Komt racisme voor in Nederland?

In Nederland komt het nog steeds voor dat mensen anders behandeld worden op basis van huidskleur of afkomst. Studenten met een niet-Nederlandse naam vinden bijvoorbeeld minder makkelijk een stageplek als ze gaan solliciteren. Soms gebeurt discriminatie onbewust.

Artikel 1 Midden-Nederland, dat is een van de organisaties waar mensen die gediscrimineerd worden zich kunnen melden. Het meeste wat wij horen is dat het toch is op basis van iemands huidskleur. Omdat iemand zwart is of een bruine huidskleur heeft, dat die van bepaalde dingen buiten worden gesloten. Het meldpunt heet Artikel 1, omdat dat het eerste punt van de grondwet, de belangrijkste wet in ons land, erover gaat. Dat iedereen in Nederland gelijk moet worden behandeld en dat discriminatie verboden is. Maar toch gebeurt het.
Ja, helaas gebeurt het wel. Het gebeurt toch omdat mensen zich niet bewust zijn dat ze bepaalde beelden in hun hoofd hebben van hoe iemand is. Dat ze bijvoorbeeld iemand met een zwarte huidskleur zien en dan denken: 'Die persoon zal wel die baan niet kunnen doen.' Dat is onbewust. Mensen doen dat niet expres. Maar toch moeten we erop letten dat we dat niet doen.

Soms is discriminatie heel duidelijk en dan kun je aangifte doen, maar vaak ook niet. Er zijn de afgelopen jaren in ons land al veel onderzoeken gedaan naar discriminatie en racisme. En daaruit blijkt dat ook hier groepen ermee te maken hebben. Bijvoorbeeld jongeren die via school bij een bedrijf stage willen lopen. Dan moet je een mailtje sturen naar zo'n bedrijf. Studenten met een niet-Nederlandse achternaam krijgen minder makkelijk een stageplek. Of dit: Mensen die 's avonds in de stad bij een club of café naar binnen willen. Het komt voor dat iemand met een donkere of getinte huidskleur daar bij de deur wordt tegengehouden. Puur en alleen maar om hoe ze eruitzien dus.
Als je gepest wordt, kan dat heel vervelend zijn. Daar kun je je naar over voelen of je kunt er ruzie over krijgen. Maar als het discriminatie is, dan betekent het dat iemand geen werk kan krijgen of niet naar school kan gaan. Of geen toegang tot bepaalde evenementen. Discriminatie is dus verboden, maar het gebeurt dus wel, soms zonder dat je het door hebt. Daarom is het volgens Niki Eleveld belangrijk elkaar beter te leren kennen. Als je je best wil doen om niet te discrimineren kost dat best veel moeite. Je moet iemand goed leren begrijpen. Ik heb andere ervaringen dan mijn collega's die een donkere huidskleur hebben of moslim zijn. Ik heb die ervaringen zelf niet. Ik als een wit persoon moet dan harder m'n best doen om te begrijpen: wat ervaar jij, waar loop jij tegenaan en hoe kunnen we dat oplossen, hoe kunnen we zorgen dat het makkelijker is voor jou?