een foto van gemaakt, dat doe ik altijd. Ja, jongens, kunnen we dit even op het grote scherm krijgen? Ja, maar dat lijkt wel een kindertekening op een ijskast of beledig ik nou iemand? Nee, dit is gemaakt door onze kleine viola op de peuterspeelzaal. Echt van onschatbare waarde. Vanmorgen was het weg. Een kindertekening? hebben wij een tiplijn opengesteld voor een kindertekening?! Hier, telefoon. Hallo? Het is mevrouw Goudstikker. Ik zet u even op de speaker. Dit is Nel Goudstikker, zeg Wim. Ik heb vanmorgen de tekening van Viola van de ijskast gehaald en in de map met alle andere kindertekeningen van Viola gedaan. En Viola gaat vandaag een nieuwe tekening maken voor op de ijskast. Een nieuw kunstwerk, hoera, hoera! Nou, excuses voor het ongemak, maar het kunstwerk is dus weer terecht. Nou, dat is toch goed nieuws? Ja, en hoe zit het met de beloning van 1000 euro? Die kan ik dus ook gewoon zelf houden. Nog meer goed nieuws! Nog bedankt hoor. Ik kijk ernaar uit om vanmiddag het nieuwe kunstwerk van Viola op de ijskast te hangen. Juist, bedankt voor uw komst en mevrouw Fresco en de tiplijn. Ook bedankt voor de moeite. Ja.

Het gestolen kunstwerk van meneer Goudstikker

Meneer Goudstikker verzamelt schilderijen van beroemde schilders. Maar zijn favoriete kunstwerk is verdwenen! De politie is op zoek naar de dader.

Soms maak je iets mee wat best een beetje raar is, maar Tinus en Trees Veldhoen hebben iets meegemaakt wat zo raar was dat ze het maar niet konden geloven. En ze komen er hier over vertellen in De Boterhamshow. Ja, het is onbegrijpelijk wat wij hebben meegemaakt hoor. Toch schat? Ja, wij snappen er nog steeds helemaal niks van, Opper. Vertel. Het begon allemaal toen wij gisteren een wandelingetje gingen maken. Ik zeg op een gegeven moment tegen Trees. Ik zeg: Trees, moet je daar nou toch eens kijken? En ik kijk, en ik zie een schitterend kasteel. Wauw. Ja, met torens, een ophaalbrug, een gracht, alles erop en eraan. Dus ik zeg jemig Tinus, wat een schitterend kasteel. Het was echt een schitterend kasteel. Ja, oké, u zag dus een schitterend kasteel. En toen? Toen zijn we doorgelopen. Ja. Maar jullie hadden toch iets heel raars meegemaakt wat jullie maar niet konden geloven? Dan komt nu. Ah. Na een paar uren wandelen zeg ik tegen Trees: zullen we maar weer zo op huus aangaan. Dus toen ze weer op huus aangegaan, precies dezelfde weg terug. Toen kwamen we er weer langs het schitterende kasteel. En toen? Zeg jij het of zeg ik het? Euh zeg jij het maar Trees. Kasteel weg. Wat? Ja, helemaal weg, geen spoor meer te bekennen, van dat hele kasteel niet! Hoe kan dat nou? Dat vroegen wij ons dus ook af. Maar een kasteel kan toch niet zomaar in een paar uur helemaal verdwenen zijn? Gelukkig hadden we een foto van kasteel gemaakt, anders zou jij nog denken dat we in dit hele verhaal verzonnen hebben. Dit is hem dan, een schitterend kasteel. Ik krijgen weer kippenvel van als ik ernaar kijk. Ik ook. Ik geloof dat ik jullie verhaal toch een klein beetje begin te snappen. Moet jij eens uitleggen hoe een kasteel in één keer weg kan zijn. Nou, dat komt omdat het kasteel dat u gezien heeft een zandkasteel op het strand was. Ja, dus? Dus, als het dan vloed wordt en het water van de zee komt steeds hoger, dan verdwijnt zo'n kasteel uiteindelijk helemaal in zee. Dat meen je niet? Jawel, dat meen ik wel. Da's heel normaal bij zandkastelen. Dus dat kasteel is helemaal in zee verdwenen? Ja. Nou, in dat geval kunnen we binnenkort wel even terug. Dan kunnen we dat kasteel onder water nog een keer goed bekijken. Dames en heren, meneer en mevrouw Veldhoen.

Het schitterende kasteel van Tinus en Trees Veldhoen

Tijdens een wandeling komen Tinus en Trees een schitterend kasteel tegen. Maar op de terugweg is het kasteel plotseling verdwenen. Hoe kan dat nou? Opper heeft wel een idee.

Het is weer vrijdag, dus het is weer tijd voor professor Bolleboos. U heeft weer iets uit gevonden, professor? Zeker weten. Dit keer is het iets voor als je jarig bent. Ah. Want wat krijg je vaak als je jarig bent? Een taart? Juist ja. En wat staan daar vaak op? Kaarsjes! Heel goed. Én omdat het veel mensen niet lukt om alle kaarsjes in één keer uit te blazen heb ik iets uitgevonden dat er voor zorgt dat de kaarsjes altijd in één keer uitgeblazen worden. En dan mag je dus altijd een wens doen. Juist! De verjaarsdagstaartkaarsjesuitblaasmachine. Hiermee kan iedereen een wens doen op zijn verjaardag. Wow! Ja, wow. Kijk, hij werkt zo. Stel je wordt 1.. Taart, kaarsje.... Zo en dan zet je de verjaarsdagstaartkaarsjesuitblaasmachine op 1, ja en tada! Je mag een wens doen. Geweldig! Stel, je wordt 5. 1, 2, 3, 4, 5. Dan zet ik hem dus op 5. Let op. Tada! Dan blaast ie dus ietsjes harder. Wat ongelofelijk goed. Dus je mag met de verjaardagstaartkaarsjesuitblaasmachine dus altijd een wens doen! Altijd. Mijn opa wordt 100 jaar. Eigenlijk moeten er dan nog 95 kaarsjes bij. Maar we gebruiken deze even als voorbeeld. 100 jaar? Professor, is dat niet een beetje veel? En dan stel je hem dus in op 100. Zou u dat nou wel doen professor? Daar gaat die hoor. Hooo!!! Eh...Oeps! Dat was niet helemaal de bedoeling. Maar je mag nu wel een wens doen! En dat heb ik ook gedaan. En wat heb je gewenst? Dat u de volgende keer uw uitvinding eerst thuis uittest voordat u hier naartoe komt. Ga ik doen. Bent u er volgende week weer? Zeker weten. Professor Bolleboos. Bernie! Handdoekje!

De verjaarsdagstaartkaarsjesuitblaasmachine van professor Bolleboos

Vind jij het ook altijd zo lastig om alle kaarsjes uit te blazen als je jarig bent? Daar heeft professor Bolleboos iets op gevonden. Een machine die voor jou de kaarsjes uitblaast. Maar wat nou als je 100 jaar wordt?

Een machine om verjaardagskaarsjes uit te blazen

Hier aan tafel, iemand die elke dag over de stranden wandelt. Het is een echte strandjutter. Ze heet Sil. Welkom Sil. Mag ik eigenlijk Sil zeggen? Ja, heel graag, want ik heb verder geen achternaam. Oké, Sil, kun je eens uitleggen wat een strandjutter eigenlijk de hele dag doet? Jazeker, ik loop van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat over het strand en ik vind er allemaal dingen die uit de zee komen. En als ik iets bijzonder genoeg vind, dan neem ik het mee naar huis. Wat voor bijzondere dingen vind je zoal? Ik heb een top-5 meegenomen van een meest bijzondere dingen die ik ooit heb gevonden op het strand. Leuk, een top-vijf! Komt ie, op nummer vijf van meest bijzondere dingen die ik ooit heb gevonden op het strand... Een schoen! Uh, oké. Jammer dat het er maar één was, maar toch, prachtige schoen. Op nummer vier, een zwembroek met een toekan erop. Ik denk dat iemand hem verloren heeft in de hoge golven en dat ie toen in zijn blote kont de zee uit moest. Ja, dat denk ik ook ja Op nummer 3, een zilveren munt. Wow, dit wordt wel steeds bijzonderder. Oh, maar dan heb je deze nog niet gezien. Op nummer 2: het stuurwiel. Zo, lag dit gewoon zo het strand? Ik denk van een piratenschip dat ooit, lang geleden gezonken is. Wauw Nou, ik ben nu wel heel benieuwd wat er op nummer één staat. Komt ie. Op nummer 1. Iets wat ik vond op het strand. Zo leuk, zo mooi, zo bijzonder. Ik was er meteen verliefd op. Ik heb het mee naar huis genomen en het maakt me nog steeds elke dag ongelooflijk blij. Hallootjes! Ja, da's m'n man. Wacht heel even. Dus als ik het goed begrijp heeft Sil u ook gevonden op het strand? Ja, ik had net gezwommen in zee en ik lag te zonnen op het strand. En zij ziet mij liggen en ze vraagt: ga je met me mee naar huis? Ik was op slag verliefd en ik zeg ja, natuurlijk ga ik met je mee naar huis schat. En ik ben nooit meer weggegaan. Sjongejonge, dat is inderdaad wel heel bijzonder. Inmiddels zijn we alweer tien jaar getrouwd. Kijk eens hier. Maar wat is dat voor een plastic dingetje? Nee, dat is m'n trouwring, heeft Sil ook op het strand gevonden. Komt uit een luchtbed volgens mij, leuk he? Ja, ik zeg altijd als je op het strand loopt, kijk dan goed om je heen, want voor je het weet dan zie je iets liggen...war je nog heel lang plezier plezier van hebt. Dames en heren, Sil de Strandjutter en haar man.

