Tijd hebben kost geld

In de late Middeleeuwen was het bezit van tijdmeters een zaak van overheden, die de publieke tijd bepaalden. Met de komst van het slingeruurwerk kwam de tijdmeter binnen handbereik van welgestelde particulieren. Niet langer waren zij aangewezen op het locale uurwerk in de kerk- of stadhuistoren.

Het varken moet 10 minuten braden, precies 10 minuten. Ga op de klok kijken! Oh nee! Gij zal op de tijd letten. Nu is het hele vlees aangebrand. Ik wil mijn eigen klok. Nu kan ik dus thuis zien hoe laat het is. Een eigen klok... Hoelaat is het nu dan? oh wacht!
Het is 12 uur! Oja? Het is kwart over 12.