Onze maan

De aarde heeft een maan, die de mensen vroeger al bijzonder vonden. Hoe ver staat hij? En hoe is het om er rond te lopen?

De Maan is het dichtstbijzijnde natuurlijke ruimteobject voor ons op aarde. Met een paar dagen vliegen met een raket ben je er al. Het is buiten de aarde ook de enige plek in het heelal waar mensen zijn geweest. Astronaut Neil Armstrong zet in 1969 als eerste mens een voet op onze maan. Hij klimt uit zijn maanlander, het laddertje af en zet voet op de maan.

Vóór zijn landing was het nog helemaal niet zeker of er een astronaut zomaar op de maan zou kunnen lopen. Daarvoor heb je een speciaal pak nodig, want zuurstof om te ademen is er bijna niet op de maan. Er is ook geen atmosfeer, waardoor is de temperatuur heel erg kan oplopen en weer heel diep kan zakken . Aan de kant waar de zon schijnt kan het er heter worden dan kokend water, terwijl het aan de schaduwkant kouder is dan op de zuidpool. Wel min 180 graden celsius.

De maan draait iedere maand een rondje om de aarde. En samen met de aarde draait de maan weer om de zon. Hierdoor ziet de maan er vanaf de aarde iedere avond weer anders uit. Dat noemen ze de maancyclus.

Als je goed naar de maan kijkt, valt op dat er veel lichte en donkere vlekken te zien zijn. Dit komt door de kraters op de maan. In de loop van miljarden jaren zijn er talloze meteorietinslagen geweest op de maan Hierdoor is het oppervlak van de maan bedekt met kraters. En nog steeds is er af en toe een inslag op de maan.

Veel van onze kennis over de maan hebben we te danken aan satellieten die er foto’s van hebben gemaakt. Zo is de maan heel nauwkeurig in beeld gebracht. Hierdoor weten we bijvoorbeeld dat er water op de maan is! Onderin sommige diepe kraters ligt namelijk ijs. Het ligt daar al wel miljoenen jaren! Handig om drinkwater van te maken voor onderzoekers die in de toekomst misschien wel langere tijd op de maan gaan wonen en werken