De bijzondere vondsten van Sil de strandjutter

Sil de strandjutter loopt de hele dag op het strand, op zoek naar bijzondere dingen. Ze heeft haar vijf meest bijzondere vondsten meegenomen naar de studio.

En dan ga ik nu praten met iemand die voor zijn werk de hele dag buiten is. Klaas Wouter Spillebeen. En hij heeft ook iemand meegenomen alleen is ie er zelf toch niet. Bernie? Jawel, jawel, je kunt beginnen. Oh nou eh blijkbaar is mijn gast ergens in de studio. Meneer Spillebeen, kunt u mij horen? Ja hoor, u hoeft niet zo te schreeuwen. Ik zit gewoon hier. Wat? U praat?!  Ja, anders wordt dit een beetje een saai gesprek, niet? Nou, dit zag ik even niet aankomen. U hield zich wel heel erg stil. Het is een vak he. Stilstaan is uw beroep? Ja, zeker. Ik ben een professioneel tuinkabouter. En wat moet ik me daar precies bij voorstellen? Het is vooral veel staan. Kijk, hier ben ik hard aan het werk in de tuin van de familie Poortvliet. Inderdaad ja. Is dat niet een beetje saai? De hele dag stilstaan? Integendeel, het is levensgevaarlijk. Hoe bedoelt u? Kijkt u zelf maar, hier. Kijk. Ja? Ehm... Zo! Juist. En dit gebeurt dus wel tien keer op een dag. Goeiemorgen zeg, dat lijkt me niet prettig. Daarom heb ik dus ook al ontslag genomen. Ik werk daar niet meer. En nu ben ik op zoek naar een nieuwe thuis. Eentje zonder kinderen graag. Dat begrijp ik ja. Heeft u een tuin? Euh, jawel, maar...En heeft u kinderen? Nou, ik denk niet dat een pratende een tuinkabouter iets voor mij is. Maar ik kan heel goed mijn mond houden hoor. Euh, misschien is er iemand in het publiek die interesse heeft? Niemand. Nee, helaas, meneer Spillebeen. Hartelijk bedankt voor dit bijzondere gesprek en succes met het vinden van een nieuwe tuin. Euh, Bernie? Ja wordt geregeld. Klaas Wouter Spillebeen, applaus!

Wat doet een professioneel tuinkabouter?

Klaas Wouter Spillebeen is tuinkabouter van beroep. Hij is op zoek naar een nieuwe tuin, waar hij niet omver wordt geschopt door voetballende kinderen.

Mijn volgende gast vind ik zelf een beetje eng. Ze is namelijk naar, gemeen. En ze kan je zomaar in een pad veranderen als ze wil. Ik heb het natuurlijk over een heks. Ik had me eerlijk gezegd wel iets heel anders voorgesteld bij een heks. Oh oh schat, dat hoor ik zo vaak. Maar weet je wat het is? Je moet gewoon een beetje met je tijd mee gaan he, ook als heks. Ja, want het hoeft tegenwoordig helemaal niet meer met zo'n lelijke zwarte jurk. En zo raar dat puntmuts. Nee, ik heb ook geen zwarte kat meer. Ik heb iets veel gezelligers. Oh, wat heeft u dan? Ja, ik heb deze leukerd. Ja, die neem ik altijd mee als ik ga shoppen. Wacht even. U shopt met een hondje in een hippe handtas. Ja, is daar iets mis mee? Nou ja, wat ik zeg. U bent een heks. Ik had verwacht dat u er lelijk uit zou zien en vooral dat u allemaal slechte dingen zou doen. Ja, maar dat doe ik ook. Oh, wat dan? Ik ben zonder tandenpoetsen naar bed gegaan. Ja, dat is natuurlijk heel slecht voor je tanden. Ja, nee, dat bedoel ik niet. Dat doe ik ook wel eens. Bent u eigenlijk wel een echte heks? Ja natuurlijk schat. Oh maar, maar ik neem aan dat u dan wel gewoon in een huisje in een donker bos woont. Welnee. Ik woon in een heel gezellige straat, twee onder een kap, leuke buren, supermarkt op de hoek, een hele leuke school waar mijn kinderen op zitten. Wacht heel even, u gaat we dan toch niet vertellen dat u kinderen heeft? Tuurlijk. Ze heten Hans en Grietje. Bernie, Bernie, dit is geen heks?  Jongens. Ik ben hier bijna klaar. Mama komt zo naar huis. Tot strakkies! Zijn we bijna klaar? Want ik had beloofd vandaag nog slijm met ze te gaan maken. Ja, we zijn zeker klaar. Ik heb namelijk het idee dat u helemaal geen echte heks bent. Ja, maar goed, ik ga u toch bedanken voor uw komst naar de studio en doe de groeten aan Hans en Grietje. Oja, ga ik doen hoor schat. Ik vond het ook hartstikke leuk. Apport! Huh? Maar wat is dat? Een stofzuiger. Een stofzuiger? Ja natuurlijk schat. Wat dacht jij dan? Dat ik op de bezem terug naar huis zou vliegen? Hahahahaaaa! Een beetje met je tijd meegaan hoor schat. Ja, dat zal ik doen. Toedels! Hahahaaaa!

Hoe ziet een moderne heks eruit?

Een heks is toch iemand met een zwarte puntmuts en een grote neus die mensen kan veranderen in een pad? Bij Opper is een heks aangeschoven die daar helemaal niet op lijkt. Totdat ze de studio verlaat...

Mijn tafelgast van vandaag is ontzettend dapper, want hij is namelijk monstervanger. Oe spannend! Geef hem een applaus, Ab van Helsen! Welkom vertel eens. Monsters vangen, hoe doe je dat? Nou, dat doe ik met mijn speciale monsterval. Dat ziet eruit als een gewone kartonnen doos. Ja, dat is het ook. Maar wel eentje speciaal om monsters mee te vangen. En die zet ik dan neer op een plek waar veel monsters zitten, vlakbij het bed, bijvoorbeeld. Vlakbij het bed? Ja, want monsters zitten onder je bed, dat weet iedereen. Hoe werkt het dan precies? Nou kijk, ik zet dus het deksel er een beetje schuin op met een stokje ertussen. En aan dat stokje zit een touwtje. Ja, en dan ga ik zelf op het bed zitten onder de dekens. En dan als ik wat hoor, ja, dat er een monster in de doos klimt. Dan trek ik snel aan het touwtje. En dan valt de deksel dicht en dan zit ie gevangen. Zo ja, slim. Maar waarom zou een monster in die doos van jou willen klimmen? Ja, ik doe er altijd wat lekkers in he natuurlijk. Ja, iets wat monsters graag eten. Zoals wat dan bijvoorbeeld? Nou, ze eten eigenlijk alles wat er maar in je kamer rondslingert. Losse puzzelstukjes of een oude knuffel. Ik heb er vannacht een gevangen met een vieze onderbroek. Je hebt vannacht een monster gevangen. Ja ja, zeker. Hij zit in de  val. Wauw geweldig. Is hij heel groot en harig? Groot? Jaja, en heeft die drie ogen en een hele lange staart van die goede stekels erop? En dan met zo'n hele grote mond vol met scherpe tanden. En dan maakt zo'n geluid van een raaaaauuwww!  Dat weet ik niet. Ik. Ik durf niet in die doos te kijken. Maar Ab. Jij bent toch monstervanger, jij bent toch heel dapper? Nee joh. Ik ben hartstikke bang voor monsters. Ik heb nog nooit een monster gezien. Maar hoe weet je dan dat ze onder je bed zitten? Ja, dat weet ik niet zeker. Maar als ik 's avonds alleen in bed lig en het is donker, dan denk ik daar zit vast een monster onder mijn bed. Nou weet je wat Ab. Ik denk dat wij gewoon samen even in die doos moeten kijken. Wow! Nee, niks aan de hand hoor Ab, de doos is leeg. Kom maar tevoorschijn Ab. Ik schrok alleen maar van die vieze onderbroek van jou . Die monsters van jou Ab, die bestaan helemaal niet. Echt niet. Maar toch bedankt voor je komst.

Een monstervanger die bang is voor monsters

Ben jij bang voor monsters onder je bed? Ab van Helsen is monstervanger: hij vangt monsters in een speciale kartonnen doos. Maar hij durft er zelf niet in te kijken.

