Knippen en plakken in het DNA

Stel je voor: het is 2039 en het is mogelijk en toegestaan om het DNA van een pas bevrucht eitje aan te passen, zodat een baby geen aanleg voor ziektes heeft. Zou je dat laten doen?

Dit is Nederland in 2039. Mensen eten gezond en bewegen veel, met een speciaal horloge meten ze hoe fit ze zijn. Ziek zijn kost veel geld. Daarom vindt iedereen gezondheid heel belangrijk. Julia en Sem willen graag een kind. De dokter onderzoekt voor de zwangerschap of de genen van Sem en Julia gezond zijn. In je genen liggen eigenschappen vast, zoals de kleur van je ogen en je haar, maar in je genen kan ook een erfelijke ziekte zitten. Met dit onderzoek wordt gekeken of ze misschien een erfelijke ziekte door kunnen geven aan hun baby.
Helaas krijgen ze slecht nieuws. Sem heeft een fout in een gen die borst- en eierstokkanker kan veroorzaken. De arts legt uit dat ze kunnen zorgen dat hun baby het gen niet krijgt. Ze kunnen kiezen voor IVF. Bij IVF wordt een eitje bevrucht in een laboratorium. Het vruchtje dat de aanleg niet heeft, kan in de baarmoeder geplaatst worden.
Maar Sem en Julia kunnen ook voor een andere behandeling kiezen. Een behandeling waarbij DNA van een embryo kan worden aangepast. Het gen dat borst- en eierstokkanker veroorzaakt, wordt dan uit het DNA van het embryo gehaald. De baby kan dan niet deze aanleg voor kanker krijgen. De dokter geeft Julia en Sem het advies om voor deze behandeling te kiezen, dan heeft hun kind geen grote kans op kanker en hun kleinkinderen en achterkleinkinderen later ook niet.
Julia heeft het gevoel dat ze onder druk gezet wordt, niet alleen door de dokter, maar ook door haar moeder. Het voelt alsof ze niet echt zelf mag kiezen. Ook Sem twijfelt: is het wel zo'n kleine ingreep? Is deze techniek wel veilig genoeg? Moet hun kind dan de rest van zijn leven door dokters onderzocht worden of alles goed blijft gaan? Welke weg moeten ze kiezen voor hun toekomstige kind?