Tussen je oren

Als Kees en Laila naar de muziek van Saint-Saëns luisteren, zijn ze in gedachten in een betoverd bos. Het is een beetje griezelig, maar gelukkig loopt het goed af.

Ik zie een beetje een bos. Een beetje de sfeer van tover en ja, griezelen. In het bos staat een weeshuis. Daar is een meisje. Die hoort een gek geluid. Die gaat naar buiten en ze ziet voetstappen. Die voetstappen komen uit bij een lijk. Dan komt er opeens een tovenaar uit de struiken. En die zegt een spreuk. Dan wordt ie wakker, maar dan is het eigenlijk gewoon een baby in een volwassen lichaam.