Bij ons te gast de man die alles weet over de nieuwste technische snufjes, Klaas Gadget. Klaas, wat heb je voor ons meegenomen? Nou, Opper. Dit is echt het nieuwste van het nieuwste. Ik heb hem net binnen uit Amerika en daar is ie helemaal hip. En wat is het? Een afstandsbediening. Euh, ja, maar die heb ik thuis ook om de televisie mee aan te zetten. Ja, dat zal je met dit apparaatje niet lukken. Dit is een afstandsbediening voor mensen. Voor mensen? En wat moet ik me daarbij voorstellen? Stel, je zit in de trein een spannend boek te lezen en tegenover je zit iemand heel hard te praten. Ja? Dan zet je gewoon zijn geluid even uit. Zijn geluid uit? Ja zo. Kijk. Floep. Ja, kijk, nou hoor je niks meer. FLoep. Dit is wel heel vreemd. Hey hey. Mijn geluid is weer aan. Ja handig he. Niet te geloven. En wat kan die nog meer? Stel, iemand zich tegenover je te praten en je hebt even niet opgelet. Dan spoel je hem gewoon een stukje terug. Terugspoelen? Hoe werkt dat dan? Gewoon, zo. Floep. Dat is toch geestig? Dan gaat ie door de deur. En stop maar. En dan komt ie weer terug. Dames en heren dankuwe. En ook applaus voor de Boterhamband met Bill Bakker op zijn broodtrommel. Helemaal in de war. We gaan aan tafel voor het laatste ontbijtnieuws, het cijfer van de dag en een superspannende stunt van stuntman Stefan. En floep. Terugspoelen? Hoe werkt dat dan? He wacht, dat zei ik net ook al. Ja, ongelofelijk. Ja. En dat allemaal met zo'n simpel kastje. Ja. Ik durf het bijna niet te vragen, maar mag ik het nog eens proberen? Oh ja hoor natuurlijk. Nou eens even zien hoe gek euhm jij? Wat doet deze knop? Nee, nee, nee wacht, dat is de pauz...Ongelooflijk. Ik heb hem op pauze gezet. Fascinerend. En nu druk ik gewoon nog een keer op het knopje. Ehh wacht even hoor, welke knop was het nou? Het zijn er ook zoveel. Bernie! Kun jij even...Jahoor natuurlijk ik los het wel op. Nou, dat komt vast allemaal goed met Klaas. Je moet even weten hoe het werkt, maar het is een fantastisch apparaat. Klaas Gadget, dames en heren.

De afstandsbediening van Klaas Gadget

Klaas Gadget komt een bijzondere afstandsbediening demonstreren. Je kan er namelijk mensen mee bedienen.

Mijn volgende gast is een echte vogelspotter, dat is iemand die heel erg van vogels houdt en altijd probeert om nieuwe vogels te ontdekken. Welkom Victor. Je hebt zoals gezegd al heel wat vogels gezien, maar laatst heb je een unieke ontdekking gedaan, toch? Ik heb twee zeer bijzondere en zeer zeldzame vogels gespot. Het was ongelooflijk. Ik liep door de stad en opeens zag ik ze, de een zat in een bus en de ander vloog er keihard tegenaan. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven. En toen? Ja, toen heb ik ze uitgenodigd om hier naartoe te komen. Ik dacht dat zou natuurlijk fantastisch zijn als iedereen ze een keer in het echt kan zien. Dus graag een applaus voor Harry! Doorlopen, doorlopen! Pas op! Au! Ja sorry hoor, ik heb vandaag mijn dag niet helemaal en gisteren trouwens ook al niet. Nou, geeft niets hoor Harry, ga lekker zitten. Hij lijkt een hele gewone vogel. Maar wat is dit nou voor vogel? Dit is nou een echte pechvogel. Wauw, een pechvogel. Ja, je ziet ze bijna nooit in het wild. Maar nu dus van heel dichtbij. Het is alleen best gevaarlijk om bij een pechvogel in de buurt te zijn, want voor je het weet heb je zelf ook pech. Nou, een beetje uit de buurt blijven dus, nou Harry. Heel fijn dat je er was. En bedankt voor je komst. Je mag mee met Bernie. Heel erg graag gedaan. Pas op Harry! Tja, en dat gaat zo dus de hele dag door met pechvogels. Tjonge, wat vervelend zeg. Oke Victor. Dan ben ik nu wel heel benieuwd naar die andere vogel die jij hebt gespot. We halen hem er snel bij lieve dames en heren. Applaus voor Giovanni! Giovanni is de duizendste gast van De Boterhamshow! Wat leuk zeg, gefeliciteerd! En als duizendste gast krijgt u van ons deze boterhamshowtaart. Helemaal toppie zeg. Wat bijzonder, maar ik ben wel heel benieuwd naar wat voor vogel dit is Victor. Kijk, dit is dus een echte geluksvogel. Mijn duizendste gast is een geluksvogel! Eet smakelijk Giovanni. Ik zou eigenlijk deze taart graag aan Harry willen geven omdat ie vandaag al zoveel pech heeft gehad. Nou wat aardig zeg. Is Harry toevallig nog in de buurt? Daar is ie! Dat kan ik wel gebruiken. Nou jongens, heel erg bedankt voor jullie komst.

Hoe spot je een pechvogel?

Victor Vogelspotter heeft twee zeldzame vogels gespot: een pechvogel en een geluksvogel. Hij heeft ze meegenomen naar De Boterhamshow.

Het is weer vrijdag, dus het is weer tijd voor professor Bolleboos. Welkom. U heeft weer iets uitgevonden, professor? Zeker weten. Ik heb iets uitgevonden voor iets waar we allemaal wel eens last van hebben. Wat dan? Dat je met je schoenen in iets heel smerigs bent gaan staan en dat je dan allemaal viezigheid onder je schoenzolen hebt zitten. Daar heb ik nu iets op gevonden. U bedoelt dat die viezigheid dan niet meer onder je schoenen kan komen te zitten? Absoluut. Dit hier zijn schoenen waarmee je overal in kan gaan staan, zonder dat de zolen ook maar een heel klein beetje vies worden. Ik kan het haast niet geloven, professor. Dat dacht ik al Opper. En daarom ga ik nu deze fantastische schoenen demonstreren in het parcours dat Bernie hier heeft klaargezet. Ik trek even de schoenen aan. Wat zit er eigenlijk in al die bakken? Nou eh kauwgom, modder en in de laatste bak... Waar wilt u deze bak hebben? Bernie, smerig! Ja, op het einde van het parcours Bernie.  Wacht even professor. Professor, u gaat toch niet echt in die poep staan? Oja zeker wel, let nou maar op. Want door mijn uitvinding kan er zoals gezegd niks, maar dan ook helemaal niks gebeuren. Jaja. Ja als ik in dat kauwgom gaat staan en ook niet als ik hier in de modder gaat staan en zelfs niet als ik... in de poep ga staan.  Tada! Niks aan de hand. Het lijkt smerig, maar dat is het niet, want mijn schoenen worden op dit moment namelijk helemaal niet vies. Nou, ik kan het haast niet geloven. Hoe kan dat? Nou, dat kan door mijn supersonische uitvinding. Ik heb namelijk mijn schoenzolen, kijk, eraf gehaald. Slim he? Professor...Ja, de beste ideeën zijn vaak het simpelst! Ja maar professor, als u uw schoenzolen onder uw schoenen vandaan heeft gehaald...Ja? Dan staat u nu toch gewoon met uw sokken in de poep? Oh ja, nu zie ik het zelf ook. He getsie. Ja, ik was al bang dat er een luchtje aan deze uitvinding zou zitten. Bent u er volgende week weer professor? Zeker weten! Professor Bolleboos!

Schoenen die niet vies kunnen worden

Professor Bolleboos heeft schoenen uitgevonden die niet vies worden als je bijvoorbeeld in de hondenpoep hebt gestaan. Dat klinkt bijna te mooi om waar te zijn…

Mijn laatste gast van vandaag schuift nu hier aan: Anton Konijn! Ja Anton. Jij hebt bijna alle beroemde sterren van de wereld gefotografeerd hé. Bijvoorbeeld de zanger Johnny Cash. En natuurlijk David Boompie. En zijn overbekende foto van de beroemde band Joeps Stoep. Oh oh ja, dat was toen oh, leuk om weer eens terug te zien hoor. Ja, en nou hoorde ik Anton dat jij hier vandaag bij De Boterhamshow ook een aantal van onze eigen beroemdheden hebt gefotografeerd. Toch? Nou ik...Jaaaaa dat klopt Opper, ook van mij en Pi R. Kwadraat. Nou Anton, zullen we meteen maar even gaan kijken naar die foto's. Laat maar zien jongens. He? Maar dit ben jij zelf. Ja, geweldige foto. Ja, maar ik dacht dat deze voor onze eigen Kik was. Ja, dat dacht ik ook. Nou oké doe de volgende dan maar jongens. Oh oh oh oh, kijk nou wat een plaatje. Ja maar, dit is alweer een foto van jou. Ja, ik maak helemaal geen foto's meer van anderen, alleen nog van mezelf. Je maakt alleen nog maar selfies? Ja joh, dat doet toch iedereen tegenwoordig? Ik moet wel een beetje met mijn tijd mee ]gaan hè? Ja. Oh. Ik hoopte nog wel op een portret van mij, gemaakt door de grote Anton Konijn. Als je wil kunnen we ook best samen een selfie maken. Kom er gewoon even bij joh. Oh wo! Tuurlijk, je hebt een enorm fotogenieke pop. Dankjewel Anton, dankjewel voor je komst. Zo ja ja, mooi, cheeeese! Het is fantastisch. Dankjewel Anton. Filtertje erover...

Fotograaf Anton Konijn maakt alleen nog maar selfies

Anton Konijn is wereldberoemd om zijn foto’s van grote sterren. Hij heeft zijn camera ook meegenomen naar de studio van De Boterhamshow. Maar Anton maakt geen foto’s van anderen, alleen maar van zichzelf.

