Ode aan de stoel

Bij wie kan je op schoot uitrusten na een lange wandeling? Wie heeft er vier poten en een stevige rugleuning? Juist, de stoel! Rene de Plank zingt daarom een eerbetoon aan de stoel.

Ja doe maar mee jongens! Daar gaat ie, he he. Hij heeft een viertal poten en je ziet hem in je klas, je kamer, in de tuin, aan tafel, of op het terras. Hij is gemaakt van hout of ijzer of van allebei. En als je lang gelopen hebt, dan maakt dit ding je blij. En rij je in de auto naar je oma en terug? Dan geeft dit ding je onderweg een steuntje in de rug. Dit ding is doodgewoon, maar ook dit doodgewone ding verdient het dat ik deze week een ode aan hem zing. De leuning houdt je vast als je gat schaatsen op de sloot. Hij is een echte vriend, je mag altijd bij hem op schoot. Dus ben je heel erg moe en ga je zitten met een zucht, dan tilt ie zonder moeite zo je billen en in de lucht. Ik denk dat je zo zoetjes aan wel weet wat ik bedoel. Dus geef hem een applausje. Kijk, hier is dan: de stoel.