Waarom moet je niet lachen als je jezelf kietelt?

Als je wordt gekieteld, reageert je lichaam met een reflex: je begint te lachen en met je lijf te kronkelen. Maar als je jezelf onder je oksel kietelt, weten je hersenen dat het lichaam niet hoeft te reageren op het gekietel. Slim hè?

Karlijn vraagt zich af: waarom moet je niet lachen als je jezelf kietelt? Als je wordt gekieteld ziet dat er best wel gek uit. Je begint heel hard te lachen en maakt allemaal rare bewegingen. Je duikt in elkaar, zwaait met je armen en kronkelt van het kietelen. Dat komt omdat je lichaam reageert op onverwachte bewegingen; een reflex. Zo'n reflex ontstaat doordat de zenuwen in je lichaam je waarschuwen. De zenuwen sturen een signaal naar je hersenen en je spieren: Pas op, vingers gaan je kietelen! En voordat je het weet ziet het eruit alsof je nieuwe dansmoves aan het proberen bent. Bedankt zenuwen! Hetzelfde gebeurt als je gaat lachen. Dat is ook een reflex. Je wordt gekieteld, de zenuwen vertellen je hersenen om je lachspieren samen te trekken en voor je het weet, kun je niet meer stoppen met lachen! Die hersenen zijn slimme jongens. Ze zijn zo slim dat ze kunnen herkennen wanneer iemand jou kietelt of dat je jezelf aan het kietelen bent. Als je jezelf kietelt, dan geven ze een seintje aan je lachspieren: de kust is veilig, je bent het zelf, dus je hoeft niet te reageren op het gekietel. En gelukkig maar dat ze zo intelligent zijn, want anders moet je de hele dag om jezelf lachen.