Naast mij zit zulk hoog bezoek dat we haar zelfs hoogheid moeten noemen. Hier is Prinses Minima! Welkom hoogheid. Wij zijn blij dat u er bent, maar u komt hier natuurlijk niet voor niets. Nee, wij prinsessen hebben natuurlijk ook onze kosten. Dat begrijp ik niet helemaal. Om hier te komen heb je als prinses natuurlijk een knappe auto met chauffeur nodig en dat moet je allemaal betalen. Dus nee, ik kom hier niet voor niets. Ja natuurlijk. Maar wat komt u hier dan doen? iets heel belangrijks voor het hele land. Iets belangrijks? Voor het hele land. En dat is maar goed ook. Want anders ja, dan was ik hier voor niks gekomen hahahahaa. Euh, ja, vertel. Nou kijk, ik heet dus prinses Minima en het is natuurlijk niet voor niets dat iedereen mij zo noemt. Daar is namelijk een reden voor, omdat ik mij als prinses heel erg inzet voor de minima. De minima? Dat begrijp ik niet. Ik heb natuurlijk een fantastisch paleis met gouden kranen in de badkamers. Elke avond maken de koks mijn lievelingseten en ik heb een schatkist vol met geld dus ja, over mij hoef je je geen zorgen te maken. Maar dat geldt natuurlijk niet voor de minima. Dat zijn de inwoners van dit land die geen geld hebben en misschien zelfs geen eten. En daarom ga ik vandaag voor al die minima iets heel belangrijks doen. Oh maar dan begrijp ik al wat u gaat doen. Oh ja, wat dan? U gaat natuurlijk al uw geld weggeven aan de armen en iedereen die niets te eten heeft, die mag iets komen afhalen bij uw koks. En wie geen huis heeft mag bij u in dat mooie paleis komen wonen! Ik moet er niet aan denken. Oh niet? Nee, dan zou ik zelf niks meer overhouden en dat kan niet. Ik blijf natuurlijk een prinses. Maar wat voor belangrijks komt u hier dan doen? Vandaag kom ik hier op televisie even zwaaien, zwaaien naar de minima. Zwaaien. Ja, zwaaien. Dag minima, dag! Jullie prinses redt zich wel hoor, geen zorgen. Maar daar hebben ze toch niks aan? He? Maar je begrijpt het niet, dit is nu eenmaal wat een prinses doet, zwaaien, dat vinden de minima leuk. Wij zwaaien ook, want u mag gaan. Zo hebben we helemaal niks aan u. Dag prinses Minima, dag!

Prinses Minima komt iets bijzonders doen

Koninklijk bezoek in De Boterhamshow! Prinses Minima komt langs met een bijzonder geschenk voor mensen die het niet zo breed hebben. Maar of ze wat hebben aan het cadeau van de prinses?

Onze volgende gast is heel goed in voorlezen en zelfs zo goed dat ze voorleeskampioen is geworden. Mevrouw Legger! Zeg maar Boeke. Boeke. Jij bent voorleeskampioen. Jazeker. Je hebt ook fans meegenomen, zie ik? Dat is mijn lieve man Fokke en onze kinderen Merel en Raaf. Dat is mooi zeg, zoveel fans. Maar hoe word je een voorleeskampioen? Dat is vooral een kwestie van oefenen. Gewoon heel veel voorlezen elke avond weer. Maar je hebt vast wel speciale technieken of geheime trucjes. Nou, ik heb wel een tip. Als je voorleest uit een prentenboek, dan is het goed om het boek af en toe even om te draaien, zodat de toehoorders het plaatje kunnen zien. Juist. Dan zien die ook wat jij ziet, dan weten ze waar het over gaat. Dat is duidelijk. En wat doe je met een boek zonder plaatjes? Oh, dan is het goed om gekke stemmetjes te doen of geluidseffecten te maken, bijvoorbeeld ehm...Whaa! Goeiemorgen! Ja, ik begrijp het, u maakt het voor voorlezen wel heel levendig. Ja, ik snap wel dat u voorleeskampioen van Nederland bent geworden. Niet van Nederland hoor. Oh, van de provincie dan. Welke provincie precies? Gemeente? Voorleeskampioen van de gemeente? Nee, ik ben voorleeskampioen van de familie Legger. Ja. Geweldig! Kampioen van de familie? Ja, zeker, hier heb ik de oorkonde. Het was best wel spannend of ik zou winnen, want mijn man Fokke ja, die is ook best wel goed, maar er kan nog maar één de winnaar zijn. Ja, en dat bent u. Nou gefeliciteerd. Bedankt voor uw komst naar de studio. Boeke Legger.

Boeke Legger is voorleeskampioen

Boeke Legger weet als geen ander hoe je een boek op een spannende manier voorleest. Ze schuift aan bij Opper de Pop om uit te leggen hoe je voorleeskampioen wordt.

Dan is het nu tijd voor twee hele beroemde bananen, ik denk dat iedereen ze wel kent en wij hebben ze hier in de Boterhamshow. Applaus voor Bert en Bob! Welkom! Waar kunnen we jullie twee van kennen? Nou, Bert en ik zit in alle moppen en raadsels over bananen. Je zou ons bijvoorbeeld kunnen kennen van die twee die in bed liggen, ken je die? Nee, die ken ik niet. Komt ie. Liggen twee bananen in bed, zegt de ene tegen de ander: ga eens recht liggen. Hahahahaa! Dat kan natuurlijk helemaal niet! Inderdaad, heel grappig. Maar hoe is het eigenlijk om zo ontzettend bekend te zijn als banaan? Ja, dat is geweldig. De mensen moeten eigenlijk altijd lachen als ze ons zien. En wanneer jullie nu eigenlijk voor het eerst zijn met al die grappen en grollen begonnen? De eerste grap waar we samen in zitten die heel bekend is geworden was toen we samen op vakantie gingen. Toch Bob? Ja, absoluut, die was hilarisch. Ja. Oh vertel? Gingen we samen met de auto op vakantie, en ik zeg tegen hem 'wat heb jij nou achter je auto hangen?' want het was geel, ik had geen idee wat 't was. Nee, het was geel en het hing achter je auto. Wat was dat dan? Een banaanhangwagen! 
Geen aanhangwagen, maar een banaanhangwagen.
Ja nou heren, nogmaals bedankt dat jullie er waren. Ik hoop dat jullie nog in heel veel grappen voor gaan komen. Ik wil graag een heel groot applaus voor deze twee... Oh wacht even, er schiet met er eentje te binnen, voor als een banaan applaus krijgt. Wt dan? Dan moet je niet vergeten te buigen. 
Nou dames en heren, de bananen Bert en Bob.

Bert en Bob zitten in alle bananenmoppen

Ken je die mop over twee bananen die te gast waren in De boterhamshow? Bananen Bob en Bert schuiven aan bij Opper de Pop.

Hier in de studio is commandant Gerbrand Winters, commandant der Strijdkrachten. Hij heeft op het journaal gezegd dat het belangrijk is dat iedereen klaar is voor vervelende situaties en dat je daarom een overlevingspakket in huis moet hebben. Hij noemt dat een survivalkit. Wat dat betekent, komt ie hier vertellen. Juist. Commandant Winters. U zegt dat het heel belangrijk is dat we altijd voorbereid moeten zijn op als er iets niet leuks gebeurt. Wie weet krijgen wij ineens een vreselijk strenge winter met zo veel sneeuw dat wij de deur niet meer uit kunnen. Oh jee... Of, nog veel erger, er landen ineens marsmannetjes die de aarde veroveren, waardoor wij de hele dag binnen moeten blijven. Een survivalkit is dan uiterst belangrijk! Duidelijk, cadet de Pop? Ja, ik luister. Plaaaats rust! Ja, wij zijn ongelooflijk benieuwd wat er dan in zo'n overlevingspakket zit. Korporaal Bernie! Presenteer Survivalkit. Op de plaats, rust! Yes. Dit is hem? Mag ik? Ja, ga je gang. Ja. Een trompet om in geval van nood als de stroom is uitgevallen en je moet anderen waarschuwen? Nee, voor een hobby cadet de Pop. Een hobby? Sir yes sir! Een hobby is van cruciaal levensbelang in noodsituaties. Het verdrijft de verveling en het zorgt ervoor dat hij niet gek wordt. Het houdt je bezig. Dus als er een ramp is, moeten we trompet leren spelen? Maar wat nou als je nou zet als ik helemaal niet van trompetmuziek houdt? Ja, dan doe je wat anders. Dat is het mooie van een hobby, die kan je zelf kiezen. Gamen, kleien, piano spelen? Als het je maar bezighoudt. Mag ik cadet de Pop? Ja natuurlijk.  Ja, dankjewel.  Commandant Winters! Ja? Ik had toch andere dingen verwacht in een survivalpakket. Zoals wat? Nou, water ofzo. Of misschien een blik bruine bonen of lucifers. Wat heb je aan bruine bonen als je je dood verveelt? Ja goed, punt commandant Winters. Nou hartelijk dank voor uw komst en succes met uw hobby. Ik moet nog een beetje oefenen, maar dat doe ik wel als de marsmannetjes er zijn. Tot ziens! Wat sta jij hier nog? Sorry. Ingerukt, Mars!

De survivalkit van commandant Winters

Om goed voorbereid te zijn op vervelende situaties is het handig om een overlevingspakket in huis te hebben. Maar in de survivalkit van commandant Winters zit niet heel veel nuttigs.

