Waarom eten we geen honden?

Wij moeten er niet aan denken om honden te eten, maar in andere delen van de wereld is het heel normaal. En in andere culturen eten mensen graag cavia’s of zeehonden.

En uw gastvrouw van vandaag is Nienke de la Rive Box. Dames en heren, jongens en meisjes, daar zijn we weer met een vraag die we in een minuut gaan uitleggen. Want het is tijd voor 'Waarom? Daarom!' En de vraag van vandaag luidt als volgt… Nou, inderdaad, waarom eten we geen honden? Stel je even voor: Je wordt uitgenodigd voor een etentje. Het eten is heerlijk. En na afloop vraag je om het recept. En dan zegt de kok: Nou, je neemt een golden retriever en die laat je zo'n twee uur sudderen op een laag vuurtje met wat peper en zout. Daar moet je toch niet aan denken. Maar in grote delen van Azië en Afrika worden volop honden gegeten. Naar schatting zo'n 25 miljoen per jaar. Maar of dat slachten er zo diervriendelijk aan toe gaat...Ik weet het niet. In Nederland is het verboden om je eigen hond te doden. Dat mag alleen de dierenarts. Dat wij geen honden eten, heeft alles te maken met onze cultuur. Volgens voedingspsychologen eten wij geen dieren waar we van houden. En honden zijn als huisdier toch onderdeel van het gezin. Je broertje eet je toch ook niet op? Ook al is hij af en toe nog zo vervelend. De dieren die wij wel eten daar hebben we meestal niet zoveel gevoel bij. Ze liggen niet op schoot of in een mandje. Bovendien hoeven we ze niet in de ogen te kijken voor we ze in de pan gooien. Maar goed, als je echt honger hebt dan kunnen die regels wel weer veranderen. In de Tweede Wereldoorlog aten we niet alleen tulpenbollen, maar ook weleens een kat of hond. Uiteindelijk bepaal je zelf welk vlees je eet.
Woon je in Peru, dan eet je waarschijnlijk graag een cavia. Ben je Inuit dan staat er vaak zeehond op het menu. En ben je vegetariër, dan eet je natuurlijk helemaal geen dieren. En dat is misschien ook best een goed idee. Nou, dat was het wel weer. Tot de volgende 'Waarom? Daarom!'