Waar blijven ze nou?

In 1944 wordt het zuiden van Nederland bevrijd. De rest van ons land moet de hongerwinter doorstaan. Ook vandaag de dag zijn er mensen op de vlucht voor oorlog. Dit liedje gaat over wachten op bevrijding.

Mijn oma praat nooit stoer over de oorlog
De laatste winter weet ze nog het beste
Ze was zeven
Zuid-Nederland bevrijd, de rest nog niet
Oma hoorde bij de rest

Raar dat vrede zo vaak gaat over waar je huis toevallig staat
Ze heeft toen vaak de hemel af staan speuren
En dacht maar: wanneer gaat het nou gebeuren?

Waar blijven ze nou?
De mensen die ons gaan bevrijden
Ze weten toch wel dat we kou en honger lijden?
Zijn ze gewoon vergeten daar dat we bestaan?
Of komen ze er stiekem bijna aan?
Waar blijven ze nou?

Mijn oma heeft nu kasten vol met eten
En ook haar koelkast si altijd gevuld
Ze wil nooit meer restjes uit het vuilnis hoeven rapen
Als toen, toen ze van honger niet kon slapen
En dacht: waar blijven ze nou?
Waar blijven ze nou?

Soms sla ik het journaal maar liever over
Alweer een oorlog of een voedselramp
Al die mensen die hoop houden in platgegooide steden of een vluchtelingenkamp
Raar dat vrede zo vaak gaat over waar je huis toevallig staat
Dus zie je ons nooit en hen wel in nieuwsberichten
Met steeds dezelfde vraag op hun gezichten

Waar blijven ze nou?
Ze weten toch wel dat we kou en honger lijden?
Zijn ze gewoon vergeten daar dat we bestaan?
Of komen ze er stiekem bijna aan?
Dan wil je schreeuwen: het komt goed
Iedereen doet wat ie kan
Maar als dat niet zo is
Wat zeg je dan?