Mijn volgende gast is een juf. En niet zomaar een juf. Het is een hele strenge juf en we hebben haar uitgenodigd omdat ze een boek heeft geschreven. Applaus voor juffrouw Verbeten. Juffrouw Verbeten, welkom. U heeft dus een boek geschreven. Nou ja, ik wacht wel even tot het helemaal stil is. Dank je wel. Ik heb inderdaad een boek geschreven, Opper. En het heet Hoe je een strenge juf wordt. En dat boek gaat over jou. U. Sorry, dat boek gaat over u. Nee, dat boek gaat niet over mij. Het gaat erover hoe je een strenge juf wordt. Ja, dat snap je toch wel? Jawel, maar... Nee, dat snap jij dus niet. Dus schrijf maar op: ik moet niet zulke domme vragen stellen. Ja, maar ja maar ik... Komt de zin in stukjes. Ik... Moet...Niet...Zulke...Domme...Vragen...Stellen. Punt. Punt. Heb je dat? Ja. Ja, juffrouw Verbeten. Ja juffrouw Verbeten. Verder nog vragen? Oh ja, ik wilde nog van u weten...Vingers. Ja, zeg het maar. Ik wilde nog van u weten of uw boek veel gelezen of verkocht wordt. Absoluut niet. Ik heb daar nog niet één verkocht, want er is geen juf die het wil hebben. En hoe komt dat denk je? U! Hoe komt dat denkt u? Dat komt omdat juffen het helemaal niet leuk vinden om streng te zijn, maar het juist heel belangrijk vinden dat je geduld hebt en vriendelijk, lief en behulpzaam bent. Nou, gelukkig maar. Ja, zeg dat wel. Wie zei dat? Ik. Ga er maar uit, allebei. Ja, maar juffrouw Verbeten wacht even...Maar dit is toch belachelijk? Waar slaat dit op? Oja? Ga jij er ook maar uit. En jij gaat eruit. En jij eruit en jij ook en jij gaat er ook uit. Allemaal eruit! Wacht! People, wacht! Nou juffrouw Verbeet, ik ga het hier een beetje bij laten. Bedankt dat u er was. Dames heren juffrouw Verbeten. Waarom wordt er niet geklapt? Omdat u iedereen eruit heeft gestuurd. Mmm. Maar nu ga ik u eruit sturen. Dus tot ziens en jullie mogen terugkomen hoor, ga maar weer lekker zitten, want wij gaan verder met De Boterhamshow!

Juffrouw Verbeten vindt dat juffen streng moeten zijn

Juffrouw Verbeten vindt dat juffen niet zo lief moeten zijn. Daarom heeft ze een boek geschreven over hoe je een strenge juf wordt. Maar gek genoeg heeft ze er nog niet een verkocht.

Mijn volgende gast is Brutus Bonk. Ja dag meneertje Opper de Pop. Fijn om aan dit tafeltje te mogen zitten. Nou, welkom meneertje Bonk. Huh? Meneertje? Noemt u mij nou meneertje? U noemde mij toch ook meneertje? Nou maar daar kan ik dus niks aan doen. De ziekte van tje. Ja, u heeft de ziekte van tje he, daarvoor zit ie namelijk aan tafel. Vertel. Als ik praat maak ik alles klein. Zelfs als ik het over iets heel groots heb, zie ik een heel hoog bergje dan zeg ik niet: he, kijk, een hele hoge...Maar dan zeg ik dus he kijk en een heel hoog bergje. U zegt bergje als u gewoon berg bedoelt. Ja, dat klopt als een busje. Wat vervelend. Nou en of Oppertje. Ik zeg alles in het klein, terwijl ik juist gek ben op grote dingetjes. Uitgestrekte oerwoudjes, gigantische olietankertjes, olifantjes, het heelalletje. Zo, da's pech zeg. Ja, en da's nog niet alles, want bij woordjes die klein moeten, doe ik dit dan weer niet. Oh, da's een beetje onhandig lijkt me. Het is vooral heel onhandig in de liefde. Oh ja? Ja. Een paar maandjes geleden bijvoorbeeld leerde ik een leuk meis kennen. Oh meisje. Dus ik nodig haar uit voor een eten. Tje. Ik ken een restaurantje waar ze ontzettend lekkere pofferts hebben. Heerlijk gegeten met als toet nog een ijs. Zo gezellig! Ik had vlindertjes in mijn buikje. Maar dat klinkt toch hartstikke goed? Dat zou je denken. Tot ik hoorde hoe ze heette. Maar. Maar? Maar wat maar? Oh, ze heette Maartje. Precies. En dat kan ik dus niet zeggen. Nee, en Maar wilde geen verkering met iemand die haar naampje niet uit kan spreken. Ik wil gewoon huis, boom, beest, Oppertje. Oppers, Oppers. Wij willen wel graag met Brutus uiteten. Wij vinden Brutus hartstikke leuk. Ja, sorry, het is niet de bedoeling dat mensen uit het publiek eh...Maar wie zijn wij? Wij passen perfect. Wij hebben ook een gekke ziekte. Wij hebben de ziekte van meer. Wij maken van alles meer, ook al is er maar één van. Zullen wij anders ook even aan de tafels komen zitten? Wat een leuk meiske, mag het Oppertje! Volgens mij passen we perfect bij elkaar. Het lijkt wel een sprook. Hoe heet u? Marjanne. Marjannetje. Marjanne? Nee nee nee, nee, nee. Nu vind ik het echt veel te ingewikkeld worden. Ik stel voor dat jullie lekker na de uitzending afspreken. We geven jullie wel onze telefoonnummers. Oh leuk! Dan gaan we naar een bioscoopje. Dank voor deze gesprekjes. Eh dit gesprek. Meneer Brutus. Veel plezier op date. Dank je Oppertje! En veel succes met het Boterhammetjes Showtje! Ja Brutus Bonk!

Brutus Bonk heeft de ziekte van tje

Als Brutus Bonk praat, maakt hij alles klein: poffertjes worden pofferts en bergen worden bergjes. Hij schuift aan bij Opper om te praten over de ziekte van tje.

Bij ons in De Boterhamshow te gast zijn Hans en Grietje, applaus!. Hans en Grietje, welkom. De meeste kijkers kennen jullie natuurlijk van jullie sprookje. Krijgen jullie nog steeds veel leuke reacties? Grietje en ik kunnen eigenlijk niet meer normaal over straat. We worden overal nageroepen. En wat roepen ze dan? He, knibbel, knabbel, knuisje, knabbel eens aan mijn huisje. Of he pas op, heks! Maar even. Jullie zijn dus door jullie vader en stiefmoeder tot twee keer toe achtergelaten in het bos omdat jullie thuis te weinig te eten hadden. Ja, ja, er was gewoon weinig geld en we hadden geen eten. Ja, hoe vet is het dan dat je in het bos een heel huis ontdekt, gemaakt van snoep en van koek en van suikergoed? Ja, dat vind ik nog steeds zo bizar. Dat dat huis daar was? Ja überhaupt ja, is bizar toch? En hebben jullie daar veel van gegeten? Ja ja ja. D deur was gemaakt van zuurstokken. De bel was een lolly. Overal spekkies, colaflesjes. En op het dak alleen maar pannenkoeken! En jij werd misselijk! Niet te doen. Ja. En in dat huis bleek dus een heks te wonen en dat was een hele nare heks, toch? Nou ja, wat zij deed dat was...Nou ja, als je zoveel hebt gesnoept, zeker als je snoept van iemand anders huis he. En als je dan blijft logeren zoals wij, dan vind ik het echt niet kunnen dat we niet even onze tanden mogen poetsen. Dat mocht niet? Ze had geen extra borstels. Nou ja, wat een heks. Ja überhaupt geen borstels en ze had zelf ook hele vieze rotte tanden. Dat je ook denkt van uh ja hallo! Ja, nou jullie werden daar door de heks gevangen gehouden zonder dat jullie je tanden konden poetsen en uiteindelijk duwde Grietje haar in de brandende oven. En toen zijn jullie ontsnapt en naar huis gevlucht. Toen hebben we meteen onze tanden gepoetst. En sindsdien...Poetsen we gewoon iedere dag weer twee keer onze tanden. Ja, nou ja, die zijn ook echt prachtig wit en schoon inderdaad. Nou, mooi verhaal natuurlijk, maar nu nog bijzonderder. Want jullie verhaal is nu verfilmd he. Daar is een film van. Ja, heel chill, gemaakt door een tandarts en dan kun je echt zien hoe je je tanden schoon houdt, ook als snoep je de pannenkoeken van het dak. Ja, ja ja ja. Heel bijzonder. Vanaf volgende week te zien in de bioscoop. Tand en Grietje.

Tandenpoetsen met Hans en Grietje

Toen Hans en Grietje zaten opgesloten in het huisje van de heks, gebeurde er iets vreselijks. Ze mochten zo veel snoep eten als ze wilden, maar niet hun tanden poetsen! Hoe kijken ze nu terug op dit avontuur?

