Politici verschijnen regelmatig in televisieprogramma’s. Vaak om te praten over hun standpunten, maar soms ook in spel- of entertainmentprogramma’s. Dat pakt niet altijd goed uit, vertelt Jack de Vries aan Myrthe Hilkens.
Jack de Vries, fijn dat jij hier bent. Jij bent, zeg ik er meteen bij, bij het grote publiek vooral bekend als de voormalige spindoctor van oud-minister-president Balkenende. Jij vindt het niet zo erg om zo genoemd te worden. Nee. Er wordt altijd een beetje schimmig over gedaan. Het is een lastige term, omdat spinnen verdraaien betekent. Maar voor mij is een spindoctor iemand die probeert z’n partij z'n lijsttrekker, zo positief mogelijk in beeld te brengen. Het overkomt je dat je onverwacht met iets wordt geconfronteerd waar je niet op rekende. Dat probeer je te voorkomen. Ik had dat met het skateboard-incident. Heel beroemd geworden. Niet zozeer een infotainmentprogramma maar op de markt in Eindhoven komen jongens op hem af met 'n skateboard. Ik denk: Hij zal toch niet...Maar hij zal toch wel. Meneer, wilt u misschien skaten? Wat zeg je nou? Wilt u skateboarden? U wilde toch hip worden? Ja, maar dit wordt toch niks? Vertel eens, hoe gaat dat dan? Hij ging op dat ding staan, stond er twee seconden op en lag op z'n kont op straat. Maar dan met twee benen, natuurlijk. Maar ik zie aan u dat u de feeling wel hebt. Dat ik de feeling heb? Ja, ja. Ho, ho! Ho, ho! Ho, ho! Ik dacht: Dit pakt natuurlijk verkeerd uit. Het ging meteen viral. Maar dat klopte inderdaad bij het beeld...dat mensen van Balkenende hadden: Niet sportief, niet dynamisch. Maar hij doet dat soort dingen wel. Hij probeert het wel. O, meneer. Ik deed m'n best toch, he? Ja, het ging heel goed. Ik deed m'n best. U heeft het goed geprobeerd. Meneer, mag ik u ook een hand geven? Het was toch leuk om eens even te proberen. Het onderstreepte toch het beeld wat mensen van hem hadden. Dat pakte niet negatief uit. Zo besloot jij ooit...ik neem aan in overleg met Balkenende, dat het een goed idee was hem eenmalig hoofdredacteur van RTL Boulevard, de roddelrubriek, te maken. Waarom kozen jullie voor dat programma? Heel veel mensen in Nederland kijken niet naar Jinek of Pauw of Nieuwsuur, noem al die actualiteitenrubrieken op. Lezen ook geen kranten. Die kijken wel andersoortige programma's. Je ziet politici vanuit de behoefte de kiezers proberen te bereiken. In dat soort programma's gaan zitten om maar bekendheid en aandacht te krijgen. Wordt 't graag gedaan door politici? Een amusementsprogramma blijft onvoorspelbaar. Net als een quiz: Je weet niet wat voor vragen er komen. Een voorbeeld daarvan is, denk ik, wel Roemer die bij Ik hou van Holland ga zitten. Dan krijgt hij net dat spelletje waarvan je verwacht dat een politicus, verbaal begaafd...dat wel redelijk zou doen. Zeg geen 'eh'. Jeetje, wat leuk. Hallo. Hallo. Kom lekker zitten. Geen ja, geen nee, geen eh. Ik heb 18 jaar voor de klas gestaan. Heb je daar wat aan in de politiek? Je hebt er zeker wat aan... Nee, je hebt er zeker wat aan. Gaan ze hier een beetje de boel verknallen. Nee, nee, nee, nee. Oh! Zij lost dat toch hartstikke charmant op. Een voorbeeld dat heel veel mensen zich vast niet meer herinneren. En niet meer begrijpen, juist door hoe hij nu optreedt is Geert Wilders. En als speciale gast-Lama: Hier is Geert Wilders! Je ziet hem bijna nooit in een tv-programma. Dus laat staan in een infotainment- programma, zou je denken. Toen deed hij dat soort dingen dus nog. Maar dus ook vanuit het gevoel dat het dus toen nodig was... om kiezers te bereiken. Iemand waarbij het niet goed afloopt. De glitter and glamour van de VVD, Jeanine Hennis-Plasschaert en wielerlegende Michael Boogerd. Als er dan iets misgaat, wat leuke tv oplevert zal PowNed echt niet schromen om dat keihard uit te zenden. Dat gebeurde dus Jeanine Hennis. De Yerbaatjes gaan er lekker in. De geest wordt soepel en iedereen heeft er zin-an. Tot Jeanine... Opeens aan het water ook. Water ook.Wie drinkt er schandalig veel? O nee, niemand. Maar dan wordt het de politica toch even te veel. Hee, waar gaat Jeanine heen? Ah, daar is wel de voorlichter van de VVD. Paniek in het kamp-Hennis? Er zou toch niets aan de hand zijn? Het gaat goed, hoor. Heeft het opgelucht? Nee. Jongens... Nee, het gaat goed. Nee, het gaat echt goed. Ah! Ja, shit he? Ik denk zeker dat Jeanine Hennis dit zelf veel erger vond dan de mensen die daar thuis op de bank naar keken. Die zullen het voor een deel herkenbaar vinden. Dat is een normaal mens die lekker een avondje doorzakt. De dag erna een kater heeft. Maar ik verplaats me in zo'n campagneteam. Je ziet die voorlichter ook lopen. Ja, dat wil je niet. Dat beeld wil je niet opbouwen. Dat is ook de vraag die ik heb: Waarom laat je je zo langdurig volgen? Blijkbaar is dat toch iets, dat je in die behoefte aan aandacht soms dingen doet waar je achteraf spijt van hebt. Zijn er zo standaardadviezen die spindoctors dan hebben voor partijleiders in nood? Blijf zo dicht mogelijk bij jezelf. Als je echt denkt: Hier heb ik een ongemakkelijk gevoel bij, doe het dan niet. Dat is even een vervelend momentje maar dan krijg je ook niet het ongemakkelijke gevoel daarna. Of als je besluit: Hier kan ik wel iets mee, doe het dan ook zo goed mogelijk. Komt-ie: Wat vindt u van het huidige kabinet? Stop. Gebruik in uw antwoord de Macarena. Ik maak me zorgen over de werkgelegenheid. Terwijl Diederik en Samsom achterover leunen. O, ik krijg er pijn in m'n buik van! Geweldig fragment. En je krijgt er geen ongemakkelijk gevoel bij omdat je ziet dat Pechtold het ook gewoon leuk vindt wat-ie doet. En dat is wel de kern. Als je als politicus de afweging moet maken: Doe ik iets wel of niet, dan is de vraag: Vind ik het echt leuk... doe ik dit voor m'n plezier of is dit een moetje omdat de campagneleiding zegt: Dat moet je nu doen. Blijf dicht bij jezelf en als je dingen doet, probeer dan de dingen te doen die ook authentiek bij je kloppen.
