Kraakinstallatie

---

In een kraakinstallatie worden grotere moleculen door verhitting gekraakt, dat wil zeggen gebroken tot kleinere moleculen. In die kleinere moleculen krijg je daardoor dubbele bindingen.

Dit is een kraakinstallatie. We bekijken ze van dichtbij. De stoffen worden van bovenaf aangevoerd. Eigenlijk zijn het zeer grote ovens.
Een kijkje in de oven laat roodgloeiende verticale buizen zien. Ze worden tot boven de 1000 °C verhit. De stoffen stromen van boven naar beneden door de buizen. Door de hoge temperatuur worden de moleculen gekraakt, dat wil zeggen: ze breken in stukken.
Dit zijn de gasbranders om die hoge temperatuur te krijgen. Aan de hand van de structuurformule van 2-methylpentaan laten we zien wat er bij het kraken gebeurt. Het molecuul wordt in stappen afgebroken doordat atoombindingen breken. Hierbij ontstaan brokstukken met ongepaarde elektronen. Die elektronen worden hier met stippen aangegeven.
In dit voorbeeld zijn 3 breukplaatsen, waardoor 4 brokstukken ontstaan. Om te voorkomen dat deze brokstukken weer met elkaar reageren, wordt aan het reactiemengsel stoom toegevoegd. Binnen de brokstukken ontstaan dan dubbele bindingen.
Terug bij de gasbranders. De stoffen die bij het kraken ontstaan moeten in volgende installaties van elkaar gescheiden worden. Daarna worden ze verder gebruikt om er nuttige producten van te maken. De hele kraakinstallatie werkt continu. Vanuit de meetkamer wordt alles centraal gevolgd en geregeld.