Mijn eerste gast heeft onderzoek gedaan naar mensen die verslaafd zijn aan hun telefoon. Het is Pieter Pops en hier in De Boterhamshow komt ie uitleggen waarom het zo vervelend en vooral ook zo onbeschoft is als mensen voortdurend... Euh, is dit uw telefoon? Sorry, moet ik echt even nemen. Hoi mam, stuur even een berichtje oké, ik kan nu niet bellen. Ja sorry hoor. Ja, daar ben ik weer. Ja goed. U bent hier dus om te zeggen. Ja sorry, dat is het berichtje van m'n moeder. He Lieverd, je bent op tv. Ja, leuk he! Ik zit bij De Boterhamshow, zo. Sorry hoor, daar ben ik weer. Nou dat er uit uw onderzoek naar voren komt...Oh wacht heel even. Mijn moeder vindt het ook heel leuk dat ik hier zit. Is het goed als ik... Ik neem heel even op. Nou liever niet, want ik wil het heel graag met u hebben over telefoonverslaving. Nou ja, dat moet kunnen denk ik. Nou mag ik heel even zwaaien? Mijn moeder zit te kijken thuis. Nou ja, als het heel snel kan. Hoi mam, Oké. Ja, nou, waar waren we? Uh nou...Heel even nog. Oh Jeffrey. Ik bel je zo terug, Jeff, ik zit met Opper de Pop te praten. Ja, van De Boterhamshow. Oh wacht, ik zet je even op speaker dan, goed? Ja, dit is Jeffrey. Hij is heel erg fan van jou en hij wil heel even iets zeggen als dat kan. He Opper. Hoi Jeffrey. Was dat het? Ja. Oké toppie. He, ik ga je hangen Jeff. Is goed man. Meneer Pops, dit werkt zo natuurlijk. En weet je wat? Ik zal het geluid even uitzetten want dit is inderdaad heel storend. Fijn, dan kunnen wij nu eindelijk zonder belletjes, piepjes en ringtones praten over uw onderzoek naar mensen die... Wat is dit nou weer?Oh ja, dat is de trilfunctie. Dan maakt ie geen geluid meer. Maar dan trilt de telefoon als er iemand belt. Dat stoort veel minder. Oh, dat is m'n moeder weer. Meneer Pops, luister. Wij waren in gesprek over uw onderzoek. Maar dat lukt niet door die verdraaide telefoon. Dus wat mij betreft zijn we helemaal klaar. Gaat u maar lekker bellen of sms'en of appen of wat dan ook. Dames heren. Meneer Pops. Inderdaad mam, op tv is ie veel leuker dan in het echt.

Pieter Pops is verslaafd aan zijn telefoon

Pieter Pops is zo druk met bellen en appen dat hij geen tijd heeft om met Opper te praten over zijn onderzoek naar mensen die verslaafd zijn aan hun telefoon.

We praten vandaag over iets wat we allemaal wel kennen: luisterverhalen. Lekker een spannend verhaal luisteren op je koptelefoon. En wat de spullen hier op tafel daar precies mee te maken hebben, dat gaan Hans en Kiki Gruismakers ons vertellen. Welkom Hans en Kiki. Dank je wel, Opper de Pop. Ja, dit hebben jullie allemaal meegenomen. WC-rollen, aluminiumfolie, een bak grind en nog heel veel andere spulletjes. En wat is daar nou precies de bedoeling van? Dit gebruiken wij allemaal voor onze gezamenlijke hobby. Hans en ik maken namelijk regelmatig een hoorspel waar we ook geluiden bij maken zodat het extra spannend wordt. Kun jullie misschien even een voorbeeld geven? Oh jazeker, doe je handen maar even voor je ogen, Opper. Hans, ben je er klaar voor? Ja, ja, ik ben er klaar voor. Goed zo. Het was al donker en heel laat. Fred stond voor het huis. Hij liep naar de voordeur over het grindpad. Er brandde geen licht. Was er wel iemand thuis? Er was maar één manier om daarachter te komen. Fred belde aan. Ik snap het. Jij maakt met deze spulletjes de geluiden die bij het verhaal passen. Precies. Hans verzint het verhaal en ik zoek er de geluiden bij. Zo! Luister maar. De volgende ochtend liep Fred het huis uit. Het regende pijpenstelen. Oh, dat is inderdaad precies het geluid van de regen. Hij nam een aanloop, sprong op z'n paard en galoppeerde de straat uit. Oh wow. Einde. Wat ontzettend leuk om te horen zeg! En ik zie daar ook nog een hamer liggen. Is die voor een verhaal met een timmerman of zo? Die is voor het geluid van de pauw. De pauw? Hoe kun je nou het geluid van een pauw maken met een hamer? Oh, dat kunnen we wel even laten horen, toch Hans? Ja. Ja, op zich wel ja. Liever niet natuurlijk. Nee. Nou, Opper. Doe je handen maar weer voor je ogen. O ja, moet het echt? Ja. Els en Bertram wandelen door het park. He, fluisterde Els tegen Bertram. Kijk daar eens! Daar loopt een hele mooie pauw. Auuuu! Auuuu! Dat is inderdaad precies een pauw. Wat knap! Ik ga jullie heel hartelijk danken voor jullie komst en succes met jullie hoorspelen. Bedankt. Graag gedaan, Opper. Applaus voor Kiki en Hans Gruismakers. Die pauw was wel echt de laatste keer, hoor schat.

De pijnlijke hoorspelen van Hans en Kiki Gruismakers

Een hoorspel is een verhaal met geluiden die passen bij wat er gebeurt. Dat maakt het extra spannend. Voor Hans wordt het ook heel spannend als hij voor het verhaal een pauw na moet doen.

Vandaag gaan wij het hebben over de winterdip. Wat is het precies en wat kun je eraan doen? Bij mij aan tafel zit Annemarie van Tranen tot Tuiten, samen met haar man Piet. Welkom allebei. Dank je wel, Opper de Pop. Ja dankje, dankjewel. Annemarie. Jouw man Piet heeft vaak last van een winterdip. Ja, als de dagen korter worden en het wordt koud en het wordt donker, ja, dan merk je het gelijk. Hij is de hele dag door ontzettend somber. Ja. Zo. Ja, ik zie het. Gaat het Piet? Stil maar. Hebben we misschien iets van een zakdoekje voor Piet? Yes. Ja, ja, zo gaat het dus iedere winter. Ze noemen bij ons in de familie ook wel Piet Verdriet. En is er niks aan te doen, aan zo'n winterdip? Oh zeker wel! Daar hebben wij van de dokter speciale plaatjes voor gekregen waar Piet af en toe naar moet kijken, he. Ja, ik heb ze meegebracht. Misschien kan ik het voordoen op jullie grote scherm? Oh ja, heel graag ja. Nou Piet, kijk eens naar dat plaatje. Kijk, nu is het winter met sneeuw, ijs, koud en donker daarbuiten. Ja, maar kijk eens wat er na de winter komt. De lente! Dat ziet er al beter uit toch? Blauwe lucht en bloesem aan de bomen. Oh ja, dat ziet er veel beter uit. Maar wacht eens, het wordt nog mooier Pietje, want na de lente komt de zomer! Ja. Blauwe lucht en gras en bloemen! Zomer! Oh wat, tuurlijk! Oh Rietje, ik voel me gelijk een stuk beter. Nou heel goed Piet! Hou dat beeld vast nu he? Dat werkt goed, dus je moet eigenlijk gewoon denken: het winterseizoen gaat ook weer voorbij. Na de winter komt altijd weer de lente en dan altijd weer de zomer. Ja precies, en daarna weer de herfst en dan weer de winter. Enzovoort enzovoort. Sorry wat zei je nou? Na de zomer wordt het weer winter? Nou ja, eerst wordt het dus herfst, maar daarna komt weer de winter. Ja. Dat zeg je dus nooit tegen iemand met een winterdip! Pietje, kijk naar de zomer. De zomer. Dat weet ik Rietje, maar ik kan nu alleen maar denken: straks wordt het weer winter! Ai, ik hoop niet dat die nu ook een zomerdip heeft. Nou goed, sterkte ermee Annemarie en Piet natuurlijk.

Piet van Tranen tot Tuiten heeft een winterdip

Zodra het buiten koud en donker wordt, krijgt Piet van Tranen tot Tuiten last van een winterdip. Hij wordt elke winter vreselijk somber. Opper leert wat hij vooral niet tegen iemand met een winterdip moet zeggen.

Bij mij is aangeschoven mevrouw Indianna Jansen en u bent Egyptoloog. Dat klopt. Ik doe onderzoek naar de geschiedenis van het oude Egypte. En in deze piramide heeft u iets heel bijzonders gevonden, is het niet? Inderdaad, hier heb ik met mijn team een echte mummie gevonden van wel 3000 jaar oud. Zo, wat bijzonder! En u heeft de mummie ook meegenomen. Ja, dat leek me wel leuk om even te laten zien. Eh jongens? Goeiemorgen! Nou heb ik wel eens een film gezien met een mummie, maar die was best wel eng. Vooral toen die mummie tot leven kwam. Nou, levende mummies bestaan gelukkig alleen in films, hoor. Ja. Ja. Ja. Ja. Wat was dat? Uh... Oh mevrouw Jansen! Heh maar dit kan niet! Wat is er gebeurd? Waar ben ik? Els? Nou, ik was even bang dat eh... Maar waar is mijn mummie? Mummie? Whaa! Mevrouw Jansen! Whaaaaa! Sorry hoor, ik heb echt enorme trek! Ik heb al ruim 3000 jaar niet gegeten dus deze mummie zegt jummie jummie! Wacht! Je bent mijn ontdekking! Niet weggaan! Nee, nee. Nouja, eh. Dat liep een beetje anders dan verwacht, maar wel heel bijzonder. Dus mag ik een hartelijk applaus voor Indianna Jansen, ja!

Indianna Jansen heeft een mummie ontdekt

Indianna Jansen heeft in een piramide in Egypte iets heel bijzonders gevonden: een echte mummie. En die heeft na 3000 jaar in die piramide enorme honger!

