Elbert helpt bij het onderzoeken van een paard. Het paard loopt kreupel, dus ze kijken waar dat vandaan komt.
Als een paard niet goed kan lopen, is hij kreupel. M-hm. Zo heet dat bij paarden. Ze willen dan weten waar in het been van zo'n paard het probleem zit. Daar doen ze cool onderzoek naar bij de faculteit diergeneeskunde in Utrecht. Daar hebben ze een speciaal kreupelheidsonderzoek voor paarden. Ik ben er wezen kijken. Dit is paard Enough, een merrie van 11 jaar. Helaas loopt ze al even niet helemaal goed. We willen graag weten wat er aan de hand is. We gaan haar uitgebreid onderzoeken. Kan ik nog wat doen? Zeker. We moeten bewegingssensoren op het paard plakken. Philip, een collega, gaat de metingen doen. Jij kan hem helpen met het aanbrengen van de bewegingssensoren. Hop. Dit is voor rechtsvoor. Dan moet je altijd je verplaatsen in het dier. Dan denk je: O ja, dit is mijn rechter... voet. Hier zitten de sensoren. O, ja. De sensoren komen op elk been, maar ook op de schouder en het hoofd van het paard. Hij krijgt er zelfs een op zijn billen! En dan worden ze een voor een gekoppeld aan een computer... die heel precies kan kijken of Enough wel goed beweegt. Oke, alle sensoren zijn groen. We kunnen dus beginnen, he? Ja. Start measurement. Wat we nu zien, is dat elke keer als ze het linkerbeen neerzet, ze een klein knikje maakt met haar hoofd. Dat betekent dat ze het rechter voorbeen wat wil ontlasten en rechtsvoor kreupel is. O, wauw! Ik had nog niks gezien. Jij ziet eigenlijk al het probleem nu. We kunnen nu al zien dat het paard kreupel is aan het rechter voorbeen. Door dat knikje met het hoofd. Ja, maar de computer kan het veel preciezer meten. Dit rode puntje is de sensor die we op het hoofd hebben vastgemaakt. We zien dat die sensor een heel duidelijke afwijking naar rechts laat zien. Inderdaad. Dus ook de computer heeft gemeten dat het paard rechtsvoor kreupel is. Handig, zeg. Als Enough in de bak rondjes moet lopen is het helemaal duidelijk... dat hij echt last heeft van zijn rechterbeen. Je ziet steeds dat knikje. Ja, we zien het duidelijker als het paard rechtsom loopt. Als ze het rechterbeen belast, maakt ze het knikje. Als ze het linker voorbeen neerzet, dus nu, nu... nu, nu... nu, nu... nu, nu... Ik neem aan dat je met een paard dat pijn aangeeft, niet kan sporten. Dat kan nu niet. Daarom willen we graag weten wat de blessure is bij dit paard. Oke, dus we weten nu: het probleem zit in het rechterbeen. Wat moet er nu gebeuren? Dat het paard kreupel is rechtsvoor is nog steeds geen diagnose. We gaan nu het rechter voorbeen goed verder onderzoeken. Geen pijn. Het lichamelijk onderzoek bij een paard gaat net zoals bij mensen: voelen aan de botten, de spieren en de pezen. En dan kijken of de patiënt op de pijn reageert. Buigen en dan een klein beetje naar de ene naar de andere kant bewegen. Volgens mij niet, he. Het paard reageert niet pijnlijk. We kunnen even kijken of de hoef pijnlijk reageert als we er op kloppen met een hamertje. Kijken of hij daar pijnlijk op reageert. We zien wel als we hier aan de onderzijde van de voet slaan, dat het paard het been wat wegtrekt... dus dat hij daar wel wat gevoelig op reageert. Al onderzoekend komen we er dus achter dat hier het probleem zit. Onderaan. Op basis van het onderzoek tot nu toe denken we dat het in deze regio zit. We gaan daar een naaldje inprikken, vloeistof inspuiten. We gaan ook aan deze kant wat verdovingsvloeistof inspuiten. Hij wordt er helemaal zenuwachtig van, Tsjester. Een mooi klusje voor jou om het even op te ruimen. Poepen bij de dokter! Dat doen wij toch ook niet? O-o. Als Elbert de poep heeft opgeruimd mag Enough weer een rondje lopen terwijl de computer meekijkt. En warempel; er is echt verschil te zien! Dat ziet er al veel minder 'hinkelig' uit, he. Ja, dat knikje dat hij voor de verdoving maakte, maakt hij nu niet meer. De blessure zit inderdaad in de ondervoet. Ja. Nog even kijken of de computer het eens is met Tsjester. Dan weten we het ECHT zeker. Dit is voor de verdoving. Dit na. Kijk nou, joh! Je ziet dat het paard beter loopt na de verdoving en de computer is het met ons eens. Ach. We hebben nu duidelijk een locatie van de pijn vastgesteld. De ondervoet rechtsvoor, dat stukje van het been willen we beter in beeld brengen. We gaan een röntgenfoto maken. Een paard vindt het niet echt fijn, zijn hoef in zo'n houdertje. Dus moet een foto snel gemaakt worden. En nu kunnen we kijken wat er in de hoef mis is. Dan zien we met name dat dit botje... het straalbeentje, dat wat afwijkend is. Dat wordt eigenlijk mooi glad te zijn hier aan de onderkant. We zien dat er een groot fragment af is, dat is verplaatst. En ook hier zien we dat een grote opheldering in het bot zit, een groot zwart gat in het bot. Dit is het botje waar we op de röntgenfoto afwijkingen aan zien. Deze is mooi glad. Ja. Maar hier zie ik allemaal bobbels en gaten. Dit botje is fors beschadigd. Het maakt onderdeel uit van de hoefkatrol. Dat is een aantal structuren in de onder voet van het paard. Ja. Daar zien we de ontsteking aan. De diagnose is: hoefkatrolontsteking. Een hoefkatrolontsteking dus. Dit botje is aan het ontsteken. Ja. Hoe gaan we er wat aan doen bij Enough? We kunnen een paar dingen doen. Het paard heeft pijn en er zit een ontsteking in de ondervoet. We kunnen het paard pijnstillers en ontstekingsremmers geven. We kunnen met het paard naar de hoefsmid gaan en de smid vragen... om een speciaal ijzer voor dit paard te maken. Dan maken we een ijzer waardoor de hoefkatrolregio minder belast wordt. Zodat ze er minder last van heeft. Een soort steunzolen. Ja, een speciale sportschoen waar ze beter mee kan lopen. Voorlopig moet rust ze houden, ze mag niet rennen of gereden worden. Ze heeft het goed gedaan, ze verdient wel echt een wortel. Zeker! Kom, meid. Kijk eens. Mag ik een heel klein stukje ook? Hier, krijg jij de rest.