Bij mij aangeschoven is brandweerman Fokko Slang. Eh, meneer Slang, u bent hier omdat de brandweer vandaag precies 25 jaar bestaat. Een jubileum. Heeft u dit gevierd? Met een borrel, lekkere drankjes gedronken, hapjes erbij. Bitterballen? Nee, vlammetjes. Natuurlijk. Ja, en met de hele brandweer, dus het was goed druk. En waar was het feestje? In een brandend huis? In een brandend huis? Is dat dan niet levensgevaarlijk? We zijn de brandweer. Brandende huizen, daar zijn we iedere dag te vinden. Dat is ons werk. Dus wij hebben gezellig een glaasje gedronken. Maar natuurlijk ook de brand geblust. Ja, ja. Hoe ziet een werkweek eruit bij de brandweer? Nou, om maandagochtend 9.00 uur beginnen we met de eerste brand. Brandweerwagen in, sirene aan, naar de brand, blussen met de spuit. En dan tegen 12.00 uur gaan we lekker lunchen en dan tegen een uur of 5 gaan we lekker naar huis. Zo zeg! En dat iedere dag. Ja, niet in het weekend natuurlijk. Dan zijn we vrij. In het weekend is er nooit brand? Nee, dan ben ik gewoon thuis. Lekker lezen, pianospelen. Ja, ja, 25 jaar de brandweer. Dat betekent natuurlijk ook 25 jaar brand. Ja. U bent ook amateurfotograaf en u heeft foto's gemaakt en die zijn verschenen in een prachtig boek en dat heet 'Gelukkig hebben we de foto's nog'. Laten we ze even kijken. Wat zien we hier? Geen brand hè? Nee. Ja, kijk. Wat we ook veel doen is dieren. Dit is een kat die in de boom was geklommen, die er niet meer uit durfde. Altijd vervelend. Maar dan hebben we Jorrit, dat is een giraffe die bij ons werkt, en die redt de katten uit de boom. En deze foto? Hier zit Jorrit in de boom. Juist ja. Maar gelukkig hebben we collega Bram en dat is een nijlpaard en die redt giraffen uit de boom. Oke. En uh, dit was wel een brand. Ja, dit was 's nachts. Hier is de brand al geweest. Ja, mooi he? Het valt mij op dat u weinig foto's heeft gemaakt van de branden zelf. Dat klopt, die ben ik dan aan het blussen. Ah ja, natuurlijk oke, goed. Hoe ziet de rest van vandaag eruit? De agenda zit alweer helemaal vol. Aha. Zo meteen om 9.00 uur is er een brand in de schuur van familie De Groot. En die gaan we natuurlijk blussen. En vanmiddag nog een brand in Heerhugowaard en later op de middag nog een flinke brand in Soest, dus het wordt weer een drukke dag. Ja nou, eh heel veel plezier erbij. Ja, dat gaat wel lukken. Ja het boek Gelukkig hebben we de foto's nog van Fokke Slang ligt nu in de winkel. Fokko Slang! Dankje.

Brandweerman Fokko Slang heeft een boek geschreven

Werken bij de brandweer klinkt als een spannend beroep. Brandweerman Fokko Slang vertelt hoe zijn dag eruitziet. Ook vandaag staan er weer een aantal grote branden op de agenda.

Veel mensen hebben hem elke ochtend nodig om op tijd op te staan. Maar mijn volgende gast heeft er niet een, maar heel veel. Ik heb het over wekkers en de verzamelaar is Tom Roelofs. Welkom. Dankjewel. U verzamelt wekkers. Klopt. Ik ben er mijn hele leven al dol op. Ja, en ik word ook elke ochtend heel vrolijk wakker als er weer eentje afgaat. Oh juist. Nou, u heeft er een aantal meegenomen, maar u heeft er thuis dus nog veel meer. Hoeveel wekkers heeft u eigenlijk in totaal? Nou, ik heb ze laatst geteld en ik hebben in totaal wel ... Zo. Sorry hoor. Nee hoor, dat kan gebeuren. Ik heb er dus in totaal...Nou, zullen we gewoon zeggen heel veel? Ja, prima. En is het nou ook zo dat u altijd precies op tijd wakker bent met zoveel wekkers in huis? Nou, nee. Ik ben eigenlijk altijd veel te vroeg wakker omdat er altijd wel een wekker...zomaar afgaat. Ja, precies. Juist. Maar wat een schitterend geluid hè? Enne kijk eens even naar deze wijzerplaat en hoor hem eens tikken. Tik tak, tik tak. Dank u! Ja, heel mooi. Maar een laatste vraag, want wat ik dus heel graag van u zou willen weten? Ja. Wat vindt u nou precies zo leuk...Oh sorry. Ja, mooi! Goed, gaat echt niet meer gebeuren hoor, beloof ik. Stel je vraag maar. Oke. Juist. Ja. Ja, wat ik wilde vragen. Wat vindt u nou precies zo leuk aan al die wekkers dat u er zoveel heeft. Dat zal ik je vertellen Opper, het aller-, allerleukste aan die wekkers is toch wel zonder enige twijfel... Nee! Het zou niet meer gebeuren zei u! Nee, maar deze is helemaal niet van mij. Ja, maar wat is dat dan is? Sorry, dat was ik Opper, maar wij moeten echt door met de show, anders lopen we helemaal uit. Niet voordat ik weet wat u nou precies zo leuk vindt aan wekkers. Oh, het allerleukste vind ik dus dat ze allemaal anders afgaan. Oh nou ja, ik ga u heel hartelijk danken voor uw komst. Want onze tijd, die zit...Die zit erop? Ja, dat wilde ik inderdaad zeggen. Applaus dames en heren, Tom Roelofs. Uh, dankjewel.

Tom Roelofs verzamelt wekkers

Zonder wekker zouden veel mensen zich elke ochtend verslapen. Tom Roelofs heeft zijn wekkerverzameling meegenomen naar De Boterhamshow. Maar het is best lastig om een gesprek te voeren als er om de haverklap een wekker afgaat.

Vandaag bij mij aan tafel de heer Korzel. Goeiemorgen. Ja, goeiemorgen. Meneer Korzel. U bent het ergens niet mee eens, dus u gaat protesteren, begrijp ik. Ja, het moet nu eindelijk maar eens een keertje afgelopen zijn met die gekkigheid. Euh, welke gekkigheid? Regen, Opper. Regen. Regen? Dat is toch geen gekkigheid? Oh nee? Er valt zomaar allemaal water uit de lucht. En dat noem jij geen gekkigheid? Nou, ik bedoel protesteren tegen de regen. Regen is toch normaal? Normaal? Water, uit de lucht? Je loopt rustig te wandelen en opeens klats een plens water op je kop. Da's toch niet normaal. Maar regen hoort er gewoon bij. Zo gaat dat toch? Oh, dus omdat dat altijd zo is gegaan, moet ik mij er bij neerleggen. Dacht het niet, Opper. Vroeger toen er geen wc's waren, gooide iedereen z'n poep, hop, zo uit het raam. Kon je gewoon een drol op je hoofd krijgen als je op straat liep. Want ja, zo ging dat gewoon. Daar zijn we toch ook mee gestopt of niet? Ja, dat is waar, maar... Nou, laten we dan ook stoppen met water op iedereen te klatsen. Sorry Opper, mag ik even? Ik ben van het weer natuurlijk. Ja Kik. Nou, regen is hartstikke goed. Voor de bloemen, voor de bomen, voor de natuur. Ja, maar daar woon ik toch niet, Kik? In de natuur? Of wel dan? Laat het daar lekker regenen. Ik woon in de stad. Daar hebben wij niks aan. Wat levert regen nou helemaal op? Nou...Stinksokken. Heb je wel eens natte sokken geroken? Het is afgrijselijk. Dat is niet fris, nee. Dus ik ga protesteren. Comité regen nee. Ja, maar wat wilt u dan? Altijd zon? Nou, zo lang die maar niet gaat schijnen als ik net een middagdutje doe. Oh, ken je dat? Ken je dat? Lig je net te tukken, Pats, gloeiend hete lichtstralen in je gezicht. Meteen klaarwakker. Heel onbeschoft. Ja, daar moet ie mee kappen hoor, want anders... Maar meneer Korzel, dat heeft toch helemaal geen zin, demonstreren tegen het weer? Oh, ben jij er zo eentje, Opper? Ik doe niks, want het heeft toch geen zin? Nee, maar ik bedoel tegen regen. Zo ondankbaar. Ik ga demonstreren, Opper, zodat jij ook droog blijft. Niets houdt mij tegen in de strijd tegen de regen. Ja hoor. Zo, ik ga nu de straat op. Nou, als ik nog even mag? Huh? Ik heb slecht nieuws voor meneer Korzel, want dit is het weerbericht voor vandaag. Uh, nou dan ga ik morgen. Eh ja, eh, morgen...Overmorgen! Nou ja, zodra het droog is, dan ga ik protesteren tegen de regen. Nou, veel succes daarbij meneer Korzel. Dank u wel voor uw komst. Graag gedaan. Regen, nee! Regen, nee!

Meneer Korzel protesteert tegen regen

Het regent best wel vaak. Meneer Korzel is het daar niet mee eens. Daarom gaat hij protesteren tegen de regen. Maar niet als het regent natuurlijk.

We gaan het hebben over de opvoeding van kinderen in Nederland, want dat zullen jullie thuis ook hebben gemerkt. Dat gaat helemaal mis. En dat blijkt ook uit onderzoek. Valt daar nog iets aan te doen? Mijn volgende gast denkt van wel en dat is Lucas. Welkom. Dank u wel. Ja, want het was op het nieuws hè. Het gaat niet goed met de opvoeding van kinderen. Nee, dat klopt. Dat hele opvoeden in Nederland dat, dat schiet gewoon echt tekort. Ja, want wacht even, jij bent zelf...Ik ben zeven. Jij bent zeven jaar. Ja, en ik zie het gewoon fout gaan. En wat gaat er dan precies fout? De ouders van tegenwoordig zijn gewoon de hele tijd met andere dingen bezig. Die zitten op hun telefoon of achter de laptop. Of ze zijn de deur uit. Ze zijn eigenlijk met van alles bezig, behalve met de opvoeding. Hebben ouders dan geen tijd? Nou, geen tijd, geen tijd. Dan maken ze maar tijd. Ik bedoel, er is altijd wel een excuus. Dan vraag ik: wanneer gaan jullie me nou eens eindelijk opvoeden? En dan is het: nee, we gaan eerst nog even dit programma af kijken. Of nee, ik ben aan het appen of aan het gamen. Of weet ik veel. Ja, ja. Die opvoeding, die komt altijd pas als er nog tijd over is. En die is er vaak niet. Want ja, ik moet ook nog slapen. Ja, ja. En wat mis je het meest aan opvoeding? Regels. Ohja? Eigenlijk hele simpele, duidelijke regels waar je je altijd aan moet houden. Zoals? Tandenpoetsen voor het slapengaan, met je kleren aan aan de ontbijttafel verschijnen, gewoon hele simpele dingen. En als ik dat dan niet doe, dat ze dan zeggen: ga je onmiddellijk aankleden en als het weer gebeurt geen zakgeld. Zohee. Maar zoiets is ondenkbaar met de ouders van nu. Ja, ja, dat is duidelijk. En er moet echt verandering in komen, want op deze manier leren we geen manieren, komen we te laat op school, gaan onze tanden rotten, enzovoort, enzovoort. En er moet nu wat gebeuren. Want als we straks twintig zijn, ja, dan is het te laat voor opvoeding. Ja, we hebben uiteraard ook je ouders gevraagd om te reageren. Die zijn alleen niet hier. Die zitten thuis, want ze hadden geen oppas. Meneer en mevrouw Versluis, ja, geen oppas, maar uw zoon is hier. Oh ja. Dom, dom, dom, dom. Maar ja. Hoe ben je hier eigenlijk gekomen? Ik ben bij een vriendje blijven slapen. Die woont hier in de buurt. Huh? Ja, daar sliep je natuurlijk. Maar goed, mevrouw Versluis, vindt u dat ook, dat de opvoeding veel te wensen overlaat? Nou, hij is nog hartstikke jong. Tijd zat nog. Hij is eh...Hoe oud ben je? Ik ben zeven. Ik dacht zes. Even opnemen hoor. Ja hallo, met Versluis? Ja oke. Huh? Oh sorry, dat is m'n werk. Kan ik jullie laten terugbellen? Hoi hoi! Nou uh Lucas, Denk je dat het met regels wel gaat werken? Nou niet per se met deze ouders, maar gewoon kinderen regels geven, dat is heel belangrijk. Dat staat ook allemaal in mijn boek. Ja, want eh, jij hebt een boek geschreven voor alle ouders van Nederland. Ja, dat moeten ze natuurlijk wel nu snel gaan lezen, want we worden steeds groter. Ja goed. Nou dank je wel. Het boek Opvoeden kun je leren van Lucas Versluis ligt nu in de winkel. Dankjewel Lucas!

Tips voor ouders die niet kunnen opvoeden

Volgens Lucas van zeven jaar zijn de ouders van tegenwoordig met van alles bezig, behalve de opvoeding van hun kinderen. Daarom heeft hij een boek geschreven vol opvoedtips voor ouders.

We vergeten allemaal weleens wat en iemand die daar werkelijk alles van weet en vergeet is hier bij mij aangeschoven. Ze zou hier vorige week al zitten, maar die afspraak was ze vergeten. Dames en heren. Victorina Vergiet. Victorina, welkom. Dankje. Hoe komt het dat u zoveel vergeet? Ja, ik ben een vis he, die worden zo geboren. En is het vervelend om zo vaak iets te vergeten? Welnee joh, ik weet niet beter. Als kind vergat ik al vaak m'n gymtas, mijn broodtrommel, mijn verjaardag. Maar ja, dat is verder geen ramp. Nou ja, het lijkt me best wel onhandig. Wat is onhandig? Waar u het net over had. Waar had ik het over? Dingen snel vergeten. Oh, nou da's toevallig. Wat? Dat heb ik ook. Ik vergeet heel snel dingen en ik kan ook bijna niks onthouden. Maar ja, da's normaal voor een vis, wist je dat? Eh ja, dat zei u net ook al. Tegen wie? Tegen mij. U bent hier om te vertellen dat u dingen heel snel vergeet en heel weinig kan onthouden. Oh oh. Nou, dan was ik dat waarschijnlijk even vergeten. Ja, maar er zijn toch ook wel eens momenten waarop het niet fijn is om zo snel dingen te vergeten. Ja, tuurlijk. Dan ga ik bijvoorbeeld naar de supermarkt en dan denk ik als ik van huis ga ik heb brood nodig kaas, boter en dan kom ik bij de supermarkt...Eh. Ja, wat dan? Ja, wat? Wat dan? Wat zei ik ook alweer? U bent in de supermarkt. Ben ik in de supermarkt? Nee, u was aan het vertellen dat u in de supermarkt bent. Tegen wie? Tegen mij! Waren wij in gesprek? Jongens, ik word niet goed! Ohhh is er een dokter in de zaal? Nee nee nee nee. Ik word er niet goed van dat ik alles moet herhalen. Maar daar kunt u natuurlijk helemaal niets aan doen, want u bent een vis en het is toch best lastig. Wat is lastig? Alles vergeten en niks kunnen onthouden? Ja, dat heb ik dus ook. Ik zweer het. Ik heb precies hetzelfde. Ik onthoud helemaal niks, maar ja, ik ben een vis en die hebben dat wel vaker. Wist je dat? Ja, ik ga het hier geloof ik wel bij laten mevrouw Vergiet. Ik ga u in ieder geval heel hartelijk bedanken. Oh, waarvoor? Dat u hier naartoe bent gekomen. Waar naartoe? Naar De Boterhamshow! Is dit De Boterhamshow? Jaha, dit is De Boterhamshow. Nou, dat is dan ook toevallig. Nou, dat verzin je niet maar daar moet ik dus vandaag precies naar toe om te vertellen dat ik dingen heel snel vergeet. Oké, nou dan wens ik u daar heel veel succes bij vandaag. Dank je wel. Dames heren. Victorina Vergiet. Nee, serieus? Wat nou weer? Zo heet ik dus ook! Hartelijk dank voor uw komst. Huh?

Victorina Vergiet vergeet alles

Vissen staan erom bekend dat ze snel dingen vergeten. Victorina Vergiet schuift aan bij Opper om te vertellen hoe dat is.

Na al die jaren hebben we dan eindelijk een echt spook aan tafel. Hier is ie, een van de beste spoken van Nederland. Een hartelijk applaus voor Joop Spook. Oeh hallo Joop, welkom! Wat ontzettend spannend! Een echt spook aan tafel. Sensationeel. Hoeveel jaar ben jij nou al spook? Nou, toch zeker wel zo'n dertig jaar. Dus jij hebt al heel wat jaartjes rondgespookt haha! Ja, nou ik ben begonnen als broekie van elf bij m'n vader, die was ook spook. Ja, daar hebben wij nog oude beelden van. En kijk maar, toen was je twaalf. En toen kon je ook al zo vreselijk goed gillen. Kun je dat nu nog? Jahoor. Te gek zeg. Ja dat spookwerk is echt ontzettend leuk hoor, dat had ik ook wel gewild. Nou, het is ook wel een heel zwaar vak. Ja, maar als spook kom je toch ook overal. In allemaal mooie oude gebouwen en kastelen en zo. Nou dat lijkt allemaal wel leuk, maar in zo'n kasteel zit bijvoorbeeld geen centrale verwarming. Dus het is wel hartstikke koud. Maar de mensen bang maken, dat ze midden in de nacht gillend hun bed uitspringen, dat is toch lekker? Ja, op een gegeven moment heb je het wel gehad, Opper. Je krijgt bijvoorbeeld nooit eens een complimentje. De mensen lopen altijd voor je weg. Ja, maar dat is toch leuk? Nee, nee, ze weten ook helemaal niet eens wie je bent, want je loopt altijd met een laken over je kop. Nee, als ik het nog een keer zou over mocht doen dan uh ja, dan wist ik het wel. Oh en wat had je dan eigenlijk wel willen worden? Brandweerman natuurlijk! Maar waarom ben je dat dan niet geworden? Heb je ooit wel eens een brandweerman gezien met een laken over zijn kop? Ze nemen je gewoon niet aan hoor, als je spook bent. Maar Joop. Ja. Je kunt dat laken toch gewoon afdoen. Afdoen? Ja, nou, dan ben ik toch geen spook meer? Ja, maar je wou toch brandweerman worden? Doe dat laken gewoon af. Daar heb ik nog nooit over nagedacht. Zal ik? Zal ik? Ja. Oké, danne, wacht effe. Ik zal even de... Zo ja, uh, hoe zie ik er uit? Nou, als een doodnormale brandweerman. Echt waar? Ja. Nou, dan ga ik meteen solliciteren. Ho ho. Joop, nog een keertje voor het laatst. Oja, natuurlijk. En dat was hem dan voor het allerlaatst. Joop Spook! Brandweerman dus nu he. Joop Brandweerman!

Joop is al dertig jaar spook. Dat klinkt heel spannend, maar hij is eigenlijk wel toe aan iets anders.